مرفأ
Arabic
Etymology
Noun of place from the root ر ف ء (r f ʔ). Compare رَفَأَ (rafaʔa).
Pronunciation
- IPA(key): /mar.faʔ/
Noun
مَرْفَأ • (marfaʔ) m (plural مَرَافِئ (marāfiʔ))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَرْفَأ marfaʔ |
الْمَرْفَأ al-marfaʔ |
مَرْفَأ marfaʔ |
| nominative | مَرْفَأٌ marfaʔun |
الْمَرْفَأُ al-marfaʔu |
مَرْفَأُ marfaʔu |
| accusative | مَرْفَأً marfaʔan |
الْمَرْفَأَ al-marfaʔa |
مَرْفَأَ marfaʔa |
| genitive | مَرْفَأٍ marfaʔin |
الْمَرْفَأِ al-marfaʔi |
مَرْفَأِ marfaʔi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مَرْفَأَيْن marfaʔayn |
الْمَرْفَأَيْن al-marfaʔayn |
مَرْفَأَيْ marfaʔay |
| nominative | مَرْفَآنِ marfaʔāni |
الْمَرْفَآنِ al-marfaʔāni |
مَرْفَآ marfaʔā |
| accusative | مَرْفَأَيْنِ marfaʔayni |
الْمَرْفَأَيْنِ al-marfaʔayni |
مَرْفَأَيْ marfaʔay |
| genitive | مَرْفَأَيْنِ marfaʔayni |
الْمَرْفَأَيْنِ al-marfaʔayni |
مَرْفَأَيْ marfaʔay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَرَافِئ marāfiʔ |
الْمَرَافِئ al-marāfiʔ |
مَرَافِئ marāfiʔ |
| nominative | مَرَافِئُ marāfiʔu |
الْمَرَافِئُ al-marāfiʔu |
مَرَافِئُ marāfiʔu |
| accusative | مَرَافِئَ marāfiʔa |
الْمَرَافِئَ al-marāfiʔa |
مَرَافِئَ marāfiʔa |
| genitive | مَرَافِئَ marāfiʔa |
الْمَرَافِئِ al-marāfiʔi |
مَرَافِئِ marāfiʔi |