أقنع

See also: اقنع

Arabic

Etymology 1

Root
ق ن ع (q n ʕ)
9 terms

Compare قَنِعَ (qaniʕa, to be contented with).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaq.na.ʕa/
    • (Hijazi) IPA(key): [ʔaq.naʕ], [ʔaɡ.naʕ]

Verb

أَقْنَعَ • (ʔaqnaʕa) IV (non-past يُقْنِعُ (yuqniʕu), verbal noun إِقْنَاع (ʔiqnāʕ))

  1. to content, to satisfy
  2. to convince, to persuade (بِ (bi) about)
  3. to raise (the head)
Conjugation
Conjugation of أَقْنَعَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِقْنَاع)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِقْنَاع
ʔiqnāʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُقْنِع
muqniʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُقْنَع
muqnaʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَقْنَعْتُ
ʔaqnaʕtu
أَقْنَعْتَ
ʔaqnaʕta
أَقْنَعَ
ʔaqnaʕa
أَقْنَعْتُمَا
ʔaqnaʕtumā
أَقْنَعَا
ʔaqnaʕā
أَقْنَعْنَا
ʔaqnaʕnā
أَقْنَعْتُمْ
ʔaqnaʕtum
أَقْنَعُوا
ʔaqnaʕū
f أَقْنَعْتِ
ʔaqnaʕti
أَقْنَعَتْ
ʔaqnaʕat
أَقْنَعَتَا
ʔaqnaʕatā
أَقْنَعْتُنَّ
ʔaqnaʕtunna
أَقْنَعْنَ
ʔaqnaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْنِعُ
ʔuqniʕu
تُقْنِعُ
tuqniʕu
يُقْنِعُ
yuqniʕu
تُقْنِعَانِ
tuqniʕāni
يُقْنِعَانِ
yuqniʕāni
نُقْنِعُ
nuqniʕu
تُقْنِعُونَ
tuqniʕūna
يُقْنِعُونَ
yuqniʕūna
f تُقْنِعِينَ
tuqniʕīna
تُقْنِعُ
tuqniʕu
تُقْنِعَانِ
tuqniʕāni
تُقْنِعْنَ
tuqniʕna
يُقْنِعْنَ
yuqniʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْنِعَ
ʔuqniʕa
تُقْنِعَ
tuqniʕa
يُقْنِعَ
yuqniʕa
تُقْنِعَا
tuqniʕā
يُقْنِعَا
yuqniʕā
نُقْنِعَ
nuqniʕa
تُقْنِعُوا
tuqniʕū
يُقْنِعُوا
yuqniʕū
f تُقْنِعِي
tuqniʕī
تُقْنِعَ
tuqniʕa
تُقْنِعَا
tuqniʕā
تُقْنِعْنَ
tuqniʕna
يُقْنِعْنَ
yuqniʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْنِعْ
ʔuqniʕ
تُقْنِعْ
tuqniʕ
يُقْنِعْ
yuqniʕ
تُقْنِعَا
tuqniʕā
يُقْنِعَا
yuqniʕā
نُقْنِعْ
nuqniʕ
تُقْنِعُوا
tuqniʕū
يُقْنِعُوا
yuqniʕū
f تُقْنِعِي
tuqniʕī
تُقْنِعْ
tuqniʕ
تُقْنِعَا
tuqniʕā
تُقْنِعْنَ
tuqniʕna
يُقْنِعْنَ
yuqniʕna
imperative
الْأَمْر
m أَقْنِعْ
ʔaqniʕ
أَقْنِعَا
ʔaqniʕā
أَقْنِعُوا
ʔaqniʕū
f أَقْنِعِي
ʔaqniʕī
أَقْنِعْنَ
ʔaqniʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُقْنِعْتُ
ʔuqniʕtu
أُقْنِعْتَ
ʔuqniʕta
أُقْنِعَ
ʔuqniʕa
أُقْنِعْتُمَا
ʔuqniʕtumā
أُقْنِعَا
ʔuqniʕā
أُقْنِعْنَا
ʔuqniʕnā
أُقْنِعْتُمْ
ʔuqniʕtum
أُقْنِعُوا
ʔuqniʕū
f أُقْنِعْتِ
ʔuqniʕti
أُقْنِعَتْ
ʔuqniʕat
أُقْنِعَتَا
ʔuqniʕatā
أُقْنِعْتُنَّ
ʔuqniʕtunna
أُقْنِعْنَ
ʔuqniʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْنَعُ
ʔuqnaʕu
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
يُقْنَعُ
yuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
يُقْنَعَانِ
yuqnaʕāni
نُقْنَعُ
nuqnaʕu
تُقْنَعُونَ
tuqnaʕūna
يُقْنَعُونَ
yuqnaʕūna
f تُقْنَعِينَ
tuqnaʕīna
تُقْنَعُ
tuqnaʕu
تُقْنَعَانِ
tuqnaʕāni
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْنَعَ
ʔuqnaʕa
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
يُقْنَعَ
yuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعَ
nuqnaʕa
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعَ
tuqnaʕa
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْنَعْ
ʔuqnaʕ
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
يُقْنَعْ
yuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
يُقْنَعَا
yuqnaʕā
نُقْنَعْ
nuqnaʕ
تُقْنَعُوا
tuqnaʕū
يُقْنَعُوا
yuqnaʕū
f تُقْنَعِي
tuqnaʕī
تُقْنَعْ
tuqnaʕ
تُقْنَعَا
tuqnaʕā
تُقْنَعْنَ
tuqnaʕna
يُقْنَعْنَ
yuqnaʕna
References
  • Haywood, J.A., Nahmad, H.M. (1965) “أقنع”, in A new Arabic grammar, 2nd edition, London: Lund Humphries, →ISBN
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “قنع”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb

