عفج

Arabic

Etymology

From ع ف ج (ʕ f j) meaning guts, digestive tract after the stomach. [1]

Noun

عَفْج or عَفَج or عِفْج or عَفِج • (ʕafj or ʕafaj or ʕifj or ʕafijm (plural أَعْفَاج (ʔaʕfāj))

  1. guts, insides
  2. (anatomy) the intestines, specifically the duodenum

Declension

Declension of noun عَفْج (ʕafj)‎; عَفَج (ʕafaj)‎; عِفْج (ʕifj)‎; عَفِج (ʕafij)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَفْج‎; عَفَج‎; عِفْج‎; عَفِج
ʕafj‎; ʕafaj‎; ʕifj‎; ʕafij
الْعَفْج‎; الْعَفَج‎; الْعِفْج‎; الْعَفِج
al-ʕafj‎; al-ʕafaj‎; al-ʕifj‎; al-ʕafij
عَفْج‎; عَفَج‎; عِفْج‎; عَفِج
ʕafj‎; ʕafaj‎; ʕifj‎; ʕafij
nominative عَفْجٌ‎; عَفَجٌ‎; عِفْجٌ‎; عَفِجٌ
ʕafjun‎; ʕafajun‎; ʕifjun‎; ʕafijun
الْعَفْجُ‎; الْعَفَجُ‎; الْعِفْجُ‎; الْعَفِجُ
al-ʕafju‎; al-ʕafaju‎; al-ʕifju‎; al-ʕafiju
عَفْجُ‎; عَفَجُ‎; عِفْجُ‎; عَفِجُ
ʕafju‎; ʕafaju‎; ʕifju‎; ʕafiju
accusative عَفْجًا‎; عَفَجًا‎; عِفْجًا‎; عَفِجًا
ʕafjan‎; ʕafajan‎; ʕifjan‎; ʕafijan
الْعَفْجَ‎; الْعَفَجَ‎; الْعِفْجَ‎; الْعَفِجَ
al-ʕafja‎; al-ʕafaja‎; al-ʕifja‎; al-ʕafija
عَفْجَ‎; عَفَجَ‎; عِفْجَ‎; عَفِجَ
ʕafja‎; ʕafaja‎; ʕifja‎; ʕafija
genitive عَفْجٍ‎; عَفَجٍ‎; عِفْجٍ‎; عَفِجٍ
ʕafjin‎; ʕafajin‎; ʕifjin‎; ʕafijin
الْعَفْجِ‎; الْعَفَجِ‎; الْعِفْجِ‎; الْعَفِجِ
al-ʕafji‎; al-ʕafaji‎; al-ʕifji‎; al-ʕafiji
عَفْجِ‎; عَفَجِ‎; عِفْجِ‎; عَفِجِ
ʕafji‎; ʕafaji‎; ʕifji‎; ʕafiji
dual indefinite definite construct
informal عَفْجَيْن‎; عَفَجَيْن‎; عِفْجَيْن‎; عَفِجَيْن
ʕafjayn‎; ʕafajayn‎; ʕifjayn‎; ʕafijayn
الْعَفْجَيْن‎; الْعَفَجَيْن‎; الْعِفْجَيْن‎; الْعَفِجَيْن
al-ʕafjayn‎; al-ʕafajayn‎; al-ʕifjayn‎; al-ʕafijayn
عَفْجَيْ‎; عَفَجَيْ‎; عِفْجَيْ‎; عَفِجَيْ
ʕafjay‎; ʕafajay‎; ʕifjay‎; ʕafijay
nominative عَفْجَانِ‎; عَفَجَانِ‎; عِفْجَانِ‎; عَفِجَانِ
ʕafjāni‎; ʕafajāni‎; ʕifjāni‎; ʕafijāni
الْعَفْجَانِ‎; الْعَفَجَانِ‎; الْعِفْجَانِ‎; الْعَفِجَانِ
al-ʕafjāni‎; al-ʕafajāni‎; al-ʕifjāni‎; al-ʕafijāni
عَفْجَا‎; عَفَجَا‎; عِفْجَا‎; عَفِجَا
ʕafjā‎; ʕafajā‎; ʕifjā‎; ʕafijā
accusative عَفْجَيْنِ‎; عَفَجَيْنِ‎; عِفْجَيْنِ‎; عَفِجَيْنِ
ʕafjayni‎; ʕafajayni‎; ʕifjayni‎; ʕafijayni
الْعَفْجَيْنِ‎; الْعَفَجَيْنِ‎; الْعِفْجَيْنِ‎; الْعَفِجَيْنِ
al-ʕafjayni‎; al-ʕafajayni‎; al-ʕifjayni‎; al-ʕafijayni
عَفْجَيْ‎; عَفَجَيْ‎; عِفْجَيْ‎; عَفِجَيْ
ʕafjay‎; ʕafajay‎; ʕifjay‎; ʕafijay
genitive عَفْجَيْنِ‎; عَفَجَيْنِ‎; عِفْجَيْنِ‎; عَفِجَيْنِ
ʕafjayni‎; ʕafajayni‎; ʕifjayni‎; ʕafijayni
الْعَفْجَيْنِ‎; الْعَفَجَيْنِ‎; الْعِفْجَيْنِ‎; الْعَفِجَيْنِ
al-ʕafjayni‎; al-ʕafajayni‎; al-ʕifjayni‎; al-ʕafijayni
عَفْجَيْ‎; عَفَجَيْ‎; عِفْجَيْ‎; عَفِجَيْ
ʕafjay‎; ʕafajay‎; ʕifjay‎; ʕafijay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَعْفَاج
ʔaʕfāj
الْأَعْفَاج
al-ʔaʕfāj
أَعْفَاج
ʔaʕfāj
nominative أَعْفَاجٌ
ʔaʕfājun
الْأَعْفَاجُ
al-ʔaʕfāju
أَعْفَاجُ
ʔaʕfāju
accusative أَعْفَاجًا
ʔaʕfājan
الْأَعْفَاجَ
al-ʔaʕfāja
أَعْفَاجَ
ʔaʕfāja
genitive أَعْفَاجٍ
ʔaʕfājin
الْأَعْفَاجِ
al-ʔaʕfāji
أَعْفَاجِ
ʔaʕfāji

