محزون

Arabic

Root
ح ز ن (ḥ z n)
4 terms

Etymology

Derived from the passive participle of the verb حَزَنَ (ḥazana, to become sad).

Pronunciation

  • IPA(key): /maħ.zuːn/

Adjective

مَحْزُون • (maḥzūn) (feminine مَحْزُونَة (maḥzūna), masculine plural مَحْزُونُونَ (maḥzūnūna), feminine plural مَحْزُونَات (maḥzūnāt))

  1. passive participle of حَزَنَ (ḥazana)
    1. saddened, grieved

Declension

Declension of adjective مَحْزُون (maḥzūn)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مَحْزُون
maḥzūn
الْمَحْزُون
al-maḥzūn
مَحْزُونَة
maḥzūna
الْمَحْزُونَة
al-maḥzūna
nominative مَحْزُونٌ
maḥzūnun
الْمَحْزُونُ
al-maḥzūnu
مَحْزُونَةٌ
maḥzūnatun
الْمَحْزُونَةُ
al-maḥzūnatu
accusative مَحْزُونًا
maḥzūnan
الْمَحْزُونَ
al-maḥzūna
مَحْزُونَةً
maḥzūnatan
الْمَحْزُونَةَ
al-maḥzūnata
genitive مَحْزُونٍ
maḥzūnin
الْمَحْزُونِ
al-maḥzūni
مَحْزُونَةٍ
maḥzūnatin
الْمَحْزُونَةِ
al-maḥzūnati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مَحْزُونَيْن
maḥzūnayn
الْمَحْزُونَيْن
al-maḥzūnayn
مَحْزُونَتَيْن
maḥzūnatayn
الْمَحْزُونَتَيْن
al-maḥzūnatayn
nominative مَحْزُونَانِ
maḥzūnāni
الْمَحْزُونَانِ
al-maḥzūnāni
مَحْزُونَتَانِ
maḥzūnatāni
الْمَحْزُونَتَانِ
al-maḥzūnatāni
accusative مَحْزُونَيْنِ
maḥzūnayni
الْمَحْزُونَيْنِ
al-maḥzūnayni
مَحْزُونَتَيْنِ
maḥzūnatayni
الْمَحْزُونَتَيْنِ
al-maḥzūnatayni
genitive مَحْزُونَيْنِ
maḥzūnayni
الْمَحْزُونَيْنِ
al-maḥzūnayni
مَحْزُونَتَيْنِ
maḥzūnatayni
الْمَحْزُونَتَيْنِ
al-maḥzūnatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مَحْزُونِين
maḥzūnīn
الْمَحْزُونِين
al-maḥzūnīn
مَحْزُونَات
maḥzūnāt
الْمَحْزُونَات
al-maḥzūnāt
nominative مَحْزُونُونَ
maḥzūnūna
الْمَحْزُونُونَ
al-maḥzūnūna
مَحْزُونَاتٌ
maḥzūnātun
الْمَحْزُونَاتُ
al-maḥzūnātu
accusative مَحْزُونِينَ
maḥzūnīna
الْمَحْزُونِينَ
al-maḥzūnīna
مَحْزُونَاتٍ
maḥzūnātin
الْمَحْزُونَاتِ
al-maḥzūnāti
genitive مَحْزُونِينَ
maḥzūnīna
الْمَحْزُونِينَ
al-maḥzūnīna
مَحْزُونَاتٍ
maḥzūnātin
الْمَحْزُونَاتِ
al-maḥzūnāti

Descendants

  • Azerbaijani: məhzun
  • Persian: محزون
  • Ottoman Turkish: محزون (mahzûn)
  • Uzbek: mahzun

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مَحْزُون (maḥzūn), passive participle of حَزَنَ (ḥazana).

Adjective

محزون • (mahzun)

  1. sad, saddened, grieved
  • محزونانه (mahzunane)
  • محزونیت (mahzuniyet)

Descendants

Further reading

  • Avery, Robert et al., editors (2013), “mahzun”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  • Kélékian, Diran (1911) “محزون”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1128b