طاغ
Arabic
| Root |
|---|
| ط غ ي (ṭ ḡ y) |
| 6 terms |
Etymology
Derived from the active participle of طَغَى (ṭaḡā).
Pronunciation
- IPA(key): /tˤaː.ɣin/
Adjective
طَاغٍ • (ṭāḡin) (construct state طَاغِي (ṭāḡī), feminine طَاغِيَة (ṭāḡiya))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| singular triptote in ـٍ (-in) | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | طَاغِي ṭāḡī |
الطَّاغِي aṭ-ṭāḡī |
طَاغِيَة ṭāḡiya |
الطَّاغِيَة aṭ-ṭāḡiya |
| nominative | طَاغٍ ṭāḡin |
الطَّاغِي aṭ-ṭāḡī |
طَاغِيَةٌ ṭāḡiyatun |
الطَّاغِيَةُ aṭ-ṭāḡiyatu |
| accusative | طَاغِيًا ṭāḡiyan |
الطَّاغِيَ aṭ-ṭāḡiya |
طَاغِيَةً ṭāḡiyatan |
الطَّاغِيَةَ aṭ-ṭāḡiyata |
| genitive | طَاغٍ ṭāḡin |
الطَّاغِي aṭ-ṭāḡī |
طَاغِيَةٍ ṭāḡiyatin |
الطَّاغِيَةِ aṭ-ṭāḡiyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | طَاغِيَيْن ṭāḡiyayn |
الطَّاغِيَيْن aṭ-ṭāḡiyayn |
طَاغِيَتَيْن ṭāḡiyatayn |
الطَّاغِيَتَيْن aṭ-ṭāḡiyatayn |
| nominative | طَاغِيَانِ ṭāḡiyāni |
الطَّاغِيَانِ aṭ-ṭāḡiyāni |
طَاغِيَتَانِ ṭāḡiyatāni |
الطَّاغِيَتَانِ aṭ-ṭāḡiyatāni |
| accusative | طَاغِيَيْنِ ṭāḡiyayni |
الطَّاغِيَيْنِ aṭ-ṭāḡiyayni |
طَاغِيَتَيْنِ ṭāḡiyatayni |
الطَّاغِيَتَيْنِ aṭ-ṭāḡiyatayni |
| genitive | طَاغِيَيْنِ ṭāḡiyayni |
الطَّاغِيَيْنِ aṭ-ṭāḡiyayni |
طَاغِيَتَيْنِ ṭāḡiyatayni |
الطَّاغِيَتَيْنِ aṭ-ṭāḡiyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | طَاغِين ṭāḡīn |
الطَّاغِين aṭ-ṭāḡīn |
طَاغِيَات ṭāḡiyāt |
الطَّاغِيَات aṭ-ṭāḡiyāt |
| nominative | طَاغُونَ ṭāḡūna |
الطَّاغُونَ aṭ-ṭāḡūna |
طَاغِيَاتٌ ṭāḡiyātun |
الطَّاغِيَاتُ aṭ-ṭāḡiyātu |
| accusative | طَاغِينَ ṭāḡīna |
الطَّاغِينَ aṭ-ṭāḡīna |
طَاغِيَاتٍ ṭāḡiyātin |
الطَّاغِيَاتِ aṭ-ṭāḡiyāti |
| genitive | طَاغِينَ ṭāḡīna |
الطَّاغِينَ aṭ-ṭāḡīna |
طَاغِيَاتٍ ṭāḡiyātin |
الطَّاغِيَاتِ aṭ-ṭāḡiyāti |
Descendants
- → Azerbaijani: taği
- → Kazakh: тағи (taği)
- → Persian: طاغی
- → Ottoman Turkish: طاغی (tâğî)
References
- “طاغ” in Almaany
Kohistani Shina
Noun
طاغ (tāğ)
Ottoman Turkish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish [script needed] (dağ, “mountain”), from Proto-Turkic *tāg (“mountain”).
Cognates
Pronunciation
Noun
طاغ • (dağ) (definite accusative طاغی (dağı), plural طاغلر (dağlar))
- mountain, mount, an elevation of land of considerable dimensions rising more or less abruptly, usually higher than a hill
- (figuratively) mountain, mound, something very large in size or quantity, a huge amount, a great heap or pile of things
Derived terms
- تكیر طاغ (tekir dağ, “Tekirdağ, a city in Turkey”)
- طاغ آدمی (dağ adamı, “mountaineer, highlander”)
- طاغ آردی (dağ ardı, “back of a mountain”)
- طاغ آیوسی (dağ ayısı, “mountain bear”)
- طاغ اتكی (dağ eteği, “foothill”)
- طاغ الماسی (dağ elması, “crabapple”)
- طاغ باشی (dağ başı, “uppert part of a mountain”)
- طاغ بورونی (dağ burunu, “promontory of a mountain”)
- طاغ سرچهسی (dağ serçesi, “tree sparrow”)
- طاغ سنبلی (dağ sümbülü, “alpine hyacinth”)
- طاغ شنلكی (dağ şenliği, “rough mode of rejoicing”)
- طاغ صرتی (dağ sırtı, “mountain ridge”)
- طاغ كبی (dağ gibi, “huge, colossal”)
- طاغ كدیسی (dağ kedisi, “jungle cat”)
- طاغ كچیسی (dağ keçisi, “chamois”)
- طاغ یمشی (dağ yemişi, “mountain fruits”)
- طاغجغز (dağcağız, “little mountain”)
- طاغستان (dağıstân, “mountainous area”)
- طاغلق (dağlık, “mountainous area”)
- طاغلو (dağlı, “mountainous”)
- طور طاغی (tur dağı, “Mount Sinai”)
- قره طاغ (kara dağ, “Montenegro”)
- كشیش طاغی (keşiş dağı, “Bithynian Olympus”)
- ینار طاغ (yanar dağ, “volcano”)
Descendants
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “طاغ”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 260
- Çağbayır, Yaşar (2007) “dağ3”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1072
- Hindoglu, Artin (1838) “طاغ”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 309b
- Kélékian, Diran (1911) “طاغ”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 792
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Mons”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1076
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “طاغ”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3070
- Nişanyan, Sevan (2002–) “dağ”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “طاغ”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1224