Synonyms

Noun

عَفْج • (ʕafjm

  1. verbal noun of عَفَجَ (ʕafaja) (form I)
  2. act of sodomizing

Declension

Declension of noun عَفْج (ʕafj)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَفْج
ʕafj
الْعَفْج
al-ʕafj
عَفْج
ʕafj
nominative عَفْجٌ
ʕafjun
الْعَفْجُ
al-ʕafju
عَفْجُ
ʕafju
accusative عَفْجًا
ʕafjan
الْعَفْجَ
al-ʕafja
عَفْجَ
ʕafja
genitive عَفْجٍ
ʕafjin
الْعَفْجِ
al-ʕafji
عَفْجِ
ʕafji

Noun

مَعْفُوج • (maʕfūjm

  1. (law) a Sodomite, one partaking in sodomy

Declension

Declension of noun مَعْفُوج (maʕfūj)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَعْفُوج
maʕfūj
الْمَعْفُوج
al-maʕfūj
مَعْفُوج
maʕfūj
nominative مَعْفُوجٌ
maʕfūjun
الْمَعْفُوجُ
al-maʕfūju
مَعْفُوجُ
maʕfūju
accusative مَعْفُوجًا
maʕfūjan
الْمَعْفُوجَ
al-maʕfūja
مَعْفُوجَ
maʕfūja
genitive مَعْفُوجٍ
maʕfūjin
الْمَعْفُوجِ
al-maʕfūji
مَعْفُوجِ
maʕfūji

Synonyms

  • (medicine) سَدُومِيّ (sadūmiyy)
  • لِواطِيّ (liwāṭiyy); also extended to include pederasty, see similar use in the archaic English use.

Verb

عَفَجَ • (ʕafaja) I (non-past يَعْفِجُ (yaʕfiju), verbal noun عَفْج (ʕafj))

  1. to beat, to dominate
  2. (when the subject is the penetrating partner) to have intercourse, to penetrate, to mount, to insert, to lie with

