قنن

Arabic

Root
ق ن ن (q n n)
7 terms

Etymology

Denominal verb of قَانُون (qānūn).

Verb

قَنَّنَ • (qannana) II (non-past يُقَنِّنُ (yuqanninu), verbal noun تَقْنِين (taqnīn))

  1. to legalize, to make lawful, to permit
    Antonym: جَرَّمَ (jarrama)

Conjugation

Conjugation of قَنَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَقْنِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَقْنِين
taqnīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُقَنِّن
muqannin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُقَنَّن
muqannan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَنَّنْتُ
qannantu
قَنَّنْتَ
qannanta
قَنَّنَ
qannana
قَنَّنْتُمَا
qannantumā
قَنَّنَا
qannanā
قَنَّنَّا
qannannā
قَنَّنْتُمْ
qannantum
قَنَّنُوا
qannanū
f قَنَّنْتِ
qannanti
قَنَّنَتْ
qannanat
قَنَّنَتَا
qannanatā
قَنَّنْتُنَّ
qannantunna
قَنَّنَّ
qannanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَنِّنُ
ʔuqanninu
تُقَنِّنُ
tuqanninu
يُقَنِّنُ
yuqanninu
تُقَنِّنَانِ
tuqannināni
يُقَنِّنَانِ
yuqannināni
نُقَنِّنُ
nuqanninu
تُقَنِّنُونَ
tuqanninūna
يُقَنِّنُونَ
yuqanninūna
f تُقَنِّنِينَ
tuqanninīna
تُقَنِّنُ
tuqanninu
تُقَنِّنَانِ
tuqannināni
تُقَنِّنَّ
tuqanninna
يُقَنِّنَّ
yuqanninna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَنِّنَ
ʔuqannina
تُقَنِّنَ
tuqannina
يُقَنِّنَ
yuqannina
تُقَنِّنَا
tuqanninā
يُقَنِّنَا
yuqanninā
نُقَنِّنَ
nuqannina
تُقَنِّنُوا
tuqanninū
يُقَنِّنُوا
yuqanninū
f تُقَنِّنِي
tuqanninī
تُقَنِّنَ
tuqannina
تُقَنِّنَا
tuqanninā
تُقَنِّنَّ
tuqanninna
يُقَنِّنَّ
yuqanninna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَنِّنْ
ʔuqannin
تُقَنِّنْ
tuqannin
يُقَنِّنْ
yuqannin
تُقَنِّنَا
tuqanninā
يُقَنِّنَا
yuqanninā
نُقَنِّنْ
nuqannin
تُقَنِّنُوا
tuqanninū
يُقَنِّنُوا
yuqanninū
f تُقَنِّنِي
tuqanninī
تُقَنِّنْ
tuqannin
تُقَنِّنَا
tuqanninā
تُقَنِّنَّ
tuqanninna
يُقَنِّنَّ
yuqanninna
imperative
الْأَمْر
m قَنِّنْ
qannin
قَنِّنَا
qanninā
قَنِّنُوا
qanninū
f قَنِّنِي
qanninī
قَنِّنَّ
qanninna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُنِّنْتُ
qunnintu
قُنِّنْتَ
qunninta
قُنِّنَ
qunnina
قُنِّنْتُمَا
qunnintumā
قُنِّنَا
qunninā
قُنِّنَّا
qunninnā
قُنِّنْتُمْ
qunnintum
قُنِّنُوا
qunninū
f قُنِّنْتِ
qunninti
قُنِّنَتْ
qunninat
قُنِّنَتَا
qunninatā
قُنِّنْتُنَّ
qunnintunna
قُنِّنَّ
qunninna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَنَّنُ
ʔuqannanu
تُقَنَّنُ
tuqannanu
يُقَنَّنُ
yuqannanu
تُقَنَّنَانِ
tuqannanāni
يُقَنَّنَانِ
yuqannanāni
نُقَنَّنُ
nuqannanu
تُقَنَّنُونَ
tuqannanūna
يُقَنَّنُونَ
yuqannanūna
f تُقَنَّنِينَ
tuqannanīna
تُقَنَّنُ
tuqannanu
تُقَنَّنَانِ
tuqannanāni
تُقَنَّنَّ
tuqannanna
يُقَنَّنَّ
yuqannanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَنَّنَ
ʔuqannana
تُقَنَّنَ
tuqannana
يُقَنَّنَ
yuqannana
تُقَنَّنَا
tuqannanā
يُقَنَّنَا
yuqannanā
نُقَنَّنَ
nuqannana
تُقَنَّنُوا
tuqannanū
يُقَنَّنُوا
yuqannanū
f تُقَنَّنِي
tuqannanī
تُقَنَّنَ
tuqannana
تُقَنَّنَا
tuqannanā
تُقَنَّنَّ
tuqannanna
يُقَنَّنَّ
yuqannanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَنَّنْ
ʔuqannan
تُقَنَّنْ
tuqannan
يُقَنَّنْ
yuqannan
تُقَنَّنَا
tuqannanā
يُقَنَّنَا
yuqannanā
نُقَنَّنْ
nuqannan
تُقَنَّنُوا
tuqannanū
يُقَنَّنُوا
yuqannanū
f تُقَنَّنِي
tuqannanī
تُقَنَّنْ
tuqannan
تُقَنَّنَا
tuqannanā
تُقَنَّنَّ
tuqannanna
يُقَنَّنَّ
yuqannanna