قنع

Arabic

Root
ق ن ع (q n ʕ)
9 terms

Verb

قَنِعَ • (qaniʕa) I (non-past يَقْنَعُ (yaqnaʕu), verbal noun قَنَع (qanaʕ) or قُنْعَان (qunʕān) or قَنَاعَة (qanāʕa))

  1. to be contented [with بِ (bi) ‘with something’]
    • 10th century, Al-Mutanabbi:
      إِذَا غَامَرْتَ فِي شَرَفٍ مَرُومٍ / فَلَا تَقْنَعْ بِمَا دُونَ النُّجُومِ
      ʔiḏā ḡāmarta fī šarafin marūmin / falā taqnaʕ bimā dūna n-nujūmi
      If you adventured [the world] with noble dignity / Do not be contented with what is less prestigious than the stars
  2. to be able [with عَن (ʕan) ‘to do without something’]
  3. to allow oneself to be convinced, to be convinced

Conjugation

Conjugation of قَنِعَ (I, sound, i ~ a, no passive (?), verbal nouns قَنَع, قُنْعَان, قَنَاعَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَنَع, قُنْعَان, قَنَاعَة
qanaʕ, qunʕān, qanāʕa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَانِع, قَنِع, قَنِيع
qāniʕ, qaniʕ, qanīʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَنِعْتُ
qaniʕtu
قَنِعْتَ
qaniʕta
قَنِعَ
qaniʕa
قَنِعْتُمَا
qaniʕtumā
قَنِعَا
qaniʕā
قَنِعْنَا
qaniʕnā
قَنِعْتُمْ
qaniʕtum
قَنِعُوا
qaniʕū
f قَنِعْتِ
qaniʕti
قَنِعَتْ
qaniʕat
قَنِعَتَا
qaniʕatā
قَنِعْتُنَّ
qaniʕtunna
قَنِعْنَ
qaniʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْنَعُ
ʔaqnaʕu
تَقْنَعُ
taqnaʕu
يَقْنَعُ
yaqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
يَقْنَعَانِ
yaqnaʕāni
نَقْنَعُ
naqnaʕu
تَقْنَعُونَ
taqnaʕūna
يَقْنَعُونَ
yaqnaʕūna
f تَقْنَعِينَ
taqnaʕīna
تَقْنَعُ
taqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْنَعَ
ʔaqnaʕa
تَقْنَعَ
taqnaʕa
يَقْنَعَ
yaqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعَ
naqnaʕa
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعَ
taqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْنَعْ
ʔaqnaʕ
تَقْنَعْ
taqnaʕ
يَقْنَعْ
yaqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعْ
naqnaʕ
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعْ
taqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
imperative
الْأَمْر
m اِقْنَعْ
iqnaʕ
اِقْنَعَا
iqnaʕā
اِقْنَعُوا
iqnaʕū
f اِقْنَعِي
iqnaʕī
اِقْنَعْنَ
iqnaʕna

Verb

قَنَعَ • (qanaʕa) I (non-past يَقْنَعُ (yaqnaʕu), verbal noun قُنُوع (qunūʕ))

  1. to be humble, to be content with little
  2. to solicit, to pray humbly, to beg
  3. to submit [with إِلَى ‘to someone’]
  4. (transitive) to ascend (a mountain), to mount
  5. to be contented [with بِ (bi) ‘with something’]

