فجور

Arabic

Root
ف ج ر (f j r)
8 terms

Etymology

Verbal noun of فَجَرَ (fajara).

Pronunciation

  • IPA(key): /fu.d͡ʒuːr/

Noun

فُجُور • (fujūrm

  1. verbal noun of فَجَرَ (fajara) (form I)
  2. wickedness
    • 609–632 CE, Qur'an, 91:8:
      فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا
      faʔalhamahā fujūrahā wataqwāhā
      And inspired it [with discernment of] its wickedness and its righteousness,
  3. debauchery

Declension

Declension of noun فُجُور (fujūr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فُجُور
fujūr
الْفُجُور
al-fujūr
فُجُور
fujūr
nominative فُجُورٌ
fujūrun
الْفُجُورُ
al-fujūru
فُجُورُ
fujūru
accusative فُجُورًا
fujūran
الْفُجُورَ
al-fujūra
فُجُورَ
fujūra
genitive فُجُورٍ
fujūrin
الْفُجُورِ
al-fujūri
فُجُورِ
fujūri

Descendants

  • Azerbaijani: fücur
  • Indonesian: fujur
  • Ottoman Turkish: فجور
    • Turkish: fücur
  • Uzbek: fujur

References