غوت
Moroccan Arabic
| Root |
|---|
| غ و ت |
| 1 term |
Etymology
From Arabic غَوَّثَ (ḡawwaṯa).
Pronunciation
- IPA(key): /ɣaw.wat/
Verb
غوت • (ḡawwat) II (non-past يغوت (yḡawwat))
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | غوّتّ (ḡawwatt) | غوّتّي (ḡawwatti) | غوّت (ḡawwat) | غوّتنا (ḡawwatna) | غوّتّوا (ḡawwattu) | غوّتوا (ḡawwtu) | |
| f | غوّتت (ḡawwtāt) | |||||||
| non-past | m | نغوّت (nḡawwat) | تغوّت (tḡawwat) | يغوّت (yḡawwat) | نغوّتوا (nḡawwtu) | تغوّتوا (tḡawwtu) | يغوّتوا (yḡawwtu) | |
| f | تغوّتي (tḡawwti) | تغوّت (tḡawwat) | ||||||
| imperative | m | غوّت (ḡawwat) | غوّتوا (ḡawwtu) | |||||
| f | غوّتي (ḡawwti) | |||||||