عظة
Arabic
Noun
عِظَة • (ʕiẓa) f
- verbal noun of وَعَظَ (waʕaẓa) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | عِظَة ʕiẓa |
الْعِظَة al-ʕiẓa |
عِظَة ʕiẓat |
| nominative | عِظَةٌ ʕiẓatun |
الْعِظَةُ al-ʕiẓatu |
عِظَةُ ʕiẓatu |
| accusative | عِظَةً ʕiẓatan |
الْعِظَةَ al-ʕiẓata |
عِظَةَ ʕiẓata |
| genitive | عِظَةٍ ʕiẓatin |
الْعِظَةِ al-ʕiẓati |
عِظَةِ ʕiẓati |