مجبر

Arabic

Root
ج ب ر (j b r)
13 terms

Etymology 1

Derived from the passive participle of أَجْبَرَ (ʔajbara, to force, to compel).

Pronunciation

  • IPA(key): /mud͡ʒ.bar/
  • Rhymes: -ar

Adjective

مُجْبَر • (mujbar) (feminine مُجْبَرَة (mujbara), masculine plural مُجْبَرُونَ (mujbarūna), feminine plural مُجْبَرَات (mujbarāt))

  1. compelled, forced, constrained
    Synonym: مُكْرَه (mukrah)
Declension
Declension of adjective مُجْبَر (mujbar)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبَر
mujbar
الْمُجْبَر
al-mujbar
مُجْبَرَة
mujbara
الْمُجْبَرَة
al-mujbara
nominative مُجْبَرٌ
mujbarun
الْمُجْبَرُ
al-mujbaru
مُجْبَرَةٌ
mujbaratun
الْمُجْبَرَةُ
al-mujbaratu
accusative مُجْبَرًا
mujbaran
الْمُجْبَرَ
al-mujbara
مُجْبَرَةً
mujbaratan
الْمُجْبَرَةَ
al-mujbarata
genitive مُجْبَرٍ
mujbarin
الْمُجْبَرِ
al-mujbari
مُجْبَرَةٍ
mujbaratin
الْمُجْبَرَةِ
al-mujbarati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبَرَيْن
mujbarayn
الْمُجْبَرَيْن
al-mujbarayn
مُجْبَرَتَيْن
mujbaratayn
الْمُجْبَرَتَيْن
al-mujbaratayn
nominative مُجْبَرَانِ
mujbarāni
الْمُجْبَرَانِ
al-mujbarāni
مُجْبَرَتَانِ
mujbaratāni
الْمُجْبَرَتَانِ
al-mujbaratāni
accusative مُجْبَرَيْنِ
mujbarayni
الْمُجْبَرَيْنِ
al-mujbarayni
مُجْبَرَتَيْنِ
mujbaratayni
الْمُجْبَرَتَيْنِ
al-mujbaratayni
genitive مُجْبَرَيْنِ
mujbarayni
الْمُجْبَرَيْنِ
al-mujbarayni
مُجْبَرَتَيْنِ
mujbaratayni
الْمُجْبَرَتَيْنِ
al-mujbaratayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبَرِين
mujbarīn
الْمُجْبَرِين
al-mujbarīn
مُجْبَرَات
mujbarāt
الْمُجْبَرَات
al-mujbarāt
nominative مُجْبَرُونَ
mujbarūna
الْمُجْبَرُونَ
al-mujbarūna
مُجْبَرَاتٌ
mujbarātun
الْمُجْبَرَاتُ
al-mujbarātu
accusative مُجْبَرِينَ
mujbarīna
الْمُجْبَرِينَ
al-mujbarīna
مُجْبَرَاتٍ
mujbarātin
الْمُجْبَرَاتِ
al-mujbarāti
genitive مُجْبَرِينَ
mujbarīna
الْمُجْبَرِينَ
al-mujbarīna
مُجْبَرَاتٍ
mujbarātin
الْمُجْبَرَاتِ
al-mujbarāti

Etymology 2

Derived from the active participle of أَجْبَرَ (ʔajbara, to force, to compel).

Pronunciation

  • IPA(key): /mud͡ʒ.bir/
  • Rhymes: -ir

Adjective

مُجْبِر • (mujbir) (feminine مُجْبِرَة (mujbira), masculine plural مُجْبِرُونَ (mujbirūna), feminine plural مُجْبِرَات (mujbirāt))

  1. compulsive, obligatory
Declension
Declension of adjective مُجْبِر (mujbir)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبِر
mujbir
الْمُجْبِر
al-mujbir
مُجْبِرَة
mujbira
الْمُجْبِرَة
al-mujbira
nominative مُجْبِرٌ
mujbirun
الْمُجْبِرُ
al-mujbiru
مُجْبِرَةٌ
mujbiratun
الْمُجْبِرَةُ
al-mujbiratu
accusative مُجْبِرًا
mujbiran
الْمُجْبِرَ
al-mujbira
مُجْبِرَةً
mujbiratan
الْمُجْبِرَةَ
al-mujbirata
genitive مُجْبِرٍ
mujbirin
الْمُجْبِرِ
al-mujbiri
مُجْبِرَةٍ
mujbiratin
الْمُجْبِرَةِ
al-mujbirati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبِرَيْن
mujbirayn
الْمُجْبِرَيْن
al-mujbirayn
مُجْبِرَتَيْن
mujbiratayn
الْمُجْبِرَتَيْن
al-mujbiratayn
nominative مُجْبِرَانِ
mujbirāni
الْمُجْبِرَانِ
al-mujbirāni
مُجْبِرَتَانِ
mujbiratāni
الْمُجْبِرَتَانِ
al-mujbiratāni
accusative مُجْبِرَيْنِ
mujbirayni
الْمُجْبِرَيْنِ
al-mujbirayni
مُجْبِرَتَيْنِ
mujbiratayni
الْمُجْبِرَتَيْنِ
al-mujbiratayni
genitive مُجْبِرَيْنِ
mujbirayni
الْمُجْبِرَيْنِ
al-mujbirayni
مُجْبِرَتَيْنِ
mujbiratayni
الْمُجْبِرَتَيْنِ
al-mujbiratayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُجْبِرِين
mujbirīn
الْمُجْبِرِين
al-mujbirīn
مُجْبِرَات
mujbirāt
الْمُجْبِرَات
al-mujbirāt
nominative مُجْبِرُونَ
mujbirūna
الْمُجْبِرُونَ
al-mujbirūna
مُجْبِرَاتٌ
mujbirātun
الْمُجْبِرَاتُ
al-mujbirātu
accusative مُجْبِرِينَ
mujbirīna
الْمُجْبِرِينَ
al-mujbirīna
مُجْبِرَاتٍ
mujbirātin
الْمُجْبِرَاتِ
al-mujbirāti
genitive مُجْبِرِينَ
mujbirīna
الْمُجْبِرِينَ
al-mujbirīna
مُجْبِرَاتٍ
mujbirātin
الْمُجْبِرَاتِ
al-mujbirāti
Descendants
  • Ottoman Turkish: مجبر (mücbir)

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مُجْبِر (mujbir), active participle of أَجْبَرَ (ʔajbara).

Adjective

مجبر • (mücbir)

  1. overpowering
  2. constraining
  3. inevitable

Derived terms

  • مجبران (mücbiran)

Further reading

  • Avery, Robert et al., editors (2013), “mücbir”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  • Kélékian, Diran (1911) “مجبر”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1121a
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “mücbir”, in Nişanyan Sözlük