Conjugation

Conjugation of قَنَعَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal noun قُنُوع)
verbal noun
الْمَصْدَر
قُنُوع
qunūʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَانِع, قَنِيع
qāniʕ, qanīʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْنُوع
maqnūʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَنَعْتُ
qanaʕtu
قَنَعْتَ
qanaʕta
قَنَعَ
qanaʕa
قَنَعْتُمَا
qanaʕtumā
قَنَعَا
qanaʕā
قَنَعْنَا
qanaʕnā
قَنَعْتُمْ
qanaʕtum
قَنَعُوا
qanaʕū
f قَنَعْتِ
qanaʕti
قَنَعَتْ
qanaʕat
قَنَعَتَا
qanaʕatā
قَنَعْتُنَّ
qanaʕtunna
قَنَعْنَ
qanaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْنَعُ
ʔaqnaʕu
تَقْنَعُ
taqnaʕu
يَقْنَعُ
yaqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
يَقْنَعَانِ
yaqnaʕāni
نَقْنَعُ
naqnaʕu
تَقْنَعُونَ
taqnaʕūna
يَقْنَعُونَ
yaqnaʕūna
f تَقْنَعِينَ
taqnaʕīna
تَقْنَعُ
taqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْنَعَ
ʔaqnaʕa
تَقْنَعَ
taqnaʕa
يَقْنَعَ
yaqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعَ
naqnaʕa
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعَ
taqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْنَعْ
ʔaqnaʕ
تَقْنَعْ
taqnaʕ
يَقْنَعْ
yaqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعْ
naqnaʕ
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعْ
taqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
imperative
الْأَمْر
m اِقْنَعْ
iqnaʕ
اِقْنَعَا
iqnaʕā
اِقْنَعُوا
iqnaʕū
f اِقْنَعِي
iqnaʕī
اِقْنَعْنَ
iqnaʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُنِعْتُ
quniʕtu
قُنِعْتَ
quniʕta
قُنِعَ
quniʕa
قُنِعْتُمَا
quniʕtumā
قُنِعَا
quniʕā
قُنِعْنَا
quniʕnā
قُنِعْتُمْ
quniʕtum
قُنِعُوا
quniʕū
f قُنِعْتِ
quniʕti
قُنِعَتْ
quniʕat
قُنِعَتَا
quniʕatā
قُنِعْتُنَّ
quniʕtunna
قُنِعْنَ
quniʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْنَعُ
ʔuqnaʕu
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
يُقْنَعُ
yuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
يُقْنَعَانِ
yuqnaʕāni
نُقْنَعُ
nuqnaʕu
تُقْنَعُونَ
tuqnaʕūna
يُقْنَعُونَ
yuqnaʕūna
f تُقْنَعِينَ
tuqnaʕīna
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْنَعَ
ʔuqnaʕa
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
يُقْنَعَ
yuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعَ
nuqnaʕa
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْنَعْ
ʔuqnaʕ
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
يُقْنَعْ
yuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعْ
nuqnaʕ
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna

Verb

قَنَعَ • (qanaʕa) I (non-past يَقْنَعُ (yaqnaʕu), verbal noun قَنْع (qanʕ))

