مخاصم
Arabic
| Root |
|---|
| خ ص م (ḵ ṣ m) |
| 13 terms |
Etymology
Derived from the active participle of خَاصَمَ (ḵāṣama).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.xaː.sˤim/
Adjective
مُخَاصِم • (muḵāṣim) (feminine مُخَاصِمَة (muḵāṣima), masculine plural مُخَاصِمُونَ (muḵāṣimūna), feminine plural مُخَاصِمَات (muḵāṣimāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُخَاصِم muḵāṣim |
الْمُخَاصِم al-muḵāṣim |
مُخَاصِمَة muḵāṣima |
الْمُخَاصِمَة al-muḵāṣima |
| nominative | مُخَاصِمٌ muḵāṣimun |
الْمُخَاصِمُ al-muḵāṣimu |
مُخَاصِمَةٌ muḵāṣimatun |
الْمُخَاصِمَةُ al-muḵāṣimatu |
| accusative | مُخَاصِمًا muḵāṣiman |
الْمُخَاصِمَ al-muḵāṣima |
مُخَاصِمَةً muḵāṣimatan |
الْمُخَاصِمَةَ al-muḵāṣimata |
| genitive | مُخَاصِمٍ muḵāṣimin |
الْمُخَاصِمِ al-muḵāṣimi |
مُخَاصِمَةٍ muḵāṣimatin |
الْمُخَاصِمَةِ al-muḵāṣimati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُخَاصِمَيْن muḵāṣimayn |
الْمُخَاصِمَيْن al-muḵāṣimayn |
مُخَاصِمَتَيْن muḵāṣimatayn |
الْمُخَاصِمَتَيْن al-muḵāṣimatayn |
| nominative | مُخَاصِمَانِ muḵāṣimāni |
الْمُخَاصِمَانِ al-muḵāṣimāni |
مُخَاصِمَتَانِ muḵāṣimatāni |
الْمُخَاصِمَتَانِ al-muḵāṣimatāni |
| accusative | مُخَاصِمَيْنِ muḵāṣimayni |
الْمُخَاصِمَيْنِ al-muḵāṣimayni |
مُخَاصِمَتَيْنِ muḵāṣimatayni |
الْمُخَاصِمَتَيْنِ al-muḵāṣimatayni |
| genitive | مُخَاصِمَيْنِ muḵāṣimayni |
الْمُخَاصِمَيْنِ al-muḵāṣimayni |
مُخَاصِمَتَيْنِ muḵāṣimatayni |
الْمُخَاصِمَتَيْنِ al-muḵāṣimatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُخَاصِمِين muḵāṣimīn |
الْمُخَاصِمِين al-muḵāṣimīn |
مُخَاصِمَات muḵāṣimāt |
الْمُخَاصِمَات al-muḵāṣimāt |
| nominative | مُخَاصِمُونَ muḵāṣimūna |
الْمُخَاصِمُونَ al-muḵāṣimūna |
مُخَاصِمَاتٌ muḵāṣimātun |
الْمُخَاصِمَاتُ al-muḵāṣimātu |
| accusative | مُخَاصِمِينَ muḵāṣimīna |
الْمُخَاصِمِينَ al-muḵāṣimīna |
مُخَاصِمَاتٍ muḵāṣimātin |
الْمُخَاصِمَاتِ al-muḵāṣimāti |
| genitive | مُخَاصِمِينَ muḵāṣimīna |
الْمُخَاصِمِينَ al-muḵāṣimīna |
مُخَاصِمَاتٍ muḵāṣimātin |
الْمُخَاصِمَاتِ al-muḵāṣimāti |
Descendants
- → Azerbaijani: müxasim
- → Ottoman Turkish: مخاصم (muhasım)
- → Turkish: muhasım
- → Urdu: مُخاصِم (muxāsim)
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic مُخَاصِم (muḵāṣim), active participle of خَاصَمَ (ḵāṣama, “to quarrel”).
Noun
مخاصم • (muhasım)
Descendants
- Turkish: muhasım
References
- Devellioğlu, Ferit (1962) “muhâsım”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 800
- Kélékian, Diran (1911) “مخاصم”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1133
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN