قين
Arabic
Etymology 1
| Root |
|---|
| ق ي ن (q y n) |
| 2 terms |
Noun
قَيْن • (qayn) m (plural أَقْيَان (ʔaqyān) or قُيُون (quyūn) or قِيَان (qiyān))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | قَيْن qayn |
الْقَيْن al-qayn |
قَيْن qayn |
| nominative | قَيْنٌ qaynun |
الْقَيْنُ al-qaynu |
قَيْنُ qaynu |
| accusative | قَيْنًا qaynan |
الْقَيْنَ al-qayna |
قَيْنَ qayna |
| genitive | قَيْنٍ qaynin |
الْقَيْنِ al-qayni |
قَيْنِ qayni |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | قَيْنَيْن qaynayn |
الْقَيْنَيْن al-qaynayn |
قَيْنَيْ qaynay |
| nominative | قَيْنَانِ qaynāni |
الْقَيْنَانِ al-qaynāni |
قَيْنَا qaynā |
| accusative | قَيْنَيْنِ qaynayni |
الْقَيْنَيْنِ al-qaynayni |
قَيْنَيْ qaynay |
| genitive | قَيْنَيْنِ qaynayni |
الْقَيْنَيْنِ al-qaynayni |
قَيْنَيْ qaynay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَقْيَان; قُيُون; قِيَان ʔaqyān; quyūn; qiyān |
الْأَقْيَان; الْقُيُون; الْقِيَان al-ʔaqyān; al-quyūn; al-qiyān |
أَقْيَان; قُيُون; قِيَان ʔaqyān; quyūn; qiyān |
| nominative | أَقْيَانٌ; قُيُونٌ; قِيَانٌ ʔaqyānun; quyūnun; qiyānun |
الْأَقْيَانُ; الْقُيُونُ; الْقِيَانُ al-ʔaqyānu; al-quyūnu; al-qiyānu |
أَقْيَانُ; قُيُونُ; قِيَانُ ʔaqyānu; quyūnu; qiyānu |
| accusative | أَقْيَانًا; قُيُونًا; قِيَانًا ʔaqyānan; quyūnan; qiyānan |
الْأَقْيَانَ; الْقُيُونَ; الْقِيَانَ al-ʔaqyāna; al-quyūna; al-qiyāna |
أَقْيَانَ; قُيُونَ; قِيَانَ ʔaqyāna; quyūna; qiyāna |
| genitive | أَقْيَانٍ; قُيُونٍ; قِيَانٍ ʔaqyānin; quyūnin; qiyānin |
الْأَقْيَانِ; الْقُيُونِ; الْقِيَانِ al-ʔaqyāni; al-quyūni; al-qiyāni |
أَقْيَانِ; قُيُونِ; قِيَانِ ʔaqyāni; quyūni; qiyāni |
Synonyms
- حَدَّاد (ḥaddād)
References
- “قين” in Almaany
- Al-Tha'alibi, كتاب فقه اللغة وسر العربية [kitāb fiqh l-lugha wa sirr l-'arabiyya], 10-11th Century CE.
Etymology 2
Verb
قِينَ • (qīna) (form I) /qiː.na/
- second-person feminine plural imperative of وَقَى (waqā)