قرین
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic قَرِين (qarīn, “associated, combined”)
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /qa.ˈɾiːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [qä.ɾiːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [qæ.ɹiːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [qä.ɾin]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | qarīn |
| Dari reading? | qarīn |
| Iranian reading? | ġarin |
| Tajik reading? | qarin |
| Dari | قرین |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | қарин |
Adjective
قرین • (qarin) (comparative قرینتَر, superlative قرینتَرین)
- connected, joined, coupled
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume II, verse 1092:
- چون ستاره با ستاره شد قرین
لایق هر دو اثر زاید یقین- čōn sitāra bā sitāra šud qarīn
lāyiq har dū asar zāyad yaqīn - When planet comes into conjunction with planet,
the effect appropriate to them both is assuredly produced
- čōn sitāra bā sitāra šud qarīn
- allied, related
- symetrical
Noun
قرین • (qarin) (plural اقران (aqrân))
- equal, match, peer, fellow
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume II, verse 1091:
- از لقای هر کسی چیزی خوری
و ز قران هر قرین چیزی بری- az liqa-yi har kas-ē čīz-ē xwarī
u za qirān-i har qarīn čīz-ē barī - You eat (receive) something from meeting with any one,
and you carry away something from conjunction with any associate.
- az liqa-yi har kas-ē čīz-ē xwarī
- spouse
- contemporary
References
- Hayyim, Sulayman (1934) “قرین”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim