مدحة

Arabic

Root
م د ح (m d ḥ)
7 terms

Noun

مِدْحَة • (midḥaf (plural مِدَح (midaḥ))

  1. verbal noun of مَدَحَ (madaḥa) (form I)

Declension

Declension of noun مِدْحَة (midḥa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مِدْحَة
midḥa
الْمِدْحَة
al-midḥa
مِدْحَة
midḥat
nominative مِدْحَةٌ
midḥatun
الْمِدْحَةُ
al-midḥatu
مِدْحَةُ
midḥatu
accusative مِدْحَةً
midḥatan
الْمِدْحَةَ
al-midḥata
مِدْحَةَ
midḥata
genitive مِدْحَةٍ
midḥatin
الْمِدْحَةِ
al-midḥati
مِدْحَةِ
midḥati
dual indefinite definite construct
informal مِدْحَتَيْن
midḥatayn
الْمِدْحَتَيْن
al-midḥatayn
مِدْحَتَيْ
midḥatay
nominative مِدْحَتَانِ
midḥatāni
الْمِدْحَتَانِ
al-midḥatāni
مِدْحَتَا
midḥatā
accusative مِدْحَتَيْنِ
midḥatayni
الْمِدْحَتَيْنِ
al-midḥatayni
مِدْحَتَيْ
midḥatay
genitive مِدْحَتَيْنِ
midḥatayni
الْمِدْحَتَيْنِ
al-midḥatayni
مِدْحَتَيْ
midḥatay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal مِدَح
midaḥ
الْمِدَح
al-midaḥ
مِدَح
midaḥ
nominative مِدَحٌ
midaḥun
الْمِدَحُ
al-midaḥu
مِدَحُ
midaḥu
accusative مِدَحًا
midaḥan
الْمِدَحَ
al-midaḥa
مِدَحَ
midaḥa
genitive مِدَحٍ
midaḥin
الْمِدَحِ
al-midaḥi
مِدَحِ
midaḥi

Hijazi Arabic

Root
م د ح
1 term

Etymology

From Arabic مِدْحَة (midḥa).

Pronunciation

  • IPA(key): /mad.ħa/

Noun

مَدْحَة • (madḥaf (singulative, collective مَدْح m (madḥ), plural مَدْحات (madḥāt))

  1. compliment
  2. praise
  3. tribute

See also