لفت

See also: لقت and لقب

Arabic

Etymology 1

Root
ل ف ت (l f t)
7 terms

Verb

لَفَتَ • (lafata) I (non-past يَلْفِتُ (yalfitu), verbal noun لَفْت (laft))

  1. to bend, to crook
  2. to draw, to attract, to turn away, to divert [with إِلَى (ʔilā) ‘to what’]
    • 2018 January 12, “الجابري: تسجيل التحالفات لخوض الانتخابات المقبلة بيّن حجم الخلافات الواضحة في التحالف الشيعي”, in The Baghdad Post[1]:
      لفت السياسي نديم الجابري اليوم الجمعة الى ان الخلافات واضحة في التحالف الشيعي ابرزها عملية تسجيل التحالفات لخوض الانتخابات المقبلة ، معتبرا انه لا توجد رؤية مشتركة لمكونات التحالف الوطني بشأن القضايا الوطنية والانشقاقات في الكتل السياسية ناتجة عن فشلها الذريع.
      The politician nadīm al-jābirī has on Friday drawn [attention] to the patent disagreements in the Shia alliance, most notably the alliances for the campaign for the election of the coming year, judging that there is no common vision about the constituents of the national alliance over the national affairs and the splits in the political blocs arising from their abject failure.
  3. to turn, to twist, to wring
Conjugation
Conjugation of لَفَتَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun لَفْت)
verbal noun
الْمَصْدَر
لَفْت
laft
active participle
اِسْم الْفَاعِل
لَافِت
lāfit
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَلْفُوت
malfūt
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لَفَتُّ
lafattu
لَفَتَّ
lafatta
لَفَتَ
lafata
لَفَتُّمَا
lafattumā
لَفَتَا
lafatā
لَفَتْنَا
lafatnā
لَفَتُّمْ
lafattum
لَفَتُوا
lafatū
f لَفَتِّ
lafatti
لَفَتَتْ
lafatat
لَفَتَتَا
lafatatā
لَفَتُّنَّ
lafattunna
لَفَتْنَ
lafatna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَلْفِتُ
ʔalfitu
تَلْفِتُ
talfitu
يَلْفِتُ
yalfitu
تَلْفِتَانِ
talfitāni
يَلْفِتَانِ
yalfitāni
نَلْفِتُ
nalfitu
تَلْفِتُونَ
talfitūna
يَلْفِتُونَ
yalfitūna
f تَلْفِتِينَ
talfitīna
تَلْفِتُ
talfitu
تَلْفِتَانِ
talfitāni
تَلْفِتْنَ
talfitna
يَلْفِتْنَ
yalfitna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَلْفِتَ
ʔalfita
تَلْفِتَ
talfita
يَلْفِتَ
yalfita
تَلْفِتَا
talfitā
يَلْفِتَا
yalfitā
نَلْفِتَ
nalfita
تَلْفِتُوا
talfitū
يَلْفِتُوا
yalfitū
f تَلْفِتِي
talfitī
تَلْفِتَ
talfita
تَلْفِتَا
talfitā
تَلْفِتْنَ
talfitna
يَلْفِتْنَ
yalfitna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَلْفِتْ
ʔalfit
تَلْفِتْ
talfit
يَلْفِتْ
yalfit
تَلْفِتَا
talfitā
يَلْفِتَا
yalfitā
نَلْفِتْ
nalfit
تَلْفِتُوا
talfitū
يَلْفِتُوا
yalfitū
f تَلْفِتِي
talfitī
تَلْفِتْ
talfit
تَلْفِتَا
talfitā
تَلْفِتْنَ
talfitna
يَلْفِتْنَ
yalfitna
imperative
الْأَمْر
m اِلْفِتْ
ilfit
اِلْفِتَا
ilfitā
اِلْفِتُوا
ilfitū
f اِلْفِتِي
ilfitī
اِلْفِتْنَ
ilfitna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لُفِتُّ
lufittu
لُفِتَّ
lufitta
لُفِتَ
lufita
لُفِتُّمَا
lufittumā
لُفِتَا
lufitā
لُفِتْنَا
lufitnā
لُفِتُّمْ
lufittum
لُفِتُوا
lufitū
f لُفِتِّ
lufitti
لُفِتَتْ
lufitat
لُفِتَتَا
lufitatā
لُفِتُّنَّ
lufittunna
لُفِتْنَ
lufitna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُلْفَتُ
ʔulfatu
تُلْفَتُ
tulfatu
يُلْفَتُ
yulfatu
تُلْفَتَانِ
tulfatāni
يُلْفَتَانِ
yulfatāni
نُلْفَتُ
nulfatu
تُلْفَتُونَ
tulfatūna
يُلْفَتُونَ
yulfatūna
f تُلْفَتِينَ
tulfatīna
تُلْفَتُ
tulfatu
تُلْفَتَانِ
tulfatāni
تُلْفَتْنَ
tulfatna
يُلْفَتْنَ
yulfatna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُلْفَتَ
ʔulfata
تُلْفَتَ
tulfata
يُلْفَتَ
yulfata
تُلْفَتَا
tulfatā
يُلْفَتَا
yulfatā
نُلْفَتَ
nulfata
تُلْفَتُوا
tulfatū
يُلْفَتُوا
yulfatū
f تُلْفَتِي
tulfatī
تُلْفَتَ
tulfata
تُلْفَتَا
tulfatā
تُلْفَتْنَ
tulfatna
يُلْفَتْنَ
yulfatna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُلْفَتْ
ʔulfat
تُلْفَتْ
tulfat
يُلْفَتْ
yulfat
تُلْفَتَا
tulfatā
يُلْفَتَا
yulfatā
نُلْفَتْ
nulfat
تُلْفَتُوا
tulfatū
يُلْفَتُوا
yulfatū
f تُلْفَتِي
tulfatī
تُلْفَتْ
tulfat
تُلْفَتَا
tulfatā
تُلْفَتْنَ
tulfatna
يُلْفَتْنَ
yulfatna

