غرس

Arabic

Root
غ ر س (ḡ r s)
3 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣa.ra.sa/

Verb

غَرَسَ • (ḡarasa) I (non-past يَغْرِسُ (yaḡrisu), verbal noun غَرْس (ḡars)) (transitive)

  1. to push, drive, or thrust (something) [with فِي () ‘into something else, such as a surface’]; to implant
    Synonym: ثَبَّتَ (ṯabbata, to fit; to fix)
  2. to plant (seeds)
    Synonym: زَرَعَ (zaraʕa, to sow)
    1. to ingrain, to inculcate

Conjugation

Conjugation of غَرَسَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun غَرْس)
verbal noun
الْمَصْدَر
غَرْس
ḡars
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَارِس
ḡāris
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَغْرُوس
maḡrūs
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غَرَسْتُ
ḡarastu
غَرَسْتَ
ḡarasta
غَرَسَ
ḡarasa
غَرَسْتُمَا
ḡarastumā
غَرَسَا
ḡarasā
غَرَسْنَا
ḡarasnā
غَرَسْتُمْ
ḡarastum
غَرَسُوا
ḡarasū
f غَرَسْتِ
ḡarasti
غَرَسَتْ
ḡarasat
غَرَسَتَا
ḡarasatā
غَرَسْتُنَّ
ḡarastunna
غَرَسْنَ
ḡarasna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغْرِسُ
ʔaḡrisu
تَغْرِسُ
taḡrisu
يَغْرِسُ
yaḡrisu
تَغْرِسَانِ
taḡrisāni
يَغْرِسَانِ
yaḡrisāni
نَغْرِسُ
naḡrisu
تَغْرِسُونَ
taḡrisūna
يَغْرِسُونَ
yaḡrisūna
f تَغْرِسِينَ
taḡrisīna
تَغْرِسُ
taḡrisu
تَغْرِسَانِ
taḡrisāni
تَغْرِسْنَ
taḡrisna
يَغْرِسْنَ
yaḡrisna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغْرِسَ
ʔaḡrisa
تَغْرِسَ
taḡrisa
يَغْرِسَ
yaḡrisa
تَغْرِسَا
taḡrisā
يَغْرِسَا
yaḡrisā
نَغْرِسَ
naḡrisa
تَغْرِسُوا
taḡrisū
يَغْرِسُوا
yaḡrisū
f تَغْرِسِي
taḡrisī
تَغْرِسَ
taḡrisa
تَغْرِسَا
taḡrisā
تَغْرِسْنَ
taḡrisna
يَغْرِسْنَ
yaḡrisna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغْرِسْ
ʔaḡris
تَغْرِسْ
taḡris
يَغْرِسْ
yaḡris
تَغْرِسَا
taḡrisā
يَغْرِسَا
yaḡrisā
نَغْرِسْ
naḡris
تَغْرِسُوا
taḡrisū
يَغْرِسُوا
yaḡrisū
f تَغْرِسِي
taḡrisī
تَغْرِسْ
taḡris
تَغْرِسَا
taḡrisā
تَغْرِسْنَ
taḡrisna
يَغْرِسْنَ
yaḡrisna
imperative
الْأَمْر
m اِغْرِسْ
iḡris
اِغْرِسَا
iḡrisā
اِغْرِسُوا
iḡrisū
f اِغْرِسِي
iḡrisī
اِغْرِسْنَ
iḡrisna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غُرِسْتُ
ḡuristu
غُرِسْتَ
ḡurista
غُرِسَ
ḡurisa
غُرِسْتُمَا
ḡuristumā
غُرِسَا
ḡurisā
غُرِسْنَا
ḡurisnā
غُرِسْتُمْ
ḡuristum
غُرِسُوا
ḡurisū
f غُرِسْتِ
ḡuristi
غُرِسَتْ
ḡurisat
غُرِسَتَا
ḡurisatā
غُرِسْتُنَّ
ḡuristunna
غُرِسْنَ
ḡurisna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُغْرَسُ
ʔuḡrasu
تُغْرَسُ
tuḡrasu
يُغْرَسُ
yuḡrasu
تُغْرَسَانِ
tuḡrasāni
يُغْرَسَانِ
yuḡrasāni
نُغْرَسُ
nuḡrasu
تُغْرَسُونَ
tuḡrasūna
يُغْرَسُونَ
yuḡrasūna
f تُغْرَسِينَ
tuḡrasīna
تُغْرَسُ
tuḡrasu
تُغْرَسَانِ
tuḡrasāni
تُغْرَسْنَ
tuḡrasna
يُغْرَسْنَ
yuḡrasna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُغْرَسَ
ʔuḡrasa
تُغْرَسَ
tuḡrasa
يُغْرَسَ
yuḡrasa
تُغْرَسَا
tuḡrasā
يُغْرَسَا
yuḡrasā
نُغْرَسَ
nuḡrasa
تُغْرَسُوا
tuḡrasū
يُغْرَسُوا
yuḡrasū
f تُغْرَسِي
tuḡrasī
تُغْرَسَ
tuḡrasa
تُغْرَسَا
tuḡrasā
تُغْرَسْنَ
tuḡrasna
يُغْرَسْنَ
yuḡrasna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُغْرَسْ
ʔuḡras
تُغْرَسْ
tuḡras
يُغْرَسْ
yuḡras
تُغْرَسَا
tuḡrasā
يُغْرَسَا
yuḡrasā
نُغْرَسْ
nuḡras
تُغْرَسُوا
tuḡrasū
يُغْرَسُوا
yuḡrasū
f تُغْرَسِي
tuḡrasī
تُغْرَسْ
tuḡras
تُغْرَسَا
tuḡrasā
تُغْرَسْنَ
tuḡrasna
يُغْرَسْنَ
yuḡrasna

Noun

غَرْس • (ḡarsm

  1. verbal noun of غَرَسَ (ḡarasa, to plant) (form I)
  2. planting

Declension

Declension of noun غَرْس (ḡars)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal غَرْس
ḡars
الْغَرْس
al-ḡars
غَرْس
ḡars
nominative غَرْسٌ
ḡarsun
الْغَرْسُ
al-ḡarsu
غَرْسُ
ḡarsu
accusative غَرْسًا
ḡarsan
الْغَرْسَ
al-ḡarsa
غَرْسَ
ḡarsa
genitive غَرْسٍ
ḡarsin
الْغَرْسِ
al-ḡarsi
غَرْسِ
ḡarsi

References

  • غرس” in Almaany
  • Baalbaki, Rohi (1995) “غرس”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic غَرْس (ḡars).

Noun

غرس • (gars) (definite accusative غرسی (garsı))

  1. planting

Further reading

  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN