مرضاة
Arabic
Noun
مَرْضَاة • (marḍāh) f
- verbal noun of رَضِيَ (raḍiya) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَاة (-āh) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَرْضَاة marḍāt |
الْمَرْضَاة al-marḍāt |
مَرْضَاة marḍāt |
| nominative | مَرْضَاةٌ marḍātun |
الْمَرْضَاةُ al-marḍātu |
مَرْضَاةُ marḍātu |
| accusative | مَرْضَاةً marḍātan |
الْمَرْضَاةَ al-marḍāta |
مَرْضَاةَ marḍāta |
| genitive | مَرْضَاةٍ marḍātin |
الْمَرْضَاةِ al-marḍāti |
مَرْضَاةِ marḍāti |