طغى

Arabic

Root
ط غ ي (ṭ ḡ y)
6 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /tˤa.ɣaː/

Verb

طَغَى • (ṭaḡā) I (non-past يَطْغَى (yaṭḡā), verbal noun طَغْي (ṭaḡy) or طُغْيَان (ṭuḡyān))

  1. to go beyond limit, overstep the bounds, be excessive
    • 609–632 CE, Qur'an, 96:6:
      كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰ
      But man exceeds all bounds.
  2. rage, be tumultuous
  3. overflow, flood, inundate, deluge (with على)
  4. overcome, befall (with على)
  5. be tyrannical, oppress, terrorise, ride roughshod over (with على)

Conjugation

Conjugation of طَغَى (I, final-weak, a ~ a, full passive (?), verbal nouns طَغْي, طُغْيَان)
verbal noun
الْمَصْدَر
طَغْي, طُغْيَان
ṭaḡy, ṭuḡyān
active participle
اِسْم الْفَاعِل
طَاغٍ
ṭāḡin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَطْغِيّ
maṭḡiyy
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طَغَيْتُ
ṭaḡaytu
طَغَيْتَ
ṭaḡayta
طَغَى
ṭaḡā
طَغَيْتُمَا
ṭaḡaytumā
طَغَيَا
ṭaḡayā
طَغَيْنَا
ṭaḡaynā
طَغَيْتُمْ
ṭaḡaytum
طَغَوْا
ṭaḡaw
f طَغَيْتِ
ṭaḡayti
طَغَتْ
ṭaḡat
طَغَتَا
ṭaḡatā
طَغَيْتُنَّ
ṭaḡaytunna
طَغَيْنَ
ṭaḡayna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَطْغَى
ʔaṭḡā
تَطْغَى
taṭḡā
يَطْغَى
yaṭḡā
تَطْغَيَانِ
taṭḡayāni
يَطْغَيَانِ
yaṭḡayāni
نَطْغَى
naṭḡā
تَطْغَوْنَ
taṭḡawna
يَطْغَوْنَ
yaṭḡawna
f تَطْغَيْنَ
taṭḡayna
تَطْغَى
taṭḡā
تَطْغَيَانِ
taṭḡayāni
تَطْغَيْنَ
taṭḡayna
يَطْغَيْنَ
yaṭḡayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَطْغَى
ʔaṭḡā
تَطْغَى
taṭḡā
يَطْغَى
yaṭḡā
تَطْغَيَا
taṭḡayā
يَطْغَيَا
yaṭḡayā
نَطْغَى
naṭḡā
تَطْغَوْا
taṭḡaw
يَطْغَوْا
yaṭḡaw
f تَطْغَيْ
taṭḡay
تَطْغَى
taṭḡā
تَطْغَيَا
taṭḡayā
تَطْغَيْنَ
taṭḡayna
يَطْغَيْنَ
yaṭḡayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَطْغَ
ʔaṭḡa
تَطْغَ
taṭḡa
يَطْغَ
yaṭḡa
تَطْغَيَا
taṭḡayā
يَطْغَيَا
yaṭḡayā
نَطْغَ
naṭḡa
تَطْغَوْا
taṭḡaw
يَطْغَوْا
yaṭḡaw
f تَطْغَيْ
taṭḡay
تَطْغَ
taṭḡa
تَطْغَيَا
taṭḡayā
تَطْغَيْنَ
taṭḡayna
يَطْغَيْنَ
yaṭḡayna
imperative
الْأَمْر
m اِطْغَ
iṭḡa
اِطْغَيَا
iṭḡayā
اِطْغَوْا
iṭḡaw
f اِطْغَيْ
iṭḡay
اِطْغَيْنَ
iṭḡayna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طُغِيتُ
ṭuḡītu
طُغِيتَ
ṭuḡīta
طُغِيَ
ṭuḡiya
طُغِيتُمَا
ṭuḡītumā
طُغِيَا
ṭuḡiyā
طُغِينَا
ṭuḡīnā
طُغِيتُمْ
ṭuḡītum
طُغُوا
ṭuḡū
f طُغِيتِ
ṭuḡīti
طُغِيَتْ
ṭuḡiyat
طُغِيَتَا
ṭuḡiyatā
طُغِيتُنَّ
ṭuḡītunna
طُغِينَ
ṭuḡīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُطْغَى
ʔuṭḡā
تُطْغَى
tuṭḡā
يُطْغَى
yuṭḡā
تُطْغَيَانِ
tuṭḡayāni
يُطْغَيَانِ
yuṭḡayāni
نُطْغَى
nuṭḡā
تُطْغَوْنَ
tuṭḡawna
يُطْغَوْنَ
yuṭḡawna
f تُطْغَيْنَ
tuṭḡayna
تُطْغَى
tuṭḡā
تُطْغَيَانِ
tuṭḡayāni
تُطْغَيْنَ
tuṭḡayna
يُطْغَيْنَ
yuṭḡayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُطْغَى
ʔuṭḡā
تُطْغَى
tuṭḡā
يُطْغَى
yuṭḡā
تُطْغَيَا
tuṭḡayā
يُطْغَيَا
yuṭḡayā
نُطْغَى
nuṭḡā
تُطْغَوْا
tuṭḡaw
يُطْغَوْا
yuṭḡaw
f تُطْغَيْ
tuṭḡay
تُطْغَى
tuṭḡā
تُطْغَيَا
tuṭḡayā
تُطْغَيْنَ
tuṭḡayna
يُطْغَيْنَ
yuṭḡayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُطْغَ
ʔuṭḡa
تُطْغَ
tuṭḡa
يُطْغَ
yuṭḡa
تُطْغَيَا
tuṭḡayā
يُطْغَيَا
yuṭḡayā
نُطْغَ
nuṭḡa
تُطْغَوْا
tuṭḡaw
يُطْغَوْا
yuṭḡaw
f تُطْغَيْ
tuṭḡay
تُطْغَ
tuṭḡa
تُطْغَيَا
tuṭḡayā
تُطْغَيْنَ
tuṭḡayna
يُطْغَيْنَ
yuṭḡayna