قراءة

Arabic

Root
ق ر ء (q r ʔ)
12 terms

Etymology

From the root ق ر ء (q r ʔ), related to reading.

Pronunciation

  • IPA(key): /qi.raː.ʔa/

Noun

قِرَاءَة • (qirāʔaf (dual قِرَاءَتَانِ (qirāʔatāni), plural قِرَاءَات (qirāʔāt))

  1. verbal noun of قَرَأَ (qaraʔa) (form I)
    قراءَة الكتابqirāʾat al-kitābthe reading of the book
  2. reading
  3. (countable) one of the variants in the recitation of the Quran
    يَحْفَظُ الْقُرْآنَ بِقِرَاءَةِ نَافِعٍ
    yaḥfaẓu l-qurʔāna biqirāʔati nāfiʕin
    "He is memorizing the Qur'ān according to Nafi's recitation."

Declension

Declension of noun قِرَاءَة (qirāʔa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal قِرَاءَة
qirāʔa
الْقِرَاءَة
al-qirāʔa
قِرَاءَة
qirāʔat
nominative قِرَاءَةٌ
qirāʔatun
الْقِرَاءَةُ
al-qirāʔatu
قِرَاءَةُ
qirāʔatu
accusative قِرَاءَةً
qirāʔatan
الْقِرَاءَةَ
al-qirāʔata
قِرَاءَةَ
qirāʔata
genitive قِرَاءَةٍ
qirāʔatin
الْقِرَاءَةِ
al-qirāʔati
قِرَاءَةِ
qirāʔati
dual indefinite definite construct
informal قِرَاءَتَيْن
qirāʔatayn
الْقِرَاءَتَيْن
al-qirāʔatayn
قِرَاءَتَيْ
qirāʔatay
nominative قِرَاءَتَانِ
qirāʔatāni
الْقِرَاءَتَانِ
al-qirāʔatāni
قِرَاءَتَا
qirāʔatā
accusative قِرَاءَتَيْنِ
qirāʔatayni
الْقِرَاءَتَيْنِ
al-qirāʔatayni
قِرَاءَتَيْ
qirāʔatay
genitive قِرَاءَتَيْنِ
qirāʔatayni
الْقِرَاءَتَيْنِ
al-qirāʔatayni
قِرَاءَتَيْ
qirāʔatay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal قِرَاءَات
qirāʔāt
الْقِرَاءَات
al-qirāʔāt
قِرَاءَات
qirāʔāt
nominative قِرَاءَاتٌ
qirāʔātun
الْقِرَاءَاتُ
al-qirāʔātu
قِرَاءَاتُ
qirāʔātu
accusative قِرَاءَاتٍ
qirāʔātin
الْقِرَاءَاتِ
al-qirāʔāti
قِرَاءَاتِ
qirāʔāti
genitive قِرَاءَاتٍ
qirāʔātin
الْقِرَاءَاتِ
al-qirāʔāti
قِرَاءَاتِ
qirāʔāti

Synonyms

  • قَرَأَ (qaraʔa)
  • اَلْقِرَاءَات اَلسَّبْع (al-qirāʔāt as-sabʕ)

Descendants

  • Azerbaijani: qiraət
  • Ottoman Turkish: قرائت (kıraat)
  • Persian: قرائت (qerâ'at)
  • Uyghur: قىرائەت (qira'et)
  • Uzbek: qiroat