قت

See also: فت

Arabic

Etymology 1

For the cutting meaning, related to ق د د (q d d) and ق ط ع (q ṭ ʕ).

Verb

قَتَّ • (qatta) I (non-past يَقُتُّ (yaquttu), verbal noun قَتّ (qatt))

  1. to follow the stench of
  2. to calumniate
  3. to cut lengthwise
Conjugation
Conjugation of قَتَّ (I, geminate, a ~ u, full passive (?), verbal noun قَتّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَتّ
qatt
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَاتّ
qātt
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْتُوت
maqtūt
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَتَتُّ
qatattu
قَتَتَّ
qatatta
قَتَّ
qatta
قَتَتُّمَا
qatattumā
قَتَّا
qattā
قَتَتْنَا
qatatnā
قَتَتُّمْ
qatattum
قَتُّوا
qattū
f قَتَتِّ
qatatti
قَتَّتْ
qattat
قَتَّتَا
qattatā
قَتَتُّنَّ
qatattunna
قَتَتْنَ
qatatna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقُتُّ
ʔaquttu
تَقُتُّ
taquttu
يَقُتُّ
yaquttu
تَقُتَّانِ
taquttāni
يَقُتَّانِ
yaquttāni
نَقُتُّ
naquttu
تَقُتُّونَ
taquttūna
يَقُتُّونَ
yaquttūna
f تَقُتِّينَ
taquttīna
تَقُتُّ
taquttu
تَقُتَّانِ
taquttāni
تَقْتُتْنَ
taqtutna
يَقْتُتْنَ
yaqtutna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقُتَّ
ʔaqutta
تَقُتَّ
taqutta
يَقُتَّ
yaqutta
تَقُتَّا
taquttā
يَقُتَّا
yaquttā
نَقُتَّ
naqutta
تَقُتُّوا
taquttū
يَقُتُّوا
yaquttū
f تَقُتِّي
taquttī
تَقُتَّ
taqutta
تَقُتَّا
taquttā
تَقْتُتْنَ
taqtutna
يَقْتُتْنَ
yaqtutna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقُتَّ, أَقُتِّ, أَقْتُتْ
ʔaqutta, ʔaqutti, ʔaqtut
تَقُتَّ, تَقُتِّ, تَقْتُتْ
taqutta, taqutti, taqtut
يَقُتَّ, يَقُتِّ, يَقْتُتْ
yaqutta, yaqutti, yaqtut
تَقُتَّا
taquttā
يَقُتَّا
yaquttā
نَقُتَّ, نَقُتِّ, نَقْتُتْ
naqutta, naqutti, naqtut
تَقُتُّوا
taquttū
يَقُتُّوا
yaquttū
f تَقُتِّي
taquttī
تَقُتَّ, تَقُتِّ, تَقْتُتْ
taqutta, taqutti, taqtut
تَقُتَّا
taquttā
تَقْتُتْنَ
taqtutna
يَقْتُتْنَ
yaqtutna
imperative
الْأَمْر
m قُتَّ, قُتِّ, اُقْتُتْ
qutta, qutti, uqtut
قُتَّا
quttā
قُتُّوا
quttū
f قُتِّي
quttī
اُقْتُتْنَ
uqtutna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُتِتُّ
qutittu
قُتِتَّ
qutitta
قُتَّ
qutta
قُتِتُّمَا
qutittumā
قُتَّا
quttā
قُتِتْنَا
qutitnā
قُتِتُّمْ
qutittum
قُتُّوا
quttū
f قُتِتِّ
qutitti
قُتَّتْ
quttat
قُتَّتَا
quttatā
قُتِتُّنَّ
qutittunna
قُتِتْنَ
qutitna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَتُّ
ʔuqattu
تُقَتُّ
tuqattu
يُقَتُّ
yuqattu
تُقَتَّانِ
tuqattāni
يُقَتَّانِ
yuqattāni
نُقَتُّ
nuqattu
تُقَتُّونَ
tuqattūna
يُقَتُّونَ
yuqattūna
f تُقَتِّينَ
tuqattīna
تُقَتُّ
tuqattu
تُقَتَّانِ
tuqattāni
تُقْتَتْنَ
tuqtatna
يُقْتَتْنَ
yuqtatna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَتَّ
ʔuqatta
تُقَتَّ
tuqatta
يُقَتَّ
yuqatta
تُقَتَّا
tuqattā
يُقَتَّا
yuqattā
نُقَتَّ
nuqatta
تُقَتُّوا
tuqattū
يُقَتُّوا
yuqattū
f تُقَتِّي
tuqattī
تُقَتَّ
tuqatta
تُقَتَّا
tuqattā
تُقْتَتْنَ
tuqtatna
يُقْتَتْنَ
yuqtatna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَتَّ, أُقَتِّ, أُقْتَتْ
ʔuqatta, ʔuqatti, ʔuqtat
تُقَتَّ, تُقَتِّ, تُقْتَتْ
tuqatta, tuqatti, tuqtat
يُقَتَّ, يُقَتِّ, يُقْتَتْ
yuqatta, yuqatti, yuqtat
تُقَتَّا
tuqattā
يُقَتَّا
yuqattā
نُقَتَّ, نُقَتِّ, نُقْتَتْ
nuqatta, nuqatti, nuqtat
تُقَتُّوا
tuqattū
يُقَتُّوا
yuqattū
f تُقَتِّي
tuqattī
تُقَتَّ, تُقَتِّ, تُقْتَتْ
tuqatta, tuqatti, tuqtat
تُقَتَّا
tuqattā
تُقْتَتْنَ
tuqtatna
يُقْتَتْنَ
yuqtatna

