مأمور
See also: مامور
Arabic
| Root |
|---|
| ء م ر (ʔ m r) |
| 20 terms |
Etymology
Derived from the passive participle of أَمَرَ (ʔamara, “to order, to command”).
Pronunciation
- IPA(key): /maʔ.muːr/
- Rhymes: -uːr
Noun
مَأْمُور • (maʔmūr) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَأْمُور maʔmūr |
الْمَأْمُور al-maʔmūr |
مَأْمُور maʔmūr |
| nominative | مَأْمُورٌ maʔmūrun |
الْمَأْمُورُ al-maʔmūru |
مَأْمُورُ maʔmūru |
| accusative | مَأْمُورًا maʔmūran |
الْمَأْمُورَ al-maʔmūra |
مَأْمُورَ maʔmūra |
| genitive | مَأْمُورٍ maʔmūrin |
الْمَأْمُورِ al-maʔmūri |
مَأْمُورِ maʔmūri |
Descendants
- → Azerbaijani: məmur
- → Persian: مأمور (ma'mur)
- → Ottoman Turkish: مأمور (meʼmur)
- → Uyghur: مەمۇر (memur)
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic مَأْمُور (maʔmūr, “officer; magistrate”).
Noun
مأمور • (meʼmur)
Derived terms
- ضبطیه مأموری (zabtiye meʼmuru, “any official of the police department”)
- مأموریت (meʼmuriyet, “official duty, charge”)
- پولیتیقه مأموری (politika meʼmuru, “political agent”)
Descendants
- Turkish: memur
- → Albanian: memur
- → Armenian: մէմուր (mēmur)
- → Bulgarian: мему́р (memúr)
- → Laz: მემური (memuri)
- → Romanian: memur
- → Serbo-Croatian: мѐмӯр / mèmūr
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “memur”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3132
- Devellioğlu, Ferit (1962) “me'mûr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 730
- Kélékian, Diran (1911) “مأمور”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1095
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Procurator”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1368
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “مأمور”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 4250
- Nişanyan, Sevan (2002–) “memur”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “مأمور”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1661
Persian
Alternative forms
- مامور (ma'mur)
Etymology
Borrowed from Arabic مَأْمُور (maʔmūr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /maʔ.ˈmuːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [mäʔ.múːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [mæʔ.múːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mäʔ.múɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ma'mūr |
| Dari reading? | ma'mūr |
| Iranian reading? | ma'mur |
| Tajik reading? | ma'mur |
Audio (Iran): (file)
Noun
مأمور • (ma'mur) (plural مأموران, or مأمورین (ma'murin))
- official, officer, delegate, functionary, agent
- مأمور مخفی ― ma'mur-e maxfi ― undercover agent
- مأموران وزارت اطلاعات
- ma'murân-e vezârat-e ettelâ'ât
- agents of the Ministry of Intelligence
Adjective
مأمور • (ma'mur)
Derived terms
- مأموریت (ma'muriyat)