Etymology 2

From the root ل ف ت (l f t) in the sense of twisting or wringing out of the ground, "to pull up or extract".
Ultimately, from Proto-Semitic *lapt-.

Compare: Hebrew לֶפֶת (lefet, turnip), Classical Syriac ܠܰܦܬܳܐ (laftā, turnip), Akkadian 𒇻𒂠𒊬 (LU.UB2.SAR /⁠laptu, liptu⁠/, turnip).

Noun

لِفْت • (liftm

  1. turnip (Brassica rapa subsp. rapa)
  2. similar plants
    1. kale (Brassica oleracea var. acephala)
    2. rape, rutabaga (Brassica napus)
Declension
Declension of noun لِفْت (lift)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal لِفْت
lift
اللِّفْت
al-lift
لِفْت
lift
nominative لِفْتٌ
liftun
اللِّفْتُ
al-liftu
لِفْتُ
liftu
accusative لِفْتًا
liftan
اللِّفْتَ
al-lifta
لِفْتَ
lifta
genitive لِفْتٍ
liftin
اللِّفْتِ
al-lifti
لِفْتِ
lifti

References

  • Freytag, Georg (1837) “لفت”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 115
  • Lane, Edward William (1863-1893) “لفت”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 2663.
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “لفت”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, pages 1159–1160

Egyptian Arabic

Etymology

From Arabic لِفْت (lift).

Noun

لفت • (liftm

  1. turnip

Hijazi Arabic

Root
ل ف ت
1 term

Etymology 1

From Arabic لَفَتَ (lafata).

Pronunciation

  • IPA(key): /la.fat/

Verb

لفت • (lafat) I (non-past يِلْفَت (yilfit))

  1. to draw someone's attention, to be attractive
Conjugation
Conjugation of لفت
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m لفتت (lafatt) لفتت (lafatt) لفت (lafat) لفتنا (lafatna) لفتتوا (lafattu) لفتوا (lafatu)
f لفتتي (lafatti) لفتت (lafatat)
non-past m ألفت (ʔalfit) تلفت (tilfit) يلفت (yilfit) نلفت (nilfit) تلفتوا (tilfitu) يلفتوا (yilfitu)
f تلفتي (tilfiti) تلفت (tilfit)
imperative m الفت (alfit) الفتوا (alfitu)
f الفتي (alfiti)

Etymology 2

From Arabic لِفْت (lift).

Pronunciation

  • IPA(key): /lift/, [lɪft]

Noun

لفت • (liftm

  1. turnip

Moroccan Arabic

Etymology

From Arabic لِفْت (lift).

Pronunciation

  • IPA(key): /laft/

Noun

لفت • (laftm (collective, singulative لفتة f (lafta), paucal لفتات (laftāt))

  1. turnip

Persian

Etymology

Borrowed from Hindi लिफ़्ट (lifṭ), from British English lift .

Pronunciation

 

Readings
Dari reading? lift

Noun

Dari لفت
Iranian Persian آسانسور
Tajik лифт

لفت • (lift) (plural لفت‌ها)

  1. (Dari) lift (UK), elevator (US)

South Levantine Arabic

Etymology 1

Root
ل ف ت
1 term

From Arabic لَفَتَ (lafata).

Pronunciation

  • IPA(key): /la.fat/, [ˈla.fat]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

لفت • (lafat) I (present بلفت (bilfit))

  1. to draw someone's attention, to be attractive
Conjugation
Conjugation of لفت
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m لفتت (lafatt) لفتت (lafatt) لفت (lafat) لفتنا (lafatna) لفتتو (lafattu) لفتو (lafatu)
f لفتتي (lafatti) لفتت (laftat)
present m بلفت (balfit) بتلفت (btilfit) بلفت (bilfit) منلفت (mnilfit) بتلفتو (btilfitu) بلفتو (bilfitu)
f بتلفتي (btilfiti) بتلفت (btilfit)
subjunctive m ألفت (ʔalfit) تلفت (tilfit) يلفت (yilfit) نلفت (nilfit) تلفتو (tilfitu) يلفتو (yilfitu)
f تلفتي (tilfiti) تلفت (tilfit)
imperative m الفت (ilfit) الفتو (ilfitu)
f الفتي (ilfiti)

Etymology 2

From British English lift.

Noun

لفت • (liftm (plural لفتات (liftāt))

  1. lift, elevator
    Synonym: أصنصير (ʔaṣanṣēr)

Etymology 3

From Arabic لِفْت (lift).

Noun

لفت • (lífetm

  1. turnip