كویكو

Ottoman Turkish

Etymology

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

كویكو • (güveğü or güveyü) (definite accusative كویكویی (güveğüyü, güveyüyü), plural كویكولر (güveğüler, güveyüler))

  1. alternative spelling of كویكی (güveği, güveyi, son-in-law; bridegroom)

Further reading

  • Hindoglu, Artin (1838) “كویكو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 406a
  • Kélékian, Diran (1911) “كویكو”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1063
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كویكو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 4101