مارق

Arabic

Root
م ر ق (m r q)
4 terms

Etymology

Derived from the active participle of مَرَقَ (maraqa, to pass by).

Pronunciation

  • IPA(key): /maː.riq/

Adjective

مَارِق • (māriq) (feminine مَارِقَة (māriqa), masculine plural مَارِقُونَ (māriqūna), feminine plural مَارِقَات (māriqāt))

  1. that passes right through the mark
  2. (religion) defector, deserter

Declension

Declension of adjective مَارِق (māriq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مَارِق
māriq
الْمَارِق
al-māriq
مَارِقَة
māriqa
الْمَارِقَة
al-māriqa
nominative مَارِقٌ
māriqun
الْمَارِقُ
al-māriqu
مَارِقَةٌ
māriqatun
الْمَارِقَةُ
al-māriqatu
accusative مَارِقًا
māriqan
الْمَارِقَ
al-māriqa
مَارِقَةً
māriqatan
الْمَارِقَةَ
al-māriqata
genitive مَارِقٍ
māriqin
الْمَارِقِ
al-māriqi
مَارِقَةٍ
māriqatin
الْمَارِقَةِ
al-māriqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مَارِقَيْن
māriqayn
الْمَارِقَيْن
al-māriqayn
مَارِقَتَيْن
māriqatayn
الْمَارِقَتَيْن
al-māriqatayn
nominative مَارِقَانِ
māriqāni
الْمَارِقَانِ
al-māriqāni
مَارِقَتَانِ
māriqatāni
الْمَارِقَتَانِ
al-māriqatāni
accusative مَارِقَيْنِ
māriqayni
الْمَارِقَيْنِ
al-māriqayni
مَارِقَتَيْنِ
māriqatayni
الْمَارِقَتَيْنِ
al-māriqatayni
genitive مَارِقَيْنِ
māriqayni
الْمَارِقَيْنِ
al-māriqayni
مَارِقَتَيْنِ
māriqatayni
الْمَارِقَتَيْنِ
al-māriqatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? مَارِقَات
māriqāt
الْمَارِقَات
al-māriqāt
nominative ? ? مَارِقَاتٌ
māriqātun
الْمَارِقَاتُ
al-māriqātu
accusative ? ? مَارِقَاتٍ
māriqātin
الْمَارِقَاتِ
al-māriqāti
genitive ? ? مَارِقَاتٍ
māriqātin
الْمَارِقَاتِ
al-māriqāti