فارع
See also: فارغ
Arabic
Etymology
Derived from the active participle of فَرَعَ (faraʕa, “to surpass, to excel”), from ف ر ع (f r ʕ).
Pronunciation
- IPA(key): /faː.riʕ/
Adjective
فَارِع • (fāriʕ) (feminine فَارِعَة (fāriʕa), masculine plural فَارِعُونَ (fāriʕūna), feminine plural فَارِعَات (fāriʕāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | فَارِع fāriʕ |
الْفَارِع al-fāriʕ |
فَارِعَة fāriʕa |
الْفَارِعَة al-fāriʕa |
| nominative | فَارِعٌ fāriʕun |
الْفَارِعُ al-fāriʕu |
فَارِعَةٌ fāriʕatun |
الْفَارِعَةُ al-fāriʕatu |
| accusative | فَارِعًا fāriʕan |
الْفَارِعَ al-fāriʕa |
فَارِعَةً fāriʕatan |
الْفَارِعَةَ al-fāriʕata |
| genitive | فَارِعٍ fāriʕin |
الْفَارِعِ al-fāriʕi |
فَارِعَةٍ fāriʕatin |
الْفَارِعَةِ al-fāriʕati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | فَارِعَيْن fāriʕayn |
الْفَارِعَيْن al-fāriʕayn |
فَارِعَتَيْن fāriʕatayn |
الْفَارِعَتَيْن al-fāriʕatayn |
| nominative | فَارِعَانِ fāriʕāni |
الْفَارِعَانِ al-fāriʕāni |
فَارِعَتَانِ fāriʕatāni |
الْفَارِعَتَانِ al-fāriʕatāni |
| accusative | فَارِعَيْنِ fāriʕayni |
الْفَارِعَيْنِ al-fāriʕayni |
فَارِعَتَيْنِ fāriʕatayni |
الْفَارِعَتَيْنِ al-fāriʕatayni |
| genitive | فَارِعَيْنِ fāriʕayni |
الْفَارِعَيْنِ al-fāriʕayni |
فَارِعَتَيْنِ fāriʕatayni |
الْفَارِعَتَيْنِ al-fāriʕatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | فَارِعَات fāriʕāt |
الْفَارِعَات al-fāriʕāt |
| nominative | ? | ? | فَارِعَاتٌ fāriʕātun |
الْفَارِعَاتُ al-fāriʕātu |
| accusative | ? | ? | فَارِعَاتٍ fāriʕātin |
الْفَارِعَاتِ al-fāriʕāti |
| genitive | ? | ? | فَارِعَاتٍ fāriʕātin |
الْفَارِعَاتِ al-fāriʕāti |