Noun

قَتّ • (qattm

  1. verbal noun of قَتَّ (qatta) (form I)
Declension
Declension of noun قَتّ (qatt)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَتّ
qatt
الْقَتّ
al-qatt
قَتّ
qatt
nominative قَتٌّ
qattun
الْقَتُّ
al-qattu
قَتُّ
qattu
accusative قَتًّا
qattan
الْقَتَّ
al-qatta
قَتَّ
qatta
genitive قَتٍّ
qattin
الْقَتِّ
al-qatti
قَتِّ
qatti

Derived terms

  • قَتَّات (qattāt), قَتُوت (qatūt, calumniator)
  • اِقْتَتَّ (iqtatta, to uproot)
  • قَتَات (qatāt), standardly قَتَاد (qatād, milkvetch)
  • قَتّ (qatt, lucerne), below
  • قَات (qāt, khat)

Etymology 2

From the family above due to its being cut in dry strips, like قُرْط (qurṭ, Egyptian clover) from قَرَطَ (qaraṭa, to chop), apparently in occasional distinction from رَطْبَة (raṭba, alfalfa) as of alfalfa in a wet (رَطْب (raṭb)) state, in spite of Bos and Käs declaring the word to come apparently from Persian قت (qot), which is rare and listed by Vullers as itself from Arabic. Note that قَتَاد (qatād, milkvetch) is also a faboid.

Noun

قَتّ • (qattm

  1. lucerne (various Medicago spp.)
    Synonyms: فِصْفِص (fiṣfiṣ), رَطْبَة (raṭba), بِرْسِيم حِجَازِيّ (birsīm ḥijāziyy)
    • 1025, ابن سينا [Avicenna], القانون في الطب [Canon Medicinae]:
      قت: الماهية: هو الأسفست أي الرطبة وهو علف الدواب.
      آلات المفاصل: دهن القت أنفع شيء للرعشة يذهب بها.
      Qatt: Its nature: It is alfalfa, lucerne, a fodder crop.
      Joints: The oil of lucerne helps a bit against shudder.
    • a. 1050, مروان بن جناح [Marwān ibn Janāḥ], edited by Gerrit Bos, Fabian Käs, كتاب التلخيص [kitāb at-talḵīṣ] [On the Nomenclature of Medicinal Drugs], Leiden: Brill, published 2020, →DOI, →ISBN, 852 (fol. 72r,12–15), page 988:
      قتّ، قال أبو حنيفة: هو جفيف القضب، والقتّ هو الفصفصة، وقد ذكرنا الفصفصة في حرف الفاء وقلنا هناك إنّه يقال لها بالعجمية يربة دموله ومعناه عُشْبة البغلة.
      Lucerne. Abū Ḥanīfa equates it with dry قَضْب (qaḍb). It is فِصْفِصَة (fiṣfiṣa). We have just noted فِصْفِصَة (fiṣfiṣa) under the letter f. There we said that it is called in Romance yerba de mula which means she-mule herb.
Declension
Declension of noun قَتّ (qatt)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَتّ
qatt
الْقَتّ
al-qatt
قَتّ
qatt
nominative قَتٌّ
qattun
الْقَتُّ
al-qattu
قَتُّ
qattu
accusative قَتًّا
qattan
الْقَتَّ
al-qatta
قَتَّ
qatta
genitive قَتٍّ
qattin
الْقَتِّ
al-qatti
قَتِّ
qatti

References

  • Freytag, Georg (1835) “قت”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 396a
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “قت”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, pages 670b–671a
  • Qaṭar e-Nature – قتMedicago sativa

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic قَتّ (qatt).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? qut
Dari reading? qut
Iranian reading? ġot
Tajik reading? qut

Noun

قت • (qot)

  1. (obsolete, rare) trefoil, clover

References

  • Steingass, Francis Joseph (1892) “قت”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
  • Vullers, Johann August (1856–1864) “قت”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[3] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 712a