قانی

قانی • (qanı)

1. alternative spelling of قنی (qanı)

• “kanı”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

• قنی (kanı, hanı, hani), قانجه (kanca, kance), قانده (kanda, kande), قنجه (kanca, kance), قنده (kanda, kande), هانی (hanı, hani), هانیا (hanya)

Inherited from Old Anatolian Turkish قنی (qanı), from Proto-Turkic *kańu, from Proto-Turkic *ka-.

قانی • (kanı, hanı, hani)

1. (interrogative) where

• Turkish: hani

• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قانی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[2], Vienna, columns 3600–3692
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قنجه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[3], Vienna, column 3767
• Redhouse, James W. (1890) “قنی”, in A Turkish and English Lexicon‎^[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1477
• Zenker, Julius Theodor (1876) “قانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 685–686
• Zenker, Julius Theodor (1876) “هانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 938
• “kanı”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[5] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977