فنجانجی
Ottoman Turkish
Etymology
From فنجان (fincan, “cup”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun
فنجانجی • (fincancı)
Descendants
- Turkish: fincancı
- → Armenian: ֆինճանճի (finčanči), ⇒ Ֆինճանճյան (Finčančyan)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “fincancı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1594
- Kélékian, Diran (1911) “فنجانجی”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 911