  1. to put the orifice of a bag to one's mouth in order to drink

Conjugation

Conjugation of قَنَعَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun قَنْع)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَنْع
qanʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَانِع
qāniʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْنُوع
maqnūʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَنَعْتُ
qanaʕtu
قَنَعْتَ
qanaʕta
قَنَعَ
qanaʕa
قَنَعْتُمَا
qanaʕtumā
قَنَعَا
qanaʕā
قَنَعْنَا
qanaʕnā
قَنَعْتُمْ
qanaʕtum
قَنَعُوا
qanaʕū
f قَنَعْتِ
qanaʕti
قَنَعَتْ
qanaʕat
قَنَعَتَا
qanaʕatā
قَنَعْتُنَّ
qanaʕtunna
قَنَعْنَ
qanaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْنَعُ
ʔaqnaʕu
تَقْنَعُ
taqnaʕu
يَقْنَعُ
yaqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
يَقْنَعَانِ
yaqnaʕāni
نَقْنَعُ
naqnaʕu
تَقْنَعُونَ
taqnaʕūna
يَقْنَعُونَ
yaqnaʕūna
f تَقْنَعِينَ
taqnaʕīna
تَقْنَعُ
taqnaʕu
تَقْنَعَانِ
taqnaʕāni
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْنَعَ
ʔaqnaʕa
تَقْنَعَ
taqnaʕa
يَقْنَعَ
yaqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعَ
naqnaʕa
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعَ
taqnaʕa
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْنَعْ
ʔaqnaʕ
تَقْنَعْ
taqnaʕ
يَقْنَعْ
yaqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
يَقْنَعَا
yaqnaʕā
نَقْنَعْ
naqnaʕ
تَقْنَعُوا
taqnaʕū
يَقْنَعُوا
yaqnaʕū
f تَقْنَعِي
taqnaʕī
تَقْنَعْ
taqnaʕ
تَقْنَعَا
taqnaʕā
تَقْنَعْنَ
taqnaʕna
يَقْنَعْنَ
yaqnaʕna
imperative
الْأَمْر
m اِقْنَعْ
iqnaʕ
اِقْنَعَا
iqnaʕā
اِقْنَعُوا
iqnaʕū
f اِقْنَعِي
iqnaʕī
اِقْنَعْنَ
iqnaʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُنِعْتُ
quniʕtu
قُنِعْتَ
quniʕta
قُنِعَ
quniʕa
قُنِعْتُمَا
quniʕtumā
قُنِعَا
quniʕā
قُنِعْنَا
quniʕnā
قُنِعْتُمْ
quniʕtum
قُنِعُوا
quniʕū
f قُنِعْتِ
quniʕti
قُنِعَتْ
quniʕat
قُنِعَتَا
quniʕatā
قُنِعْتُنَّ
quniʕtunna
قُنِعْنَ
quniʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْنَعُ
ʔuqnaʕu
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
يُقْنَعُ
yuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
يُقْنَعَانِ
yuqnaʕāni
نُقْنَعُ
nuqnaʕu
تُقْنَعُونَ
tuqnaʕūna
يُقْنَعُونَ
yuqnaʕūna
f تُقْنَعِينَ
tuqnaʕīna
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْنَعَ
ʔuqnaʕa
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
يُقْنَعَ
yuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعَ
nuqnaʕa
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْنَعْ
ʔuqnaʕ
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
يُقْنَعْ
yuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعْ
nuqnaʕ
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna

Verb

قَنَّعَ • (qannaʕa) II (non-past يُقَنِّعُ (yuqanniʕu), verbal noun تَقْنِيع (taqnīʕ))

  1. to content
  2. to bid to be satisfied
  3. to convince, to persuade
  4. to veil, to put on the veil قِنَاع (qināʕ)

