فين

See also: قين, قین, and قئن

Arabic

Verb

فِينَ • (fīna) (form I) /fiː.na/

  1. second-person feminine plural imperative of وَفَى (wafā)

Egyptian Arabic

Etymology

From Arabic فِي أَيْنَ (fī ʔayna, in where?).

Pronunciation

  • IPA(key): /feːn/

Pronoun

فين • (fēn)

  1. (interrogative) where?

Hijazi Arabic

Etymology

From Arabic فِي أَيْنَ (fī ʔayna, in where?).

Pronunciation

  • IPA(key): /feːn/, [fe̞ːn]

Adverb

فين • (fēn)

  1. (interrogative) where?
    فين لِقْيوه / لقوه؟fēn ligyō / lagō?where did they find him?

Moroccan Arabic

Etymology

From Arabic فِي أَيْنَ (fī ʔayna, in where?).

Pronunciation

  • IPA(key): /fiːn/

Adverb

فين • (fīn)

  1. (interrogative) where?
    Synonym: فاين (fāyen)

Tunisian Arabic

Etymology

From Arabic فِي أَيْنَ (fī ʔayna, in where?).

Pronoun

فين (fīn)

  1. (interrogative) where?