Persian
Etymology
From Proto-Iranian [Term?], cognate with Pashto لودل (laudal, “to say, tell”), and Sanskrit लपति (lapati, “chatter”).
Verb
لاف زدن • (lâf zadan)
- To brag, boast
- Synonym: گزاف گفتن (gazâf goftan)
- To bluff
Conjugation
Conjugation of لاف زدن (literary Iranian Persian)
| infinitive
|
لاف زدن (lâf zadán)
|
| stem
|
present
|
لاف زن (lâf zan)
|
| past
|
لاف زد (lâf zad)
|
| participle
|
present
|
لاف زننده (lâf zanandé)
|
| past
|
لاف زده (lâf zadé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
لاف زنم (lâf zánam)
|
لاف زنی (lâf záni)
|
لاف زند (lâf zánad)
|
لاف زنیم (lâf zánim)
|
لاف زنید (lâf zánid)
|
لاف زنند (lâf zánand)
|
| present (imperfect)
|
لاف می‌زنم (lâf mí-zanam)
|
لاف می‌زنی (lâf mí-zani)
|
لاف می‌زند (lâf mí-zanad)
|
لاف می‌زنیم (lâf mí-zanim)
|
لاف می‌زنید (lâf mí-zanid)
|
لاف می‌زنند (lâf mí-zanand)
|
| present progressive
|
دارم لاف می‌زنم (dấram lâf mí-zanam)
|
داری لاف می‌زنی (dấri lâf mí-zani)
|
دارد لاف می‌زند (dấrad lâf mí-zanad)
|
داریم لاف می‌زنیم (dấrim lâf mí-zanim)
|
دارید لاف می‌زنید (dấrid lâf mí-zanid)
|
دارند لاف می‌زنند (dấrand lâf mí-zanand)
|
| present perfect
|
لاف زده‌ام (lâf zadé-am)
|
لاف زده‌ای (lâf zadé-i)
|
لاف زده است (lâf zadé ast)
|
لاف زده‌ایم (lâf zadé-im)
|
لاف زده‌اید (lâf zadé-id)
|
لاف زده‌اند (lâf zadé-and)
|
| past
|
لاف زدم (lâf zádam)
|
لاف زدی (lâf zádi)
|
لاف زد (lâf zad)
|
لاف زدیم (lâf zádim)
|
لاف زدید (lâf zádid)
|
لاف زدند (lâf zádand)
|
| past (imperfect)
|
لاف می‌زدم (lâf mí-zadam)
|
لاف می‌زدی (lâf mí-zadi)
|
لاف می‌زد (lâf mí-zad)
|
لاف می‌زدیم (lâf mí-zadim)
|
لاف می‌زدید (lâf mí-zadid)
|
لاف می‌زدند (lâf mí-zadand)
|
| past progressive
|
داشتم لاف می‌زدم (dấštam lâf mí-zadam)
|
داشتی لاف می‌زدی (dấšti lâf mí-zadi)
|
داشت لاف می‌زد (dâšt lâf mí-zad)
|
داشتیم لاف می‌زدیم (dấštim lâf mí-zadim)
|
داشتید لاف می‌زدید (dấštid lâf mí-zadid)
|
داشتند لاف می‌زدند (dấštand lâf mí-zadand)
|
| pluperfect
|
لاف زده بودم (lâf zadé búdam)
|
لاف زده بودی (lâf zadé búdi)
|
لاف زده بود (lâf zadé bud)
|
لاف زده بودیم (lâf zadé búdim)
|
لاف زده بودید (lâf zadé búdid)
|
لاف زده بودند (lâf zadé búdand)
|
| future
|
لاف خواهم زد (lâf xâhám zad)
|
لاف خواهی زد (lâf xâhí zad)
|
لاف خواهد زد (lâf xâhád zad)
|
لاف خواهیم زد (lâf xâhím zad)
|
لاف خواهید زد (lâf xâhíd zad)
|
لاف خواهند زد (lâf xâhánd zad)
|
| subjunctive
|
present
|
لاف بزنم (lâf bézanam)
|
لاف بزنی (lâf bézani)
|
لاف بزند (lâf bézanad)
|
لاف بزنیم (lâf bézanim)
|
لاف بزنید (lâf bézanid)
|
لاف بزنند (lâf bézanand)
|
| past
|
لاف زده باشم (lâf zadé bấšam)
