Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كفایت (kifāyet),[1][2][3] from Arabic كِفَايَة (kifāya).[4]
Pronunciation
- IPA(key): /ci.faːˈjet/
- Hyphenation: ki‧fa‧yet
Noun
kifayet (definite accusative kifayeti, plural kifayetler)
- sufficiency, adequacy
- competence
Declension
Declension of kifayet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kifayet
|
kifayetler
|
| definite accusative
|
kifayeti
|
kifayetleri
|
| dative
|
kifayete
|
kifayetlere
|
| locative
|
kifayette
|
kifayetlerde
|
| ablative
|
kifayetten
|
kifayetlerden
|
| genitive
|
kifayetin
|
kifayetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetim
|
kifayetlerim
|
| 2nd singular
|
kifayetin
|
kifayetlerin
|
| 3rd singular
|
kifayeti
|
kifayetleri
|
| 1st plural
|
kifayetimiz
|
kifayetlerimiz
|
| 2nd plural
|
kifayetiniz
|
kifayetleriniz
|
| 3rd plural
|
kifayetleri
|
kifayetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetimi
|
kifayetlerimi
|
| 2nd singular
|
kifayetini
|
kifayetlerini
|
| 3rd singular
|
kifayetini
|
kifayetlerini
|
| 1st plural
|
kifayetimizi
|
kifayetlerimizi
|
| 2nd plural
|
kifayetinizi
|
kifayetlerinizi
|
| 3rd plural
|
kifayetlerini
|
kifayetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetime
|
kifayetlerime
|
| 2nd singular
|
kifayetine
|
kifayetlerine
|
| 3rd singular
|
kifayetine
|
kifayetlerine
|
| 1st plural
|
kifayetimize
|
kifayetlerimize
|
| 2nd plural
|
kifayetinize
|
kifayetlerinize
|
| 3rd plural
|
kifayetlerine
|
kifayetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetimde
|
kifayetlerimde
|
| 2nd singular
|
kifayetinde
|
kifayetlerinde
|
| 3rd singular
|
kifayetinde
|
kifayetlerinde
|
| 1st plural
|
kifayetimizde
|
kifayetlerimizde
|
| 2nd plural
|
kifayetinizde
|
kifayetlerinizde
|
| 3rd plural
|
kifayetlerinde
|
kifayetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetimden
|
kifayetlerimden
|
| 2nd singular
|
kifayetinden
|
kifayetlerinden
|
| 3rd singular
|
kifayetinden
|
kifayetlerinden
|
| 1st plural
|
kifayetimizden
|
kifayetlerimizden
|
| 2nd plural
|
kifayetinizden
|
kifayetlerinizden
|
| 3rd plural
|
kifayetlerinden
|
kifayetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kifayetimin
|
kifayetlerimin
|
| 2nd singular
|
kifayetinin
|
kifayetlerinin
|
| 3rd singular
|
kifayetinin
|
kifayetlerinin
|
| 1st plural
|
kifayetimizin
|
kifayetlerimizin
|
| 2nd plural
|
kifayetinizin
|
kifayetlerinizin
|
| 3rd plural
|
kifayetlerinin
|
kifayetlerinin
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “غمزه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1556
- ^ Kélékian, Diran (1911) “غمزه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1030
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “غمزه”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1171
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kifayet”, in Nişanyan Sözlük
Further reading