عيبة
Arabic
| Root |
|---|
| ع ي ب (ʕ y b) |
| 11 terms |
Etymology
Instance noun from عَابَ (ʕāba, “to be defective”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʕaj.ba/
Noun
عَيْبَة • (ʕayba) f (plural عَيَاب (ʕayāb))
- defect, fault, shortcoming
- Synonym: نَقِيصَة (naqīṣa)
- imperfection, incompleteness
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | عَيْبَة ʕayba |
الْعَيْبَة al-ʕayba |
عَيْبَة ʕaybat |
| nominative | عَيْبَةٌ ʕaybatun |
الْعَيْبَةُ al-ʕaybatu |
عَيْبَةُ ʕaybatu |
| accusative | عَيْبَةً ʕaybatan |
الْعَيْبَةَ al-ʕaybata |
عَيْبَةَ ʕaybata |
| genitive | عَيْبَةٍ ʕaybatin |
الْعَيْبَةِ al-ʕaybati |
عَيْبَةِ ʕaybati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | عَيْبَتَيْن ʕaybatayn |
الْعَيْبَتَيْن al-ʕaybatayn |
عَيْبَتَيْ ʕaybatay |
| nominative | عَيْبَتَانِ ʕaybatāni |
الْعَيْبَتَانِ al-ʕaybatāni |
عَيْبَتَا ʕaybatā |
| accusative | عَيْبَتَيْنِ ʕaybatayni |
الْعَيْبَتَيْنِ al-ʕaybatayni |
عَيْبَتَيْ ʕaybatay |
| genitive | عَيْبَتَيْنِ ʕaybatayni |
الْعَيْبَتَيْنِ al-ʕaybatayni |
عَيْبَتَيْ ʕaybatay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | عَيَاب ʕayāb |
الْعَيَاب al-ʕayāb |
عَيَاب ʕayāb |
| nominative | عَيَابٌ ʕayābun |
الْعَيَابُ al-ʕayābu |
عَيَابُ ʕayābu |
| accusative | عَيَابًا ʕayāban |
الْعَيَابَ al-ʕayāba |
عَيَابَ ʕayāba |
| genitive | عَيَابٍ ʕayābin |
الْعَيَابِ al-ʕayābi |
عَيَابِ ʕayābi |