فلح

Arabic

Etymology

From Denominal verb of فَلَّاح (fallāḥ).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.la.ħa/

Verb

فَلَحَ • (falaḥa) I (non-past يَفْلَحُ (yaflaḥu), verbal noun فَلْح (falḥ))

  1. (transitive) to split, to cleave
    Synonyms: فَلَعَ (falaʕa), شَقَّ (šaqqa)
  2. (transitive) to turn up (the earth), to cultivate
    Synonyms: حَرَثَ (ḥaraṯa), أَكَرَ (ʔakara)
    فَلَحَ ٱلْفَلَّاحُونَ ٱلْأَرْضَ لِلزِّرَاعَةِ.
    falaḥa l-fallāḥūna l-ʔarḍa li-z-zirāʕati.
    The cultivators cultivated the land for sowing.

Conjugation

Conjugation of فَلَحَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal noun فَلْح)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَلْح
falḥ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَالِح
fāliḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْلُوح
maflūḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَلَحْتُ
falaḥtu
فَلَحْتَ
falaḥta
فَلَحَ
falaḥa
فَلَحْتُمَا
falaḥtumā
فَلَحَا
falaḥā
فَلَحْنَا
falaḥnā
فَلَحْتُمْ
falaḥtum
فَلَحُوا
falaḥū
f فَلَحْتِ
falaḥti
فَلَحَتْ
falaḥat
فَلَحَتَا
falaḥatā
فَلَحْتُنَّ
falaḥtunna
فَلَحْنَ
falaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْلَحُ
ʔaflaḥu
تَفْلَحُ
taflaḥu
يَفْلَحُ
yaflaḥu
تَفْلَحَانِ
taflaḥāni
يَفْلَحَانِ
yaflaḥāni
نَفْلَحُ
naflaḥu
تَفْلَحُونَ
taflaḥūna
يَفْلَحُونَ
yaflaḥūna
f تَفْلَحِينَ
taflaḥīna
تَفْلَحُ
taflaḥu
تَفْلَحَانِ
taflaḥāni
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْلَحَ
ʔaflaḥa
تَفْلَحَ
taflaḥa
يَفْلَحَ
yaflaḥa
تَفْلَحَا
taflaḥā
يَفْلَحَا
yaflaḥā
نَفْلَحَ
naflaḥa
تَفْلَحُوا
taflaḥū
يَفْلَحُوا
yaflaḥū
f تَفْلَحِي
taflaḥī
تَفْلَحَ
taflaḥa
تَفْلَحَا
taflaḥā
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْلَحْ
ʔaflaḥ
تَفْلَحْ
taflaḥ
يَفْلَحْ
yaflaḥ
تَفْلَحَا
taflaḥā
يَفْلَحَا
yaflaḥā
نَفْلَحْ
naflaḥ
تَفْلَحُوا
taflaḥū
يَفْلَحُوا
yaflaḥū
f تَفْلَحِي
taflaḥī
تَفْلَحْ
taflaḥ
تَفْلَحَا
taflaḥā
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
imperative
الْأَمْر
m اِفْلَحْ
iflaḥ
اِفْلَحَا
iflaḥā
اِفْلَحُوا
iflaḥū
f اِفْلَحِي
iflaḥī
اِفْلَحْنَ
iflaḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُلِحْتُ
fuliḥtu
فُلِحْتَ
fuliḥta
فُلِحَ
fuliḥa
فُلِحْتُمَا
fuliḥtumā
فُلِحَا
fuliḥā
فُلِحْنَا
fuliḥnā
فُلِحْتُمْ
fuliḥtum
فُلِحُوا
fuliḥū
f فُلِحْتِ
fuliḥti
فُلِحَتْ
fuliḥat
فُلِحَتَا
fuliḥatā
فُلِحْتُنَّ
fuliḥtunna
فُلِحْنَ
fuliḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْلَحُ
ʔuflaḥu
تُفْلَحُ
tuflaḥu
يُفْلَحُ
yuflaḥu
تُفْلَحَانِ
tuflaḥāni
يُفْلَحَانِ
yuflaḥāni
نُفْلَحُ
nuflaḥu
تُفْلَحُونَ
tuflaḥūna
يُفْلَحُونَ
yuflaḥūna
f تُفْلَحِينَ
tuflaḥīna
تُفْلَحُ
tuflaḥu
تُفْلَحَانِ
tuflaḥāni
تُفْلَحْنَ
tuflaḥna
يُفْلَحْنَ
yuflaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْلَحَ
ʔuflaḥa
تُفْلَحَ
tuflaḥa
يُفْلَحَ
yuflaḥa
تُفْلَحَا
tuflaḥā
يُفْلَحَا
yuflaḥā
نُفْلَحَ
nuflaḥa
تُفْلَحُوا
tuflaḥū
يُفْلَحُوا
yuflaḥū
f تُفْلَحِي
tuflaḥī
تُفْلَحَ
tuflaḥa
تُفْلَحَا
tuflaḥā
تُفْلَحْنَ
tuflaḥna
يُفْلَحْنَ
yuflaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْلَحْ
ʔuflaḥ
تُفْلَحْ
tuflaḥ
يُفْلَحْ
yuflaḥ
تُفْلَحَا
tuflaḥā
يُفْلَحَا
yuflaḥā
نُفْلَحْ
nuflaḥ
تُفْلَحُوا
tuflaḥū
يُفْلَحُوا
yuflaḥū
f تُفْلَحِي
tuflaḥī
تُفْلَحْ
tuflaḥ
تُفْلَحَا
tuflaḥā
تُفْلَحْنَ
tuflaḥna
يُفْلَحْنَ
yuflaḥna