أقنع (form I)

  1. أَقْنَعُ (ʔaqnaʕu) /ʔaq.na.ʕu/: first-person singular non-past active indicative of قَنِعَ (qaniʕa) and قَنَعَ (qanaʕa)
  2. أَقْنَعَ (ʔaqnaʕa) /ʔaq.na.ʕa/: first-person singular non-past active subjunctive of قَنِعَ (qaniʕa) and قَنَعَ (qanaʕa)
  3. أَقْنَعْ (ʔaqnaʕ) /ʔaq.naʕ/: first-person singular non-past active jussive of قَنِعَ (qaniʕa) and قَنَعَ (qanaʕa)
  4. أُقْنَعُ (ʔuqnaʕu) /ʔuq.na.ʕu/: first-person singular non-past passive indicative of قَنَعَ (qanaʕa)
  5. أُقْنَعَ (ʔuqnaʕa) /ʔuq.na.ʕa/: first-person singular non-past passive subjunctive of قَنَعَ (qanaʕa)
  6. أُقْنَعْ (ʔuqnaʕ) /ʔuq.naʕ/: first-person singular non-past passive jussive of قَنَعَ (qanaʕa)

Etymology 3

Verb

أقنع (form II)

  1. أُقَنِّعُ (ʔuqanniʕu) /ʔu.qan.ni.ʕu/: first-person singular non-past active indicative of قَنَّعَ (qannaʕa)
  2. أُقَنَّعُ (ʔuqannaʕu) /ʔu.qan.na.ʕu/: first-person singular non-past passive indicative of قَنَّعَ (qannaʕa)
  3. أُقَنِّعَ (ʔuqanniʕa) /ʔu.qan.ni.ʕa/: first-person singular non-past active subjunctive of قَنَّعَ (qannaʕa)
  4. أُقَنَّعَ (ʔuqannaʕa) /ʔu.qan.na.ʕa/: first-person singular non-past passive subjunctive of قَنَّعَ (qannaʕa)
  5. أُقَنِّعْ (ʔuqanniʕ) /ʔu.qan.niʕ/: first-person singular non-past active jussive of قَنَّعَ (qannaʕa)
  6. أُقَنَّعْ (ʔuqannaʕ) /ʔu.qan.naʕ/: first-person singular non-past passive jussive of قَنَّعَ (qannaʕa)

South Levantine Arabic

Root
ق ن ع
1 term

Etymology

Learned borrowing from Arabic أَقْنَعَ (ʔaqnaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaq.naʕ/, [ˈʔɑq.naʕ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

أقنع • (ʔaqnaʕ) IV (present بقنع (biqniʕ))

  1. to convince, to persuade

Conjugation

Conjugation of أقنع
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m أقنعت (ʔaqnaʕt) أقنعت (ʔaqnaʕt) أقنع (ʔaqnaʕ) أقنعنا (ʔaqnaʕna) أقنعتو (ʔaqnaʕtu) أقنعو (ʔaqnaʕu)
f اقنعتي (ʔaqnaʕti) أقنعت (ʔaqnaʕat)
present m بقنع (baqniʕ) بتقنع (btiqniʕ) بقنع (biqniʕ) منقنع (mniqniʕ) بتقنعو (btiqniʕu) بقنعو (biqniʕu)
f بتقنعي (btiqniʕi) بتقنع (btiqniʕ)
subjunctive m اقنع (aqniʕ) تقنع (tiqniʕ) يقنع (yiqniʕ) نقنع (niqniʕ) تقنعو (tiqniʕu) يقنعو (yiqniʕu)
f تقنعي (tiqniʕi) تقنع (tiqniʕ)
imperative m اقنع (iqniʕ) اقنعو (iqniʕu)
f اقنعي (iqniʕi)