|
لاف زده باشی (lâf zadé bấši)
|
لاف زده باشد (lâf zadé bấšad)
|
لاف زده باشیم (lâf zadé bấšim)
|
لاف زده باشید (lâf zadé bấšid)
|
لاف زده باشند (lâf zadé bấšand)
|
| imperative
|
|
لاف بزن (lâf bézan)
|
|
|
لاف بزنید (lâf bézanid)
|
|
Conjugation of لاف زدن (colloquial Tehrani)
| infinitive
|
لاف زدن (lâf zadán)
|
| stem
|
present
|
لاف زن (lâf zan)
|
| past
|
لاف زد (lâf zad)
|
| participle
|
present
|
لاف زننده (lâf zanandé)
|
| past
|
لاف زده (lâf zadé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
لاف زنم (lâf zánam)
|
لاف زنی (lâf záni)
|
لاف زنه (lâf záne)
|
لاف زنیم (lâf zánim)
|
لاف زنین (lâf zánin)
|
لاف زنن (lâf zánan)
|
| present (imperfect)
|
لاف می‌زنم (lâf mí-zanam)
|
لاف می‌زنی (lâf mí-zani)
|
لاف می‌زنه (lâf mí-zane)
|
لاف می‌زنیم (lâf mí-zanim)
|
لاف می‌زنین (lâf mí-zanin)
|
لاف می‌زنن (lâf mí-zanan)
|
| present progressive
|
دارم لاف می‌زنم (dấram lâf mí-zanam)
|
داری لاف می‌زنی (dấri lâf mí-zani)
|
داره لاف می‌زنه (dấre lâf mí-zane)
|
داریم لاف می‌زنیم (dấrim lâf mí-zanim)
|
دارین لاف می‌زنین (dấrin lâf mí-zanin)
|
دارن لاف می‌زنن (dấran lâf mí-zanan)
|
| present perfect
|
لاف زده‌ام (lâf zadám)
|
لاف زده‌ای (lâf zadí)
|
لاف زده (lâf zadé)
|
لاف زده‌ایم (lâf zadím)
|
لاف زده‌این (lâf zadín)
|
لاف زده‌ان (lâf zadán)
|
| past
|
لاف زدم (lâf zádam)
|
لاف زدی (lâf zádi)
|
لاف زد (lâf zád)
|
لاف زدیم (lâf zádim)
|
لاف زدین (lâf zádin)
|
لاف زدن (lâf zádan)
|
| past (imperfect)
|
لاف می‌زدم (lâf mí-zadam)
|
لاف می‌زدی (lâf mí-zadi)
|
لاف می‌زد (lâf mí-zad)
|
لاف می‌زدیم (lâf mí-zadim)
|
لاف می‌زدین (lâf mí-zadin)
|
لاف می‌زدن (lâf mí-zadan)
|
| past progressive
|
داشتم لاف می‌زدم (dấštam lâf mí-zadam)
|
داشتی لاف می‌زدی (dấšti lâf mí-zadi)
|
داشت لاف می‌زد (dấšt lâf mí-zad)
|
داشتیم لاف می‌زدیم (dấštim lâf mí-zadim)
|
داشتین لاف می‌زدین (dấštin lâf mí-zadin)
|
داشتن لاف می‌زدن (dấštan lâf mí-zadan)
|
| pluperfect
|
لاف زده بودم (lâf zadé búdam)
|
لاف زده بودی (lâf zadé búdi)
|
لاف زده بود (lâf zadé bud)
|
لاف زده بودیم (lâf zadé búdim)
|
لاف زده بودین (lâf zadé búdin)
|
لاف زده بودن (lâf zadé búdan)
|
| subjunctive
|
present
|
لاف بزنم (lâf bézanam)
|
لاف بزنی (lâf bézani)
|
لاف بزنه (lâf bézane)
|
لاف بزنیم (lâf bézanim)
|
لاف بزنین (lâf bézanin)
|
لاف بزنن (lâf bézanan)
|
| past
|
لاف زده باشم (lâf zadé bấšam)
|
لاف زده باشی (lâf zadé bấši)
|
لاف زده باشه (lâf zadé bấše)
|
لاف زده باشیم (lâf zadé bấšim)
|
لاف زده باشین (lâf zadé bấšin)
|
لاف زده باشن (lâf zadé bấšan)
|
| imperative
|
|
لاف بزن (lâf bézan)
|
|
|
لاف بزنین (lâf bézanin)
|
|
References