كویكو
Ottoman Turkish
Etymology
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
كویكو • (güveğü or güveyü) (definite accusative كویكویی (güveğüyü, güveyüyü), plural كویكولر (güveğüler, güveyüler))
- alternative spelling of كویكی (güveği, güveyi, “son-in-law; bridegroom”)
Further reading
- Hindoglu, Artin (1838) “كویكو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 406a
- Kélékian, Diran (1911) “كویكو”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1063
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كویكو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 4101