عظة

Arabic

Noun

عِظَة • (ʕiẓaf

  1. verbal noun of وَعَظَ (waʕaẓa) (form I)

Declension

Declension of noun عِظَة (ʕiẓa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal عِظَة
ʕiẓa
الْعِظَة
al-ʕiẓa
عِظَة
ʕiẓat
nominative عِظَةٌ
ʕiẓatun
الْعِظَةُ
al-ʕiẓatu
عِظَةُ
ʕiẓatu
accusative عِظَةً
ʕiẓatan
الْعِظَةَ
al-ʕiẓata
عِظَةَ
ʕiẓata
genitive عِظَةٍ
ʕiẓatin
الْعِظَةِ
al-ʕiẓati
عِظَةِ
ʕiẓati