Conjugation

Conjugation of عَفَجَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun عَفْج)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَفْج
ʕafj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
عَافِج
ʕāfij
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَعْفُوج
maʕfūj
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَفَجْتُ
ʕafajtu
عَفَجْتَ
ʕafajta
عَفَجَ
ʕafaja
عَفَجْتُمَا
ʕafajtumā
عَفَجَا
ʕafajā
عَفَجْنَا
ʕafajnā
عَفَجْتُمْ
ʕafajtum
عَفَجُوا
ʕafajū
f عَفَجْتِ
ʕafajti
عَفَجَتْ
ʕafajat
عَفَجَتَا
ʕafajatā
عَفَجْتُنَّ
ʕafajtunna
عَفَجْنَ
ʕafajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعْفِجُ
ʔaʕfiju
تَعْفِجُ
taʕfiju
يَعْفِجُ
yaʕfiju
تَعْفِجَانِ
taʕfijāni
يَعْفِجَانِ
yaʕfijāni
نَعْفِجُ
naʕfiju
تَعْفِجُونَ
taʕfijūna
يَعْفِجُونَ
yaʕfijūna
f تَعْفِجِينَ
taʕfijīna
تَعْفِجُ
taʕfiju
تَعْفِجَانِ
taʕfijāni
تَعْفِجْنَ
taʕfijna
يَعْفِجْنَ
yaʕfijna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعْفِجَ
ʔaʕfija
تَعْفِجَ
taʕfija
يَعْفِجَ
yaʕfija
تَعْفِجَا
taʕfijā
يَعْفِجَا
yaʕfijā
نَعْفِجَ
naʕfija
تَعْفِجُوا
taʕfijū
يَعْفِجُوا
yaʕfijū
f تَعْفِجِي
taʕfijī
تَعْفِجَ
taʕfija
تَعْفِجَا
taʕfijā
تَعْفِجْنَ
taʕfijna
يَعْفِجْنَ
yaʕfijna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعْفِجْ
ʔaʕfij
تَعْفِجْ
taʕfij
يَعْفِجْ
yaʕfij
تَعْفِجَا
taʕfijā
يَعْفِجَا
yaʕfijā
نَعْفِجْ
naʕfij
تَعْفِجُوا
taʕfijū
يَعْفِجُوا
yaʕfijū
f تَعْفِجِي
taʕfijī
تَعْفِجْ
taʕfij
تَعْفِجَا
taʕfijā
تَعْفِجْنَ
taʕfijna
يَعْفِجْنَ
yaʕfijna
imperative
الْأَمْر
m اِعْفِجْ
iʕfij
اِعْفِجَا
iʕfijā
اِعْفِجُوا
iʕfijū
f اِعْفِجِي
iʕfijī
اِعْفِجْنَ
iʕfijna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُفِجْتُ
ʕufijtu
عُفِجْتَ
ʕufijta
عُفِجَ
ʕufija
عُفِجْتُمَا
ʕufijtumā
عُفِجَا
ʕufijā
عُفِجْنَا
ʕufijnā
عُفِجْتُمْ
ʕufijtum
عُفِجُوا
ʕufijū
f عُفِجْتِ
ʕufijti
عُفِجَتْ
ʕufijat
عُفِجَتَا
ʕufijatā
عُفِجْتُنَّ
ʕufijtunna
عُفِجْنَ
ʕufijna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعْفَجُ
ʔuʕfaju
تُعْفَجُ
tuʕfaju
يُعْفَجُ
yuʕfaju
تُعْفَجَانِ
tuʕfajāni
يُعْفَجَانِ
yuʕfajāni
نُعْفَجُ
nuʕfaju
تُعْفَجُونَ
tuʕfajūna
يُعْفَجُونَ
yuʕfajūna
f تُعْفَجِينَ
tuʕfajīna
تُعْفَجُ
tuʕfaju
تُعْفَجَانِ
tuʕfajāni
تُعْفَجْنَ
tuʕfajna
يُعْفَجْنَ
yuʕfajna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعْفَجَ
ʔuʕfaja
تُعْفَجَ
tuʕfaja
يُعْفَجَ
yuʕfaja
تُعْفَجَا
tuʕfajā
يُعْفَجَا
yuʕfajā
نُعْفَجَ
nuʕfaja
تُعْفَجُوا
tuʕfajū
يُعْفَجُوا
yuʕfajū
f تُعْفَجِي
tuʕfajī
تُعْفَجَ
tuʕfaja
تُعْفَجَا
tuʕfajā
تُعْفَجْنَ
tuʕfajna
يُعْفَجْنَ
yuʕfajna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعْفَجْ
ʔuʕfaj
تُعْفَجْ
tuʕfaj
يُعْفَجْ
yuʕfaj
تُعْفَجَا
tuʕfajā
يُعْفَجَا
yuʕfajā
نُعْفَجْ
nuʕfaj
تُعْفَجُوا
tuʕfajū
يُعْفَجُوا
yuʕfajū
f تُعْفَجِي
tuʕfajī
تُعْفَجْ
tuʕfaj
تُعْفَجَا
tuʕfajā
تُعْفَجْنَ
tuʕfajna
يُعْفَجْنَ
yuʕfajna

References

  1. ^ Lane, Edward William (1863-1893) “عفج”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate. ; page 2089, meaning intestines, guts, specifically the portion immediately after the stomach, the digestive tract after the stomach.

Steingass, Francis Joseph (1884) “عفج”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen

Libyan Arabic

Root
ع ف ج
1 term

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕafːəj/

Verb

عفج (ʕaffaj) II

  1. to cause to wrinkle