عيار

See also: عیار

Arabic

Root
ع ي ر (ʕ y r)
7 terms

Noun

عِيَار • (ʕiyār) m (plural عِيَارَات (ʕiyārāt))

calibre, fineness, titre, any gauge by which the effective dose or value of something is appraised

Declension

Declension of noun **عِيَار** (ʕiyār)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	عِيَار ʕiyār	الْعِيَار al-ʕiyār	عِيَار ʕiyār
nominative	عِيَارٌ ʕiyārun	الْعِيَارُ al-ʕiyāru	عِيَارُ ʕiyāru
accusative	عِيَارًا ʕiyāran	الْعِيَارَ al-ʕiyāra	عِيَارَ ʕiyāra
genitive	عِيَارٍ ʕiyārin	الْعِيَارِ al-ʕiyāri	عِيَارِ ʕiyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَيْن ʕiyārayn	الْعِيَارَيْن al-ʕiyārayn	عِيَارَيْ ʕiyāray
nominative	عِيَارَانِ ʕiyārāni	الْعِيَارَانِ al-ʕiyārāni	عِيَارَا ʕiyārā
accusative	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
genitive	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
plural	sound feminine plural
plural	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَات ʕiyārāt	الْعِيَارَات al-ʕiyārāt	عِيَارَات ʕiyārāt
nominative	عِيَارَاتٌ ʕiyārātun	الْعِيَارَاتُ al-ʕiyārātu	عِيَارَاتُ ʕiyārātu
accusative	عِيَارَاتٍ ʕiyārātin	الْعِيَارَاتِ al-ʕiyārāti	عِيَارَاتِ ʕiyārāti
genitive	عِيَارَاتٍ ʕiyārātin	الْعِيَارَاتِ al-ʕiyārāti	عِيَارَاتِ ʕiyārāti

Noun

عِيَار • (ʕiyār) m (plural أَعْيِرَة (ʔaʕyira))

shot, bullet, ammunition

Declension

Declension of noun **عِيَار** (ʕiyār)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	عِيَار ʕiyār	الْعِيَار al-ʕiyār	عِيَار ʕiyār
nominative	عِيَارٌ ʕiyārun	الْعِيَارُ al-ʕiyāru	عِيَارُ ʕiyāru
accusative	عِيَارًا ʕiyāran	الْعِيَارَ al-ʕiyāra	عِيَارَ ʕiyāra
genitive	عِيَارٍ ʕiyārin	الْعِيَارِ al-ʕiyāri	عِيَارِ ʕiyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَيْن ʕiyārayn	الْعِيَارَيْن al-ʕiyārayn	عِيَارَيْ ʕiyāray
nominative	عِيَارَانِ ʕiyārāni	الْعِيَارَانِ al-ʕiyārāni	عِيَارَا ʕiyārā
accusative	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
genitive	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
plural	broken plural triptote in ـَة (-a)
plural	indefinite	definite	construct
informal	أَعْيِرَة ʔaʕyira	الْأَعْيِرَة al-ʔaʕyira	أَعْيِرَة ʔaʕyirat
nominative	أَعْيِرَةٌ ʔaʕyiratun	الْأَعْيِرَةُ al-ʔaʕyiratu	أَعْيِرَةُ ʔaʕyiratu
accusative	أَعْيِرَةً ʔaʕyiratan	الْأَعْيِرَةَ al-ʔaʕyirata	أَعْيِرَةَ ʔaʕyirata
genitive	أَعْيِرَةٍ ʔaʕyiratin	الْأَعْيِرَةِ al-ʔaʕyirati	أَعْيِرَةِ ʔaʕyirati

Noun

عَيَّار • (ʕayyār) m (plural عَيَّارُون (ʕayyārūn))

vagabond, gadfly
(historical) one of a certain social class of warriors espousing futuwwa ideals and playing an occasional role as a military power
Near-synonyms: فَتًى (fatan), حَدَث (ḥadaṯ)

Declension

Declension of noun **عَيَّار** (ʕayyār)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّار ʕayyār	الْعَيَّار al-ʕayyār	عَيَّار ʕayyār
nominative	عَيَّارٌ ʕayyārun	الْعَيَّارُ al-ʕayyāru	عَيَّارُ ʕayyāru
accusative	عَيَّارًا ʕayyāran	الْعَيَّارَ al-ʕayyāra	عَيَّارَ ʕayyāra
genitive	عَيَّارٍ ʕayyārin	الْعَيَّارِ al-ʕayyāri	عَيَّارِ ʕayyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّارَيْن ʕayyārayn	الْعَيَّارَيْن al-ʕayyārayn	عَيَّارَيْ ʕayyāray
nominative	عَيَّارَانِ ʕayyārāni	الْعَيَّارَانِ al-ʕayyārāni	عَيَّارَا ʕayyārā
accusative	عَيَّارَيْنِ ʕayyārayni	الْعَيَّارَيْنِ al-ʕayyārayni	عَيَّارَيْ ʕayyāray
genitive	عَيَّارَيْنِ ʕayyārayni	الْعَيَّارَيْنِ al-ʕayyārayni	عَيَّارَيْ ʕayyāray
plural	sound masculine plural
plural	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّارِين ʕayyārīn	الْعَيَّارِين al-ʕayyārīn	عَيَّارِي ʕayyārī
nominative	عَيَّارُونَ ʕayyārūna	الْعَيَّارُونَ al-ʕayyārūna	عَيَّارُو ʕayyārū
accusative	عَيَّارِينَ ʕayyārīna	الْعَيَّارِينَ al-ʕayyārīna	عَيَّارِي ʕayyārī
genitive	عَيَّارِينَ ʕayyārīna	الْعَيَّارِينَ al-ʕayyārīna	عَيَّارِي ʕayyārī

Gulf Arabic

Etymology

Perhaps from Persian (ʼayyâr), compare Persian (ʼayyâri, “slyness, cunning”), otherwise inherited from Arabic عَيَّار (ʕayyār).

Pronunciation

IPA^(key): /ʕəjːaːr/

Adjective

عيار • (ʿayyār)

(also humorous) cunning, deceptive (person)