Conjugation

Conjugation of قَنَّعَ (II, sound, full passive, verbal noun تَقْنِيع)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَقْنِيع
taqnīʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُقَنِّع
muqanniʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُقَنَّع
muqannaʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَنَّعْتُ
qannaʕtu
قَنَّعْتَ
qannaʕta
قَنَّعَ
qannaʕa
قَنَّعْتُمَا
qannaʕtumā
قَنَّعَا
qannaʕā
قَنَّعْنَا
qannaʕnā
قَنَّعْتُمْ
qannaʕtum
قَنَّعُوا
qannaʕū
f قَنَّعْتِ
qannaʕti
قَنَّعَتْ
qannaʕat
قَنَّعَتَا
qannaʕatā
قَنَّعْتُنَّ
qannaʕtunna
قَنَّعْنَ
qannaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَنِّعُ
ʔuqanniʕu
تُقَنِّعُ
tuqanniʕu
يُقَنِّعُ
yuqanniʕu
تُقَنِّعَانِ
tuqanniʕāni
يُقَنِّعَانِ
yuqanniʕāni
نُقَنِّعُ
nuqanniʕu
تُقَنِّعُونَ
tuqanniʕūna
يُقَنِّعُونَ
yuqanniʕūna
f تُقَنِّعِينَ
tuqanniʕīna
تُقَنِّعُ
tuqanniʕu
تُقَنِّعَانِ
tuqanniʕāni
تُقَنِّعْنَ
tuqanniʕna
يُقَنِّعْنَ
yuqanniʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَنِّعَ
ʔuqanniʕa
تُقَنِّعَ
tuqanniʕa
يُقَنِّعَ
yuqanniʕa
تُقَنِّعَا
tuqanniʕā
يُقَنِّعَا
yuqanniʕā
نُقَنِّعَ
nuqanniʕa
تُقَنِّعُوا
tuqanniʕū
يُقَنِّعُوا
yuqanniʕū
f تُقَنِّعِي
tuqanniʕī
تُقَنِّعَ
tuqanniʕa
تُقَنِّعَا
tuqanniʕā
تُقَنِّعْنَ
tuqanniʕna
يُقَنِّعْنَ
yuqanniʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَنِّعْ
ʔuqanniʕ
تُقَنِّعْ
tuqanniʕ
يُقَنِّعْ
yuqanniʕ
تُقَنِّعَا
tuqanniʕā
يُقَنِّعَا
yuqanniʕā
نُقَنِّعْ
nuqanniʕ
تُقَنِّعُوا
tuqanniʕū
يُقَنِّعُوا
yuqanniʕū
f تُقَنِّعِي
tuqanniʕī
تُقَنِّعْ
tuqanniʕ
تُقَنِّعَا
tuqanniʕā
تُقَنِّعْنَ
tuqanniʕna
يُقَنِّعْنَ
yuqanniʕna
imperative
الْأَمْر
m قَنِّعْ
qanniʕ
قَنِّعَا
qanniʕā
قَنِّعُوا
qanniʕū
f قَنِّعِي
qanniʕī
قَنِّعْنَ
qanniʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُنِّعْتُ
qunniʕtu
قُنِّعْتَ
qunniʕta
قُنِّعَ
qunniʕa
قُنِّعْتُمَا
qunniʕtumā
قُنِّعَا
qunniʕā
قُنِّعْنَا
qunniʕnā
قُنِّعْتُمْ
qunniʕtum
قُنِّعُوا
qunniʕū
f قُنِّعْتِ
qunniʕti
قُنِّعَتْ
qunniʕat
قُنِّعَتَا
qunniʕatā
قُنِّعْتُنَّ
qunniʕtunna
قُنِّعْنَ
qunniʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَنَّعُ
ʔuqannaʕu
تُقَنَّعُ
tuqannaʕu
يُقَنَّعُ
yuqannaʕu
تُقَنَّعَانِ
tuqannaʕāni
يُقَنَّعَانِ
yuqannaʕāni
نُقَنَّعُ
nuqannaʕu
تُقَنَّعُونَ
tuqannaʕūna
يُقَنَّعُونَ
yuqannaʕūna
f تُقَنَّعِينَ
tuqannaʕīna
تُقَنَّعُ
tuqannaʕu
تُقَنَّعَانِ
tuqannaʕāni
تُقَنَّعْنَ
tuqannaʕna
يُقَنَّعْنَ
yuqannaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَنَّعَ
ʔuqannaʕa
تُقَنَّعَ
tuqannaʕa
يُقَنَّعَ
yuqannaʕa
تُقَنَّعَا
tuqannaʕā
يُقَنَّعَا
yuqannaʕā
نُقَنَّعَ
nuqannaʕa
تُقَنَّعُوا
tuqannaʕū
يُقَنَّعُوا
yuqannaʕū
f تُقَنَّعِي
tuqannaʕī
تُقَنَّعَ
tuqannaʕa
تُقَنَّعَا
tuqannaʕā
تُقَنَّعْنَ
tuqannaʕna
يُقَنَّعْنَ
yuqannaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَنَّعْ
ʔuqannaʕ
تُقَنَّعْ
tuqannaʕ
يُقَنَّعْ
yuqannaʕ
تُقَنَّعَا
tuqannaʕā
يُقَنَّعَا
yuqannaʕā
نُقَنَّعْ
nuqannaʕ
تُقَنَّعُوا
tuqannaʕū
يُقَنَّعُوا
yuqannaʕū
f تُقَنَّعِي
tuqannaʕī
تُقَنَّعْ
tuqannaʕ
تُقَنَّعَا
tuqannaʕā
تُقَنَّعْنَ
tuqannaʕna
يُقَنَّعْنَ
yuqannaʕna

Noun

قَنَع • (qanaʕm

  1. verbal noun of قَنِعَ (qaniʕa, to be contented, to be convinced) (form I)
  2. contentment, contentedness

