قناعة
Arabic
| Root |
|---|
| ق ن ع (q n ʕ) |
| 9 terms |
Etymology
Verbal noun of قَنِعَ (qaniʕa).
Pronunciation
- IPA(key): /qa.naː.ʕa/
Noun
قَنَاعَة • (qanāʕa) f
- verbal noun of قَنِعَ (qaniʕa) (form I)
- conviction; belief
- contentment, satisfaction
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | قَنَاعَة qanāʕa |
الْقَنَاعَة al-qanāʕa |
قَنَاعَة qanāʕat |
| nominative | قَنَاعَةٌ qanāʕatun |
الْقَنَاعَةُ al-qanāʕatu |
قَنَاعَةُ qanāʕatu |
| accusative | قَنَاعَةً qanāʕatan |
الْقَنَاعَةَ al-qanāʕata |
قَنَاعَةَ qanāʕata |
| genitive | قَنَاعَةٍ qanāʕatin |
الْقَنَاعَةِ al-qanāʕati |
قَنَاعَةِ qanāʕati |
Descendants
- → Azerbaijani: qənaət
- → Bashkir: ҡәнәғәт (qənəğət, “satisfied, contended”).
- → Kazakh: қанағат (qanağat)
- → Northern Kurdish: qenaet
- → Kyrgyz: канаат (kanaat)
- → Ottoman Turkish: قناعت (ḳanaʿat)
- > Turkish: kanaat (inherited)
- → Persian: قَناعَت (qanâ'at)
- → Tatar: канәгать (qanägat’)
- → Turkmen: kanagat
- → Uyghur: قانائەت (qana'et)
- → Uzbek: qanoat