فنجان
Arabic
Etymology
From Classical Persian پنگان (pingān). Or it may be a corruption of the Arabic word falljan فلجان from the root F-L-Jفلج .[1]
Pronunciation
- IPA(key): /fin.d͡ʒaːn/
Noun
فِنْجَان • (finjān) m (plural فَنَاجِين (fanājīn))
Declension
singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | فِنْجَان finjān |
الْفِنْجَان al-finjān |
فِنْجَان finjān |
nominative | فِنْجَانٌ finjānun |
الْفِنْجَانُ al-finjānu |
فِنْجَانُ finjānu |
accusative | فِنْجَانًا finjānan |
الْفِنْجَانَ al-finjāna |
فِنْجَانَ finjāna |
genitive | فِنْجَانٍ finjānin |
الْفِنْجَانِ al-finjāni |
فِنْجَانِ finjāni |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | فِنْجَانَيْن finjānayn |
الْفِنْجَانَيْن al-finjānayn |
فِنْجَانَيْ finjānay |
nominative | فِنْجَانَانِ finjānāni |
الْفِنْجَانَانِ al-finjānāni |
فِنْجَانَا finjānā |
accusative | فِنْجَانَيْنِ finjānayni |
الْفِنْجَانَيْنِ al-finjānayni |
فِنْجَانَيْ finjānay |
genitive | فِنْجَانَيْنِ finjānayni |
الْفِنْجَانَيْنِ al-finjānayni |
فِنْجَانَيْ finjānay |
plural | basic broken plural diptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | فَنَاجِين fanājīn |
الْفَنَاجِين al-fanājīn |
فَنَاجِين fanājīn |
nominative | فَنَاجِينُ fanājīnu |
الْفَنَاجِينُ al-fanājīnu |
فَنَاجِينُ fanājīnu |
accusative | فَنَاجِينَ fanājīna |
الْفَنَاجِينَ al-fanājīna |
فَنَاجِينَ fanājīna |
genitive | فَنَاجِينَ fanājīna |
الْفَنَاجِينِ al-fanājīni |
فَنَاجِينِ fanājīni |
Descendants
- Gulf Arabic: فنيان (finyān)
- Hijazi Arabic: فنجان (finjān)
- → Azerbaijani: fincan
- → Georgian: ფინჯანი (pinǯani)
- → Mehri: fīgōn, fíjún
- → Middle Armenian: ֆինջան (finǰan)
- → Ottoman Turkish: فنجان (fincan) (see there for further descendants)
- → Persian: فنجان (fenjân)
- → Tajik: финҷон (finjon)
References
Hijazi Arabic
Etymology
From Arabic فِنْجان (finjān), from Persian پنگان (pengân).
Pronunciation
- IPA(key): /finˈd͡ʒaːn/, [fɪnˈd͡ʒaːn], [fɪnˈʒaːn]
Noun
فنجان • (finjān) m (plural فناجين (fanājīn))
- a small cup, usually used for coffee.
See also
Ottoman Turkish
Alternative forms
- فلجان (filcan)
Etymology
Borrowed from Arabic فِنْجَان (finjān, “cup”), from Classical Persian پنگان (pingān). Doublet of پنكان (pingân, “cup”).
Noun
فنجان • (fincan) (definite accusative فنجانی (fincanı), plural فنجانلر (fincanlar))
- cup, a concave vessel for drinking, usually made of opaque material and with a handle
- Synonym: طاس (tas)
Derived terms
- ظرفلو فنجان (zarflı fincan, “enveloped cup”)
- فنجان بوركی (fincan böreği, “a variety of burek”)
- فنجان تپسیسی (fincan tepsisi, “saucer”)
- فنجان طباغی (fincan tabağı, “saucer”)
- فنجان كبی (fincan gibi, “bursting”)
- فنجانجی (fincancı, “cupmaker”)
- فنجانلق (fincanlık, “holding a cupful”)
Descendants
- Turkish: fincan
- → Abkhaz: афырџьан (afərdžan)
- → Ubykh: fərədʒan
- → Albanian: filxhan
- → Armenian: ֆինճան (finčan)
- → Aromanian: filgiane, fligiane
- → Bulgarian: филджа́н (fildžán)
- → Crimean Tatar: filcan
- → Greek: φλιτζάνι (flitzáni), φλυτζάνι (flytzáni)
- → Hungarian: findzsa
- → Northern Kurdish: fîncan
- → Ladino: findjan
- → Macedonian: филџан (fildžan), финџан (findžan), финџал (findžal)
- → Romanian: filigean, felegean
- → Polish: filiżanka
- → Belarusian: філіжа́нка (filižánka)
- → Ukrainian: філіжа́нка (filižánka)
- → Polish: filiżanka
- → Serbo-Croatian:
- → Zazaki: fincon
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “فنجان”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 430
- Çağbayır, Yaşar (2007) “fincan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1594
- Hindoglu, Artin (1838) “فنجان”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 346b
- Kélékian, Diran (1911) “فنجان”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 911
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Catinum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 162
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “فنجان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 3550
- Nişanyan, Sevan (2002–) “fincan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “فنجان”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1398
Persian
Alternative forms
- فِنْجون (fenjun) (colloquial)
Etymology
From Arabic فِنْجان (finjān), from Classical Persian پنگان (pingān).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fin.ˈd͡ʒaːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [fɪn.d͡ʒɑ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [fen.d͡ʒɒ́ːn]
- (Tehrani) IPA(key): [fen.d͡ʒúːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fin.d͡ʒɔ́n]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | finjān |
Dari reading? | finjān |
Iranian reading? | fenjân |
Tajik reading? | finjon |
Noun
Dari | فنجان |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | финҷон |
فِنْجان • (fenjân) (plural فنجانها)
South Levantine Arabic
Etymology
From Arabic فِنْجان (finjān), from Classical Persian پنگان (pingān).
Pronunciation
- IPA(key): /fin.ʒaːn/, [fɪnˈʒæːn], [fɪnˈd͡ʒæːn]
Audio (Bethlehem): (file)
Noun
فنجان • (finjān) m (plural فناجين (fanājīn))
- cup (a small drinking vessel, especially for coffee)
- فنجانين قهوة ― finjānēn ʔahwe ― two cups of coffee
Derived terms
- زوبعة في فنجان (zōbaʕa fi finjān, “a storm in a teacup”)