قعود

Arabic

Root
ق ع د (q ʕ d)
10 terms

Etymology

Verbal noun of قَعَدَ (qaʕada).

Pronunciation

  • IPA(key): /qu.ʕuːd/
  • Rhymes: -uːd

Noun

قُعُود • (quʕūdm

  1. verbal noun of قَعَدَ (qaʕada) (form I)
    1. sitting
    2. sitting posture
    3. (Islam) the sitting position for prayer

Declension

Declension of noun قُعُود (quʕūd)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قُعُود
quʕūd
الْقُعُود
al-quʕūd
قُعُود
quʕūd
nominative قُعُودٌ
quʕūdun
الْقُعُودُ
al-quʕūdu
قُعُودُ
quʕūdu
accusative قُعُودًا
quʕūdan
الْقُعُودَ
al-quʕūda
قُعُودَ
quʕūda
genitive قُعُودٍ
quʕūdin
الْقُعُودِ
al-quʕūdi
قُعُودِ
quʕūdi

Descendants

  • Ottoman Turkish: قعود (ku'ud)

Hijazi Arabic

Root
ق ع د
5 terms

Etymology

From Arabic قُعُود (quʕūd).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡu.ʕuːd/, [ɡʊ.ʕuːd]

Noun

قعود • (guʕūdm

  1. sitting
    Synonym: جُلوس (julūs)
    Antonym: قِيام (giyām)

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic قُعُود (quʕūd).

Noun

قعود • (kuud)

  1. (Islam) the sitting position for prayer
  2. the act of sitting

References

  • Avery, Robert et al., editors (2013), “kuud”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  • Kélékian, Diran (1911) “قعود”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 966a