كفاية

Arabic

Root
ك ف ي (k f y)
5 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ki.faː.ja/

Noun

كِفَايَة • (kifāyaf

  1. verbal noun of كَفَى (kafā) (form I)
  2. sufficiency
  3. competence

Declension

Declension of noun كِفَايَة (kifāya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal كِفَايَة
kifāya
الْكِفَايَة
al-kifāya
كِفَايَة
kifāyat
nominative كِفَايَةٌ
kifāyatun
الْكِفَايَةُ
al-kifāyatu
كِفَايَةُ
kifāyatu
accusative كِفَايَةً
kifāyatan
الْكِفَايَةَ
al-kifāyata
كِفَايَةَ
kifāyata
genitive كِفَايَةٍ
kifāyatin
الْكِفَايَةِ
al-kifāyati
كِفَايَةِ
kifāyati

Descendants

  • Azerbaijani: kifayət
  • Persian: کفایت (kefâyat)
  • Ottoman Turkish: كفایت
  • Uzbek: kifoya

Adverb

كِفَايَة • (kifāya)

  1. enough