عذر

Arabic

Root
ع ذ ر (ʕ ḏ r)
12 terms

Etymology 1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.ða.ra/

    Verb

    عَذَرَ • (ʕaḏara) I (non-past يَعْذِرُ (yaʕḏiru) or يَعْذُرُ (yaʕḏuru), verbal noun عُذْر (ʕuḏr))

    1. (transitive) to excuse
      Antonym: لَامَ (lāma, to blame)
      اِعْذِرْنِي.iʕḏirnī.Excuse me.
    Conjugation
    Conjugation of عَذَرَ (I, sound, a ~ i/u, full passive, verbal noun عُذْر)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عُذْر
    ʕuḏr
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاذِر
    ʕāḏir
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَعْذُور
    maʕḏūr
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَذَرْتُ
    ʕaḏartu
    عَذَرْتَ
    ʕaḏarta
    عَذَرَ
    ʕaḏara
    عَذَرْتُمَا
    ʕaḏartumā
    عَذَرَا
    ʕaḏarā
    عَذَرْنَا
    ʕaḏarnā
    عَذَرْتُمْ
    ʕaḏartum
    عَذَرُوا
    ʕaḏarū
    f عَذَرْتِ
    ʕaḏarti
    عَذَرَتْ
    ʕaḏarat
    عَذَرَتَا
    ʕaḏaratā
    عَذَرْتُنَّ
    ʕaḏartunna
    عَذَرْنَ
    ʕaḏarna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْذِرُ, أَعْذُرُ
    ʔaʕḏiru, ʔaʕḏuru
    تَعْذِرُ, تَعْذُرُ
    taʕḏiru, taʕḏuru
    يَعْذِرُ, يَعْذُرُ
    yaʕḏiru, yaʕḏuru
    تَعْذِرَانِ, تَعْذُرَانِ
    taʕḏirāni, taʕḏurāni
    يَعْذِرَانِ, يَعْذُرَانِ
    yaʕḏirāni, yaʕḏurāni
    نَعْذِرُ, نَعْذُرُ
    naʕḏiru, naʕḏuru
    تَعْذِرُونَ, تَعْذُرُونَ
    taʕḏirūna, taʕḏurūna
    يَعْذِرُونَ, يَعْذُرُونَ
    yaʕḏirūna, yaʕḏurūna
    f تَعْذِرِينَ, تَعْذُرِينَ
    taʕḏirīna, taʕḏurīna
    تَعْذِرُ, تَعْذُرُ
    taʕḏiru, taʕḏuru
    تَعْذِرَانِ, تَعْذُرَانِ
    taʕḏirāni, taʕḏurāni
    تَعْذِرْنَ, تَعْذُرْنَ
    taʕḏirna, taʕḏurna
    يَعْذِرْنَ, يَعْذُرْنَ
    yaʕḏirna, yaʕḏurna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْذِرَ, أَعْذُرَ
    ʔaʕḏira, ʔaʕḏura
    تَعْذِرَ, تَعْذُرَ
    taʕḏira, taʕḏura
    يَعْذِرَ, يَعْذُرَ
    yaʕḏira, yaʕḏura
    تَعْذِرَا, تَعْذُرَا
    taʕḏirā, taʕḏurā
    يَعْذِرَا, يَعْذُرَا
    yaʕḏirā, yaʕḏurā
    نَعْذِرَ, نَعْذُرَ
    naʕḏira, naʕḏura
    تَعْذِرُوا, تَعْذُرُوا
    taʕḏirū, taʕḏurū
    يَعْذِرُوا, يَعْذُرُوا
    yaʕḏirū, yaʕḏurū
    f تَعْذِرِي, تَعْذُرِي
    taʕḏirī, taʕḏurī
    تَعْذِرَ, تَعْذُرَ
    taʕḏira, taʕḏura
    تَعْذِرَا, تَعْذُرَا
    taʕḏirā, taʕḏurā
    تَعْذِرْنَ, تَعْذُرْنَ
    taʕḏirna, taʕḏurna
    يَعْذِرْنَ, يَعْذُرْنَ
    yaʕḏirna, yaʕḏurna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْذِرْ, أَعْذُرْ