Declension

Declension of noun قَنَع (qanaʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَنَع
qanaʕ
الْقَنَع
al-qanaʕ
قَنَع
qanaʕ
nominative قَنَعٌ
qanaʕun
الْقَنَعُ
al-qanaʕu
قَنَعُ
qanaʕu
accusative قَنَعًا
qanaʕan
الْقَنَعَ
al-qanaʕa
قَنَعَ
qanaʕa
genitive قَنَعٍ
qanaʕin
الْقَنَعِ
al-qanaʕi
قَنَعِ
qanaʕi

Noun

قَنْع • (qanʕm

  1. verbal noun of قَنَعَ (qanaʕa, to put the orifice of a bag to one's mouth to drink) (form I)

Declension

Declension of noun قَنْع (qanʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَنْع
qanʕ
الْقَنْع
al-qanʕ
قَنْع
qanʕ
nominative قَنْعٌ
qanʕun
الْقَنْعُ
al-qanʕu
قَنْعُ
qanʕu
accusative قَنْعًا
qanʕan
الْقَنْعَ
al-qanʕa
قَنْعَ
qanʕa
genitive قَنْعٍ
qanʕin
الْقَنْعِ
al-qanʕi
قَنْعِ
qanʕi

Adjective

قَنِع • (qaniʕ) (masculine plural قَنِعُون (qaniʕūn))

  1. content, satisfied

Declension

Declension of adjective قَنِع (qaniʕ)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal قَنِع
qaniʕ
الْقَنِع
al-qaniʕ
قَنِعَة
qaniʕa
الْقَنِعَة
al-qaniʕa
nominative قَنِعٌ
qaniʕun
الْقَنِعُ
al-qaniʕu
قَنِعَةٌ
qaniʕatun
الْقَنِعَةُ
al-qaniʕatu
accusative قَنِعًا
qaniʕan
الْقَنِعَ
al-qaniʕa
قَنِعَةً
qaniʕatan
الْقَنِعَةَ
al-qaniʕata
genitive قَنِعٍ
qaniʕin
الْقَنِعِ
al-qaniʕi
قَنِعَةٍ
qaniʕatin
الْقَنِعَةِ
al-qaniʕati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal قَنِعَيْن
qaniʕayn
الْقَنِعَيْن
al-qaniʕayn
قَنِعَتَيْن
qaniʕatayn
الْقَنِعَتَيْن
al-qaniʕatayn
nominative قَنِعَانِ
qaniʕāni
الْقَنِعَانِ
al-qaniʕāni
قَنِعَتَانِ
qaniʕatāni
الْقَنِعَتَانِ
al-qaniʕatāni
accusative قَنِعَيْنِ
qaniʕayni
الْقَنِعَيْنِ
al-qaniʕayni
قَنِعَتَيْنِ
qaniʕatayni
الْقَنِعَتَيْنِ
al-qaniʕatayni
genitive قَنِعَيْنِ
qaniʕayni
الْقَنِعَيْنِ
al-qaniʕayni
قَنِعَتَيْنِ
qaniʕatayni
الْقَنِعَتَيْنِ
al-qaniʕatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal قَنِعِين
qaniʕīn
الْقَنِعِين
al-qaniʕīn
قَنِعَات
qaniʕāt
الْقَنِعَات
al-qaniʕāt
nominative قَنِعُونَ
qaniʕūna
الْقَنِعُونَ
al-qaniʕūna
قَنِعَاتٌ
qaniʕātun
الْقَنِعَاتُ
al-qaniʕātu
accusative قَنِعِينَ
qaniʕīna
الْقَنِعِينَ
al-qaniʕīna
قَنِعَاتٍ
qaniʕātin
الْقَنِعَاتِ
al-qaniʕāti
genitive قَنِعِينَ
qaniʕīna
الْقَنِعِينَ
al-qaniʕīna
قَنِعَاتٍ
qaniʕātin
الْقَنِعَاتِ
al-qaniʕāti

Noun

قُنُع • (qunuʕpl

  1. plural of قِنَاع (qināʕ)