كركر

Arabic

Etymology

Onomatopoeic.

Noun

كَرْكَر • (karkarm (plural كَرَاكِر (karākir))

  1. skua

Declension

Declension of noun كَرْكَر (karkar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal كَرْكَر
karkar
الْكَرْكَر
al-karkar
كَرْكَر
karkar
nominative كَرْكَرٌ
karkarun
الْكَرْكَرُ
al-karkaru
كَرْكَرُ
karkaru
accusative كَرْكَرًا
karkaran
الْكَرْكَرَ
al-karkara
كَرْكَرَ
karkara
genitive كَرْكَرٍ
karkarin
الْكَرْكَرِ
al-karkari
كَرْكَرِ
karkari
dual indefinite definite construct
informal كَرْكَرَيْن
karkarayn
الْكَرْكَرَيْن
al-karkarayn
كَرْكَرَيْ
karkaray
nominative كَرْكَرَانِ
karkarāni
الْكَرْكَرَانِ
al-karkarāni
كَرْكَرَا
karkarā
accusative كَرْكَرَيْنِ
karkarayni
الْكَرْكَرَيْنِ
al-karkarayni
كَرْكَرَيْ
karkaray
genitive كَرْكَرَيْنِ
karkarayni
الْكَرْكَرَيْنِ
al-karkarayni
كَرْكَرَيْ
karkaray
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal كَرَاكِر
karākir
الْكَرَاكِر
al-karākir
كَرَاكِر
karākir
nominative كَرَاكِرُ
karākiru
الْكَرَاكِرُ
al-karākiru
كَرَاكِرُ
karākiru
accusative كَرَاكِرَ
karākira
الْكَرَاكِرَ
al-karākira
كَرَاكِرَ
karākira
genitive كَرَاكِرَ
karākira
الْكَرَاكِرِ
al-karākiri
كَرَاكِرِ
karākiri

Verb

كَرْكَرَ • (karkara) Iq (non-past يُكَرْكِرُ (yukarkiru), verbal noun كَرْكَرَة (karkara))

  1. to rumble; to guffaw
    • 2018, وَجْدِيّ الْأَهْدَل [wajdiyy al-ʔahdal], أرض المؤامرات السعيدة, Bayrūt: Nawfal / Hachette Antoine, →ISBN, page 175:
      ضحكاتها الصافية أعادت الحياة إلى قلبي العليل، طريقتها في ترنيم كركراتها أخرجتني من حالة الشقاء التي تحاصرني إلى حالة من البهجة والاسترخاء.
      Her clear laughters reinvigorated life in my frail heart, her mode of chirping belly-laughters exiled me from the state of a wretch which forbade me revel and joy.

Conjugation

Conjugation of كَرْكَرَ (Iq, sound, full passive, verbal noun كَرْكَرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
كَرْكَرَة
karkara
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُكَرْكِر
mukarkir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُكَرْكَر
mukarkar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَرْكَرْتُ
karkartu
كَرْكَرْتَ
karkarta
كَرْكَرَ
karkara
كَرْكَرْتُمَا
karkartumā
كَرْكَرَا
karkarā
كَرْكَرْنَا
karkarnā
كَرْكَرْتُمْ
karkartum
كَرْكَرُوا
karkarū
f كَرْكَرْتِ
karkarti
كَرْكَرَتْ
karkarat
كَرْكَرَتَا
karkaratā
كَرْكَرْتُنَّ
karkartunna
كَرْكَرْنَ
karkarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَرْكِرُ
ʔukarkiru
تُكَرْكِرُ
tukarkiru
يُكَرْكِرُ
yukarkiru
تُكَرْكِرَانِ
tukarkirāni
يُكَرْكِرَانِ
yukarkirāni
نُكَرْكِرُ
nukarkiru
تُكَرْكِرُونَ
tukarkirūna
يُكَرْكِرُونَ
yukarkirūna
f تُكَرْكِرِينَ
tukarkirīna
تُكَرْكِرُ
tukarkiru
تُكَرْكِرَانِ
tukarkirāni
تُكَرْكِرْنَ
tukarkirna
يُكَرْكِرْنَ
yukarkirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَرْكِرَ
ʔukarkira
تُكَرْكِرَ
tukarkira
يُكَرْكِرَ
yukarkira
تُكَرْكِرَا
tukarkirā
يُكَرْكِرَا
yukarkirā
نُكَرْكِرَ
nukarkira
تُكَرْكِرُوا
tukarkirū
يُكَرْكِرُوا
yukarkirū
f تُكَرْكِرِي
tukarkirī
تُكَرْكِرَ
tukarkira
تُكَرْكِرَا
tukarkirā
تُكَرْكِرْنَ
tukarkirna
يُكَرْكِرْنَ
yukarkirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَرْكِرْ
ʔukarkir
تُكَرْكِرْ
tukarkir
يُكَرْكِرْ
yukarkir
تُكَرْكِرَا
tukarkirā
يُكَرْكِرَا
yukarkirā
نُكَرْكِرْ
nukarkir
تُكَرْكِرُوا
tukarkirū
يُكَرْكِرُوا
yukarkirū
f تُكَرْكِرِي
tukarkirī
تُكَرْكِرْ
tukarkir
تُكَرْكِرَا
tukarkirā
تُكَرْكِرْنَ
tukarkirna
يُكَرْكِرْنَ
yukarkirna
imperative
الْأَمْر
m كَرْكِرْ
karkir
كَرْكِرَا
karkirā
كَرْكِرُوا
karkirū
f كَرْكِرِي
karkirī
كَرْكِرْنَ
karkirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُرْكِرْتُ
kurkirtu
كُرْكِرْتَ
kurkirta
كُرْكِرَ
kurkira
كُرْكِرْتُمَا
kurkirtumā
كُرْكِرَا
kurkirā
كُرْكِرْنَا
kurkirnā
كُرْكِرْتُمْ
kurkirtum
كُرْكِرُوا
kurkirū
f كُرْكِرْتِ
kurkirti
كُرْكِرَتْ
kurkirat
كُرْكِرَتَا
kurkiratā
كُرْكِرْتُنَّ
kurkirtunna
كُرْكِرْنَ
kurkirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَرْكَرُ
ʔukarkaru
تُكَرْكَرُ
tukarkaru
يُكَرْكَرُ
yukarkaru
تُكَرْكَرَانِ
tukarkarāni
يُكَرْكَرَانِ
yukarkarāni
نُكَرْكَرُ
nukarkaru
تُكَرْكَرُونَ
tukarkarūna
يُكَرْكَرُونَ
yukarkarūna
f تُكَرْكَرِينَ
tukarkarīna
تُكَرْكَرُ
tukarkaru
تُكَرْكَرَانِ
tukarkarāni
تُكَرْكَرْنَ
tukarkarna
يُكَرْكَرْنَ
yukarkarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَرْكَرَ
ʔukarkara
تُكَرْكَرَ
tukarkara
يُكَرْكَرَ
yukarkara
تُكَرْكَرَا
tukarkarā
يُكَرْكَرَا
yukarkarā
نُكَرْكَرَ
nukarkara
تُكَرْكَرُوا
tukarkarū
يُكَرْكَرُوا
yukarkarū
f تُكَرْكَرِي
tukarkarī
تُكَرْكَرَ
tukarkara
تُكَرْكَرَا
tukarkarā
تُكَرْكَرْنَ
tukarkarna
يُكَرْكَرْنَ
yukarkarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَرْكَرْ
ʔukarkar
تُكَرْكَرْ
tukarkar
يُكَرْكَرْ
yukarkar
تُكَرْكَرَا
tukarkarā
يُكَرْكَرَا
yukarkarā
نُكَرْكَرْ
nukarkar
تُكَرْكَرُوا
tukarkarū
يُكَرْكَرُوا
yukarkarū
f تُكَرْكَرِي
tukarkarī
تُكَرْكَرْ
tukarkar
تُكَرْكَرَا
tukarkarā
تُكَرْكَرْنَ
tukarkarna
يُكَرْكَرْنَ
yukarkarna

North Levantine Arabic

Alternative forms

Etymology

Unknown. Possibly related to various similar onomatopoeias like Arabic كَرْكَرَ (karkara, to guffaw) or غَرْغَرَ (ḡarḡara, to gurgle), latter also present in North Levantine Arabic.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡarɡar/, /karkar/

Verb

كَركَر • (gargar, karkar) Iq (non-past يكَركِر (ygargir, ykarkir), verbal noun كَركَرَة (gargara, karkara) or تكِركُر (tgirgur, tkirkur), active participle مكَركَر (mgargar, mkarkar) or مكَركِر (mgargir, mkarkir))

  1. to tickle
    Synonyms: زَكْزَك (zakzak, zagzag), زَغْزَغ (zaḡzaḡ)

Derived terms

  • تكَركَر (tgargar, tkarkar, to be tickled, to be ticklish)
  • كِر كِر (gir gir, kir kir, cootchie-cootchie-coo)
  • كِرِكِرِي (girigiri, kirikiri, cootchie-cootchie-coo)