    ʔaʕḏir, ʔaʕḏur
    تَعْذِرْ, تَعْذُرْ
    taʕḏir, taʕḏur
    يَعْذِرْ, يَعْذُرْ
    yaʕḏir, yaʕḏur
    تَعْذِرَا, تَعْذُرَا
    taʕḏirā, taʕḏurā
    يَعْذِرَا, يَعْذُرَا
    yaʕḏirā, yaʕḏurā
    نَعْذِرْ, نَعْذُرْ
    naʕḏir, naʕḏur
    تَعْذِرُوا, تَعْذُرُوا
    taʕḏirū, taʕḏurū
    يَعْذِرُوا, يَعْذُرُوا
    yaʕḏirū, yaʕḏurū
    f تَعْذِرِي, تَعْذُرِي
    taʕḏirī, taʕḏurī
    تَعْذِرْ, تَعْذُرْ
    taʕḏir, taʕḏur
    تَعْذِرَا, تَعْذُرَا
    taʕḏirā, taʕḏurā
    تَعْذِرْنَ, تَعْذُرْنَ
    taʕḏirna, taʕḏurna
    يَعْذِرْنَ, يَعْذُرْنَ
    yaʕḏirna, yaʕḏurna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْذِرْ, اُعْذُرْ
    iʕḏir, uʕḏur
    اِعْذِرَا, اُعْذُرَا
    iʕḏirā, uʕḏurā
    اِعْذِرُوا, اُعْذُرُوا
    iʕḏirū, uʕḏurū
    f اِعْذِرِي, اُعْذُرِي
    iʕḏirī, uʕḏurī
    اِعْذِرْنَ, اُعْذُرْنَ
    iʕḏirna, uʕḏurna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُذِرْتُ
    ʕuḏirtu
    عُذِرْتَ
    ʕuḏirta
    عُذِرَ
    ʕuḏira
    عُذِرْتُمَا
    ʕuḏirtumā
    عُذِرَا
    ʕuḏirā
    عُذِرْنَا
    ʕuḏirnā
    عُذِرْتُمْ
    ʕuḏirtum
    عُذِرُوا
    ʕuḏirū
    f عُذِرْتِ
    ʕuḏirti
    عُذِرَتْ
    ʕuḏirat
    عُذِرَتَا
    ʕuḏiratā
    عُذِرْتُنَّ
    ʕuḏirtunna
    عُذِرْنَ
    ʕuḏirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْذَرُ
    ʔuʕḏaru
    تُعْذَرُ
    tuʕḏaru
    يُعْذَرُ
    yuʕḏaru
    تُعْذَرَانِ
    tuʕḏarāni
    يُعْذَرَانِ
    yuʕḏarāni
    نُعْذَرُ
    nuʕḏaru
    تُعْذَرُونَ
    tuʕḏarūna
    يُعْذَرُونَ
    yuʕḏarūna
    f تُعْذَرِينَ
    tuʕḏarīna
    تُعْذَرُ
    tuʕḏaru
    تُعْذَرَانِ
    tuʕḏarāni
    تُعْذَرْنَ
    tuʕḏarna
    يُعْذَرْنَ
    yuʕḏarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْذَرَ
    ʔuʕḏara
    تُعْذَرَ
    tuʕḏara
    يُعْذَرَ
    yuʕḏara
    تُعْذَرَا
    tuʕḏarā
    يُعْذَرَا
    yuʕḏarā
    نُعْذَرَ
    nuʕḏara
    تُعْذَرُوا
    tuʕḏarū
    يُعْذَرُوا
    yuʕḏarū
    f تُعْذَرِي
    tuʕḏarī
    تُعْذَرَ
    tuʕḏara
    تُعْذَرَا
    tuʕḏarā
    تُعْذَرْنَ
    tuʕḏarna
    يُعْذَرْنَ
    yuʕḏarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْذَرْ
    ʔuʕḏar
    تُعْذَرْ
    tuʕḏar
    يُعْذَرْ
    yuʕḏar
    تُعْذَرَا
    tuʕḏarā
    يُعْذَرَا
    yuʕḏarā
    نُعْذَرْ
    nuʕḏar
    تُعْذَرُوا
    tuʕḏarū
    يُعْذَرُوا
    yuʕḏarū
    f تُعْذَرِي
    tuʕḏarī
    تُعْذَرْ
    tuʕḏar
    تُعْذَرَا
    tuʕḏarā
    تُعْذَرْنَ
    tuʕḏarna
    يُعْذَرْنَ
    yuʕḏarna

