مارق
Arabic
| Root |
|---|
| م ر ق (m r q) |
| 4 terms |
Etymology
Derived from the active participle of مَرَقَ (maraqa, “to pass by”).
Pronunciation
- IPA(key): /maː.riq/
Adjective
مَارِق • (māriq) (feminine مَارِقَة (māriqa), masculine plural مَارِقُونَ (māriqūna), feminine plural مَارِقَات (māriqāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَارِق māriq |
الْمَارِق al-māriq |
مَارِقَة māriqa |
الْمَارِقَة al-māriqa |
| nominative | مَارِقٌ māriqun |
الْمَارِقُ al-māriqu |
مَارِقَةٌ māriqatun |
الْمَارِقَةُ al-māriqatu |
| accusative | مَارِقًا māriqan |
الْمَارِقَ al-māriqa |
مَارِقَةً māriqatan |
الْمَارِقَةَ al-māriqata |
| genitive | مَارِقٍ māriqin |
الْمَارِقِ al-māriqi |
مَارِقَةٍ māriqatin |
الْمَارِقَةِ al-māriqati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَارِقَيْن māriqayn |
الْمَارِقَيْن al-māriqayn |
مَارِقَتَيْن māriqatayn |
الْمَارِقَتَيْن al-māriqatayn |
| nominative | مَارِقَانِ māriqāni |
الْمَارِقَانِ al-māriqāni |
مَارِقَتَانِ māriqatāni |
الْمَارِقَتَانِ al-māriqatāni |
| accusative | مَارِقَيْنِ māriqayni |
الْمَارِقَيْنِ al-māriqayni |
مَارِقَتَيْنِ māriqatayni |
الْمَارِقَتَيْنِ al-māriqatayni |
| genitive | مَارِقَيْنِ māriqayni |
الْمَارِقَيْنِ al-māriqayni |
مَارِقَتَيْنِ māriqatayni |
الْمَارِقَتَيْنِ al-māriqatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | مَارِقَات māriqāt |
الْمَارِقَات al-māriqāt |
| nominative | ? | ? | مَارِقَاتٌ māriqātun |
الْمَارِقَاتُ al-māriqātu |
| accusative | ? | ? | مَارِقَاتٍ māriqātin |
الْمَارِقَاتِ al-māriqāti |
| genitive | ? | ? | مَارِقَاتٍ māriqātin |
الْمَارِقَاتِ al-māriqāti |