Verb

فَلَحَ • (falaḥa) I (non-past يَفْلَحُ (yaflaḥu), verbal noun فَلَاح (falāḥ) or فَلَاحَة (falāḥa))

  1. (intransitive) to succeed
    Synonyms: نَجَحَ (najaḥa, to succeed), فَازَ (fāza, to win; to triumph)
    Antonyms: خَابَ (ḵāba, to fail; to lose), فَشِلَ (fašila, to fail, to slump; to collapse)

Conjugation

Conjugation of فَلَحَ (I, sound, a ~ a, no passive, verbal nouns فَلَاح, فَلَاحَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَلَاح, فَلَاحَة
falāḥ, falāḥa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَالِح
fāliḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَلَحْتُ
falaḥtu
فَلَحْتَ
falaḥta
فَلَحَ
falaḥa
فَلَحْتُمَا
falaḥtumā
فَلَحَا
falaḥā
فَلَحْنَا
falaḥnā
فَلَحْتُمْ
falaḥtum
فَلَحُوا
falaḥū
f فَلَحْتِ
falaḥti
فَلَحَتْ
falaḥat
فَلَحَتَا
falaḥatā
فَلَحْتُنَّ
falaḥtunna
فَلَحْنَ
falaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْلَحُ
ʔaflaḥu
تَفْلَحُ
taflaḥu
يَفْلَحُ
yaflaḥu
تَفْلَحَانِ
taflaḥāni
يَفْلَحَانِ
yaflaḥāni
نَفْلَحُ
naflaḥu
تَفْلَحُونَ
taflaḥūna
يَفْلَحُونَ
yaflaḥūna
f تَفْلَحِينَ
taflaḥīna
تَفْلَحُ
taflaḥu
تَفْلَحَانِ
taflaḥāni
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْلَحَ
ʔaflaḥa
تَفْلَحَ
taflaḥa
يَفْلَحَ
yaflaḥa
تَفْلَحَا
taflaḥā
يَفْلَحَا
yaflaḥā
نَفْلَحَ
naflaḥa
تَفْلَحُوا
taflaḥū
يَفْلَحُوا
yaflaḥū
f تَفْلَحِي
taflaḥī
تَفْلَحَ
taflaḥa
تَفْلَحَا
taflaḥā
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْلَحْ
ʔaflaḥ
تَفْلَحْ
taflaḥ
يَفْلَحْ
yaflaḥ
تَفْلَحَا
taflaḥā
يَفْلَحَا
yaflaḥā
نَفْلَحْ
naflaḥ
تَفْلَحُوا
taflaḥū
يَفْلَحُوا
yaflaḥū
f تَفْلَحِي
taflaḥī
تَفْلَحْ
taflaḥ
تَفْلَحَا
taflaḥā
تَفْلَحْنَ
taflaḥna
يَفْلَحْنَ
yaflaḥna
imperative
الْأَمْر
m اِفْلَحْ
iflaḥ
اِفْلَحَا
iflaḥā
اِفْلَحُوا
iflaḥū
f اِفْلَحِي
iflaḥī
اِفْلَحْنَ
iflaḥna

References

South Levantine Arabic

Root
ف ل ح
1 term

Etymology

From Arabic فَلَحَ (falaḥa).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.laħ/, [ˈfa.laħ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

فلح • (falaḥ) I (present بفلح (biflaḥ))

  1. to cultivate, to till the soil
  2. to succeed

Conjugation

Conjugation of فلح
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فلحت (falaḥt) فلحت (falaḥt) فلح (falaḥ) فلحنا (falaḥna) فلحتو (falaḥtu) فلحو (falaḥu)
f فلحتي (falaḥti) فلحت (falḥat)
present m بفلح (baflaḥ) بتفلح (btiflaḥ) بفلح (biflaḥ) منفلح (mniflaḥ) بتفلحو (btiflaḥu) بفلحو (biflaḥu)
f بتفلحي (btiflaḥi) بتفلح (btiflaḥ)
subjunctive m أفلح (ʔaflaḥ) تفلح (tiflaḥ) يفلح (yiflaḥ) نفلح (niflaḥ) تفلحو (tiflaḥu) يفلحو (yiflaḥu)
f تفلحي (tiflaḥi) تفلح (tiflaḥ)
imperative m افلح (iflaḥ) افلحو (iflaḥu)
f افلحي (iflaḥi)