    Etymology 2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕuðr/

    Noun

    عُذْر • (ʕuḏrm (plural أَعْذَار (ʔaʕḏār))

    1. excuse
      عُذْرٌ أَقْبَحُ مِنْ ذَنْب
      ʕuḏrun ʔaqbaḥu min ḏanb
      An excuse that is worse than the offence itself.
    Declension
    Declension of noun عُذْر (ʕuḏr)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عُذْر
    ʕuḏr
    الْعُذْر
    al-ʕuḏr
    عُذْر
    ʕuḏr
    nominative عُذْرٌ
    ʕuḏrun
    الْعُذْرُ
    al-ʕuḏru
    عُذْرُ
    ʕuḏru
    accusative عُذْرًا
    ʕuḏran
    الْعُذْرَ
    al-ʕuḏra
    عُذْرَ
    ʕuḏra
    genitive عُذْرٍ
    ʕuḏrin
    الْعُذْرِ
    al-ʕuḏri
    عُذْرِ
    ʕuḏri
    dual indefinite definite construct
    informal عُذْرَيْن
    ʕuḏrayn
    الْعُذْرَيْن
    al-ʕuḏrayn
    عُذْرَيْ
    ʕuḏray
    nominative عُذْرَانِ
    ʕuḏrāni
    الْعُذْرَانِ
    al-ʕuḏrāni
    عُذْرَا
    ʕuḏrā
    accusative عُذْرَيْنِ
    ʕuḏrayni
    الْعُذْرَيْنِ
    al-ʕuḏrayni
    عُذْرَيْ
    ʕuḏray
    genitive عُذْرَيْنِ
    ʕuḏrayni
    الْعُذْرَيْنِ
    al-ʕuḏrayni
    عُذْرَيْ
    ʕuḏray
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal أَعْذَار
    ʔaʕḏār
    الْأَعْذَار
    al-ʔaʕḏār
    أَعْذَار
    ʔaʕḏār
    nominative أَعْذَارٌ
    ʔaʕḏārun
    الْأَعْذَارُ
    al-ʔaʕḏāru
    أَعْذَارُ
    ʔaʕḏāru
    accusative أَعْذَارًا
    ʔaʕḏāran
    الْأَعْذَارَ
    al-ʔaʕḏāra
    أَعْذَارَ
    ʔaʕḏāra
    genitive أَعْذَارٍ
    ʔaʕḏārin
    الْأَعْذَارِ
    al-ʔaʕḏāri
    أَعْذَارِ
    ʔaʕḏāri
    Descendants
    • Azerbaijani: üzr
    • Hausa: uzùr̃ī
    • Persian: عذر
    • Ottoman Turkish: عذر
    • Swahili: udhuru
    • Urdu: uzr

    Noun

    عُذُر • (ʕuḏurpl

    1. plural of عِذَار (ʕiḏār)

    South Levantine Arabic

    Root
    ع ذ ر
    2 terms

    Etymology

    Learned borrowing from Arabic عَذَرَ (ʕaḏara).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.ðar/, [ˈʕa.ðarˤ]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    عذر • (ʕaḏar) I (present بعذر (biʕḏir))

    1. to pardon, to excuse, to exempt
      Synonyms: سامح (sāmaḥ), راضى (rāḍa)

    Conjugation

    Conjugation of عذر
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m عذرت (ʕaḏart) عذرت (ʕaḏart) عذر (ʕaḏar) عذرنا (ʕaḏarna) عذرتو (ʕaḏartu) عذرو (ʕaḏaru)
    f عذرتي (ʕaḏarti) عذرت (ʕaḏrat)
    present m بعذر (baʕḏir) بتعذر (btiʕḏir) بعذر (biʕḏir) منعذر (mniʕḏir) بتعذرو (btiʕḏiru) بعذرو (biʕḏiru)
    f بتعذري (btiʕḏiri) بتعذر (btiʕḏir)
    subjunctive m أعذر (ʔaʕḏir) تعذر (tiʕḏir) يعذر (yiʕḏir) نعذر (niʕḏir) تعذرو (tiʕḏiru) يعذرو (yiʕḏiru)
    f تعذري (tiʕḏiri) تعذر (tiʕḏir)
    imperative m اعذر (iʕḏir) اعذرو (iʕḏiru)
    f اعذري (iʕḏiri)