غفران
Arabic
Etymology 1
Noun
غُفْرَان • (ḡufrān) m
- verbal noun of غَفَرَ (ḡafara) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غُفْرَان ḡufrān |
الْغُفْرَان al-ḡufrān |
غُفْرَان ḡufrān |
| nominative | غُفْرَانٌ ḡufrānun |
الْغُفْرَانُ al-ḡufrānu |
غُفْرَانُ ḡufrānu |
| accusative | غُفْرَانًا ḡufrānan |
الْغُفْرَانَ al-ḡufrāna |
غُفْرَانَ ḡufrāna |
| genitive | غُفْرَانٍ ḡufrānin |
الْغُفْرَانِ al-ḡufrāni |
غُفْرَانِ ḡufrāni |
Descendants
- → Ottoman Turkish: غفران (gufran)
- Turkish: gufran
Etymology 2
Noun
غِفْرَان • (ḡifrān) m pl
- plural of غَفِير (ḡafīr)
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic غُفْرَان (ḡufrān).
Noun
غفران • (gufran)
- (Islam) pardon, forgiveness, mercy
Descendants
- Turkish: gufran
Further reading
- Kélékian, Diran (1911) “غفران”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 875
- Nişanyan, Sevan (2002–) “gufran”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “غفران”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1347