عروسی
Persian
Etymology
From عروس (arus, “bride”) + ـی (-i).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔa.ɾuː.ˈsiː/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔä.ɾuː.síː]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæ.ɹuː.síː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔä.ɾɵ.sí]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | arūsī |
| Dari reading? | arūsī |
| Iranian reading? | arusi |
| Tajik reading? | arüsi |
Audio (Iran): (file)
| Dari | عروسی |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | арӯсӣ |
Noun
عروسی • (arusi)
- wedding (marriage ceremony)
- c. 1030, Fakhr al-Dīn Asʿad Gurgānī, ويس و رامين [Vīs u Rāmīn][1]:
- بسی ساز عروسی کرده شهرو
عروسش ویسه و داماد ویرو- basē sāz-i arūsī karda šahrū
arūs-aš wīsa u dāmād wīrū - Shahru made many preparations for the wedding feast;
Vīsa was the bride for it, and the groom was Vīrū.
- basē sāz-i arūsī karda šahrū