فیضلی
Ottoman Turkish
Etymology
فیض (feyz, feyiz, “abundance”) + ـلی (-li, forms adjectives), from Arabic فَيْض (fayḍ).
Adjective
فیضلی • (feyzli or feyizli)
- abundant; productive
- Synonym: ویریملو (verimli)
Descendants
- Turkish: feyizli
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “feyiz”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “فیض”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1402