مرثية

Arabic

Root
ر ث ي (r ṯ y)
3 terms

Etymology

Verbal noun of رَثَى (raṯā, to elegize).

Pronunciation

  • IPA(key): /mar.θi.ja/

Noun

مَرْثِيَة • (marṯiyaf

  1. verbal noun of رَثَى (raṯā) (form I)
  2. elegy, lament

Declension

Declension of noun مَرْثِيَة (marṯiya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مَرْثِيَة
marṯiya
الْمَرْثِيَة
al-marṯiya
مَرْثِيَة
marṯiyat
nominative مَرْثِيَةٌ
marṯiyatun
الْمَرْثِيَةُ
al-marṯiyatu
مَرْثِيَةُ
marṯiyatu
accusative مَرْثِيَةً
marṯiyatan
الْمَرْثِيَةَ
al-marṯiyata
مَرْثِيَةَ
marṯiyata
genitive مَرْثِيَةٍ
marṯiyatin
الْمَرْثِيَةِ
al-marṯiyati
مَرْثِيَةِ
marṯiyati

Descendants

  • Azerbaijani: mərsiyə
  • Persian: مرثیه (marsiye)
  • Old Anatolian Turkish: مرثیه (märsiyä)
  • Uyghur: مەرسىيە (mersiye)
  • Uzbek: marsiya