عیار
See also: عيار
Persian
Etymology 1
Borrowed from Arabic عِيَار (ʕiyār).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔi.ˈjaːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔi.jɑ́ːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔe.jɒ́ːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔi.jɔ́ɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | iyār |
| Dari reading? | iyār |
| Iranian reading? | ʔeyâr |
| Tajik reading? | iyor |
Noun
عیار • (eyâr)
Derived terms
- عیار زدن (eyâr zadan)
- عیار کردن (eyâr kardan)
- عیار گرفتین (eyâr gereftan)
- کامل العیار (kâmel-ol-'eyâr)
Etymology 2
Perhaps from Middle Persian 𐫍𐫏𐫀𐫡 (hyʾr /hayyār/, “helper”), but the spelling and perhaps also meaning from Arabic عَيَّار (ʕayyār, “vagabond”), from the root ع ي ر (ʕ y r) related with roaming and wandering. Compare Persian یار (yâr, “friend, supporter”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔaj.ˈjaːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔäj.jɑ́ːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæj.jɒ́ːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔäj.jɔ́ɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ayyār |
| Dari reading? | ayyār |
| Iranian reading? | ʔayyâr |
| Tajik reading? | ayyor |
Noun
عیار • (ayyâr) (plural عیاران)
- (historical) medieval rogue or highwayman, organized into brotherhoods and often portrayed as chivalrous defenders of the weak
- (obsolete) vagabond, tramp
Derived terms
- عیاری (ayyâˈri)
References
- Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–) “عیار”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press