قحف

Arabic

Etymology

Root
ق ح ف (q ḥ f)
1 term

Devoiced variant of قَعْب (qaʕb, cup).

Noun

قِحْف • (qiḥfm (plural أَقْحَاف (ʔaqḥāf) or قُحُوف (quḥūf) or قِحَفَة (qiḥafa))

  1. brainpan, cranium
  2. a vessel of the form of a cranium, pan, bowl

Declension

Declension of noun قِحْف (qiḥf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قِحْف
qiḥf
الْقِحْف
al-qiḥf
قِحْف
qiḥf
nominative قِحْفٌ
qiḥfun
الْقِحْفُ
al-qiḥfu
قِحْفُ
qiḥfu
accusative قِحْفًا
qiḥfan
الْقِحْفَ
al-qiḥfa
قِحْفَ
qiḥfa
genitive قِحْفٍ
qiḥfin
الْقِحْفِ
al-qiḥfi
قِحْفِ
qiḥfi
dual indefinite definite construct
informal قِحْفَيْن
qiḥfayn
الْقِحْفَيْن
al-qiḥfayn
قِحْفَيْ
qiḥfay
nominative قِحْفَانِ
qiḥfāni
الْقِحْفَانِ
al-qiḥfāni
قِحْفَا
qiḥfā
accusative قِحْفَيْنِ
qiḥfayni
الْقِحْفَيْنِ
al-qiḥfayni
قِحْفَيْ
qiḥfay
genitive قِحْفَيْنِ
qiḥfayni
الْقِحْفَيْنِ
al-qiḥfayni
قِحْفَيْ
qiḥfay
plural basic broken plural triptote‎;
broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أَقْحَاف‎; قُحُوف‎; قِحَفَة
ʔaqḥāf‎; quḥūf‎; qiḥafa
الْأَقْحَاف‎; الْقُحُوف‎; الْقِحَفَة
al-ʔaqḥāf‎; al-quḥūf‎; al-qiḥafa
أَقْحَاف‎; قُحُوف‎; قِحَفَة
ʔaqḥāf‎; quḥūf‎; qiḥafat
nominative أَقْحَافٌ‎; قُحُوفٌ‎; قِحَفَةٌ
ʔaqḥāfun‎; quḥūfun‎; qiḥafatun
الْأَقْحَافُ‎; الْقُحُوفُ‎; الْقِحَفَةُ
al-ʔaqḥāfu‎; al-quḥūfu‎; al-qiḥafatu
أَقْحَافُ‎; قُحُوفُ‎; قِحَفَةُ
ʔaqḥāfu‎; quḥūfu‎; qiḥafatu
accusative أَقْحَافًا‎; قُحُوفًا‎; قِحَفَةً
ʔaqḥāfan‎; quḥūfan‎; qiḥafatan
الْأَقْحَافَ‎; الْقُحُوفَ‎; الْقِحَفَةَ
al-ʔaqḥāfa‎; al-quḥūfa‎; al-qiḥafata
أَقْحَافَ‎; قُحُوفَ‎; قِحَفَةَ
ʔaqḥāfa‎; quḥūfa‎; qiḥafata
genitive أَقْحَافٍ‎; قُحُوفٍ‎; قِحَفَةٍ
ʔaqḥāfin‎; quḥūfin‎; qiḥafatin
الْأَقْحَافِ‎; الْقُحُوفِ‎; الْقِحَفَةِ
al-ʔaqḥāfi‎; al-quḥūfi‎; al-qiḥafati
أَقْحَافِ‎; قُحُوفِ‎; قِحَفَةِ
ʔaqḥāfi‎; quḥūfi‎; qiḥafati

Derived terms

  • قَحْفِيَّة (qaḥfiyya)

Verb

قَحَفَ • (qaḥafa) I (non-past يَقْحَفُ (yaqḥafu), verbal noun قَحْف (qaḥf))

  1. to gulp, to swallow, to bolt

Conjugation

Conjugation of قَحَفَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun قَحْف)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَحْف
qaḥf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَاحِف
qāḥif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْحُوف
maqḥūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَحَفْتُ
qaḥaftu
قَحَفْتَ
qaḥafta
قَحَفَ
qaḥafa
قَحَفْتُمَا
qaḥaftumā
قَحَفَا
qaḥafā
قَحَفْنَا
qaḥafnā
قَحَفْتُمْ
qaḥaftum
قَحَفُوا
qaḥafū
f قَحَفْتِ
qaḥafti
قَحَفَتْ
qaḥafat
قَحَفَتَا
qaḥafatā
قَحَفْتُنَّ
qaḥaftunna
قَحَفْنَ
qaḥafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْحَفُ
ʔaqḥafu
تَقْحَفُ
taqḥafu
يَقْحَفُ
yaqḥafu
تَقْحَفَانِ
taqḥafāni
يَقْحَفَانِ
yaqḥafāni
نَقْحَفُ
naqḥafu
تَقْحَفُونَ
taqḥafūna
يَقْحَفُونَ
yaqḥafūna
f تَقْحَفِينَ
taqḥafīna
تَقْحَفُ
taqḥafu
تَقْحَفَانِ
taqḥafāni
تَقْحَفْنَ
taqḥafna
يَقْحَفْنَ
yaqḥafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْحَفَ
ʔaqḥafa
تَقْحَفَ
taqḥafa
يَقْحَفَ
yaqḥafa
تَقْحَفَا
taqḥafā
يَقْحَفَا
yaqḥafā
نَقْحَفَ
naqḥafa
تَقْحَفُوا
taqḥafū
يَقْحَفُوا
yaqḥafū
f تَقْحَفِي
taqḥafī
تَقْحَفَ
taqḥafa
تَقْحَفَا
taqḥafā
تَقْحَفْنَ
taqḥafna
يَقْحَفْنَ
yaqḥafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْحَفْ
ʔaqḥaf
تَقْحَفْ
taqḥaf
يَقْحَفْ
yaqḥaf
تَقْحَفَا
taqḥafā
يَقْحَفَا
yaqḥafā
نَقْحَفْ
naqḥaf
تَقْحَفُوا
taqḥafū
يَقْحَفُوا
yaqḥafū
f تَقْحَفِي
taqḥafī
تَقْحَفْ
taqḥaf
تَقْحَفَا
taqḥafā
تَقْحَفْنَ
taqḥafna
يَقْحَفْنَ
yaqḥafna
imperative
الْأَمْر
m اِقْحَفْ
iqḥaf
اِقْحَفَا
iqḥafā
اِقْحَفُوا
iqḥafū
f اِقْحَفِي
iqḥafī
اِقْحَفْنَ
iqḥafna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُحِفْتُ
quḥiftu
قُحِفْتَ
quḥifta
قُحِفَ
quḥifa
قُحِفْتُمَا
quḥiftumā
قُحِفَا
quḥifā
قُحِفْنَا
quḥifnā
قُحِفْتُمْ
quḥiftum
قُحِفُوا
quḥifū
f قُحِفْتِ
quḥifti
قُحِفَتْ
quḥifat
قُحِفَتَا
quḥifatā
قُحِفْتُنَّ
quḥiftunna
قُحِفْنَ
quḥifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْحَفُ
ʔuqḥafu
تُقْحَفُ
tuqḥafu
يُقْحَفُ
yuqḥafu
تُقْحَفَانِ
tuqḥafāni
يُقْحَفَانِ
yuqḥafāni
نُقْحَفُ
nuqḥafu
تُقْحَفُونَ
tuqḥafūna
يُقْحَفُونَ
yuqḥafūna
f تُقْحَفِينَ
tuqḥafīna
تُقْحَفُ
tuqḥafu
تُقْحَفَانِ
tuqḥafāni
تُقْحَفْنَ
tuqḥafna
يُقْحَفْنَ
yuqḥafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْحَفَ
ʔuqḥafa
تُقْحَفَ
tuqḥafa
يُقْحَفَ
yuqḥafa
تُقْحَفَا
tuqḥafā
يُقْحَفَا
yuqḥafā
نُقْحَفَ
nuqḥafa
تُقْحَفُوا
tuqḥafū
يُقْحَفُوا
yuqḥafū
f تُقْحَفِي
tuqḥafī
تُقْحَفَ
tuqḥafa
تُقْحَفَا
tuqḥafā
تُقْحَفْنَ
tuqḥafna
يُقْحَفْنَ
yuqḥafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْحَفْ
ʔuqḥaf
تُقْحَفْ
tuqḥaf
يُقْحَفْ
yuqḥaf
تُقْحَفَا
tuqḥafā
يُقْحَفَا
yuqḥafā
نُقْحَفْ
nuqḥaf
تُقْحَفُوا
tuqḥafū
يُقْحَفُوا
yuqḥafū
f تُقْحَفِي
tuqḥafī
تُقْحَفْ
tuqḥaf
تُقْحَفَا
tuqḥafā
تُقْحَفْنَ
tuqḥafna
يُقْحَفْنَ
yuqḥafna

Noun

قَحْف • (qaḥfm

  1. verbal noun of قَحَفَ (qaḥafa) (form I)

Declension

Declension of noun قَحْف (qaḥf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَحْف
qaḥf
الْقَحْف
al-qaḥf
قَحْف
qaḥf
nominative قَحْفٌ
qaḥfun
الْقَحْفُ
al-qaḥfu
قَحْفُ
qaḥfu
accusative قَحْفًا
qaḥfan
الْقَحْفَ
al-qaḥfa
قَحْفَ
qaḥfa
genitive قَحْفٍ
qaḥfin
الْقَحْفِ
al-qaḥfi
قَحْفِ
qaḥfi