قری
Old Anatolian Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *karï.[1]
Adjective
قَرِی • (qarı)
- (animate) old, elderly
- (animate) old, previous
- اسكی پنبوق بز اولز، قری دشمن دوست اولمز
- äski panbūq bez olmaz, qarı düşmän dōst olmaz
- old cotton cannot become a cloth, an old enemy cannot become a friend
Usage notes
- For inanimate objects, اسكی (äski) is used.
Derived terms
- قَرْتْ (qart)
Noun
قَرِی • (qarı)
Descendants
References
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “karı”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “karı”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977, page 413
- Boeschoten, Hendrik (2022) “qarï”, in A Dictionary of Early Middle Turkic (Handbook of Oriental Studies; I.169), Leiden and Boston: Brill, page 239
Ottoman Turkish
Alternative forms
- قرا (kurâ)
Etymology
Borrowed from Arabic قُرًى (quran).
Noun
قری • (kurâ)
- plural of قریه (karye)
Persian
Alternative forms
- قرا (qorâ)
Etymology
Borrowed from Arabic قُرًى (quran).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /qu.ˈɾaː/
- (Dari, formal) IPA(key): [qʊ.ɾɑ́ː]
- (Iran, formal) IPA(key): [qo.ɹɒ́ː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [qu.ɾɔ́]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | qurā |
| Dari reading? | qurā |
| Iranian reading? | ġorâ |
| Tajik reading? | quro |
Noun
| Dari | قری |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | қуро |
قری • (qorâ)
- plural of قریه (qarye)