مرمر

Arabic

Root
م ر م ر (m r m r)
1 term

Pronunciation

  • IPA(key): /mar.ma.ra/

Verb

مَرْمَرَ • (marmara) Iq (non-past يُمَرْمِرُ (yumarmiru), verbal noun مَرْمَرَة (marmara))

  1. to get bitter or angry
  2. to cause bitterness, to provoke anger

Conjugation

Conjugation of مَرْمَرَ (Iq, sound, full passive, verbal noun مَرْمَرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَرْمَرَة
marmara
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُمَرْمِر
mumarmir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُمَرْمَر
mumarmar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَرْمَرْتُ
marmartu
مَرْمَرْتَ
marmarta
مَرْمَرَ
marmara
مَرْمَرْتُمَا
marmartumā
مَرْمَرَا
marmarā
مَرْمَرْنَا
marmarnā
مَرْمَرْتُمْ
marmartum
مَرْمَرُوا
marmarū
f مَرْمَرْتِ
marmarti
مَرْمَرَتْ
marmarat
مَرْمَرَتَا
marmaratā
مَرْمَرْتُنَّ
marmartunna
مَرْمَرْنَ
marmarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمَرْمِرُ
ʔumarmiru
تُمَرْمِرُ
tumarmiru
يُمَرْمِرُ
yumarmiru
تُمَرْمِرَانِ
tumarmirāni
يُمَرْمِرَانِ
yumarmirāni
نُمَرْمِرُ
numarmiru
تُمَرْمِرُونَ
tumarmirūna
يُمَرْمِرُونَ
yumarmirūna
f تُمَرْمِرِينَ
tumarmirīna
تُمَرْمِرُ
tumarmiru
تُمَرْمِرَانِ
tumarmirāni
تُمَرْمِرْنَ
tumarmirna
يُمَرْمِرْنَ
yumarmirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمَرْمِرَ
ʔumarmira
تُمَرْمِرَ
tumarmira
يُمَرْمِرَ
yumarmira
تُمَرْمِرَا
tumarmirā
يُمَرْمِرَا
yumarmirā
نُمَرْمِرَ
numarmira
تُمَرْمِرُوا
tumarmirū
يُمَرْمِرُوا
yumarmirū
f تُمَرْمِرِي
tumarmirī
تُمَرْمِرَ
tumarmira
تُمَرْمِرَا
tumarmirā
تُمَرْمِرْنَ
tumarmirna
يُمَرْمِرْنَ
yumarmirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمَرْمِرْ
ʔumarmir
تُمَرْمِرْ
tumarmir
يُمَرْمِرْ
yumarmir
تُمَرْمِرَا
tumarmirā
يُمَرْمِرَا
yumarmirā
نُمَرْمِرْ
numarmir
تُمَرْمِرُوا
tumarmirū
يُمَرْمِرُوا
yumarmirū
f تُمَرْمِرِي
tumarmirī
تُمَرْمِرْ
tumarmir
تُمَرْمِرَا
tumarmirā
تُمَرْمِرْنَ
tumarmirna
يُمَرْمِرْنَ
yumarmirna
imperative
الْأَمْر
m مَرْمِرْ
marmir
مَرْمِرَا
marmirā
مَرْمِرُوا
marmirū
f مَرْمِرِي
marmirī
مَرْمِرْنَ
marmirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُرْمِرْتُ
murmirtu
مُرْمِرْتَ
murmirta
مُرْمِرَ
murmira
مُرْمِرْتُمَا
murmirtumā
مُرْمِرَا
murmirā
مُرْمِرْنَا
murmirnā
مُرْمِرْتُمْ
murmirtum
مُرْمِرُوا
murmirū
f مُرْمِرْتِ
murmirti
مُرْمِرَتْ
murmirat
مُرْمِرَتَا
murmiratā
مُرْمِرْتُنَّ
murmirtunna
مُرْمِرْنَ
murmirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمَرْمَرُ
ʔumarmaru
تُمَرْمَرُ
tumarmaru
يُمَرْمَرُ
yumarmaru
تُمَرْمَرَانِ
tumarmarāni
يُمَرْمَرَانِ
yumarmarāni
نُمَرْمَرُ
numarmaru
تُمَرْمَرُونَ
tumarmarūna
يُمَرْمَرُونَ
yumarmarūna
f تُمَرْمَرِينَ
tumarmarīna
تُمَرْمَرُ
tumarmaru
تُمَرْمَرَانِ
tumarmarāni
تُمَرْمَرْنَ
tumarmarna
يُمَرْمَرْنَ
yumarmarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمَرْمَرَ
ʔumarmara
تُمَرْمَرَ
tumarmara
يُمَرْمَرَ
yumarmara
تُمَرْمَرَا
tumarmarā
يُمَرْمَرَا
yumarmarā
نُمَرْمَرَ
numarmara
تُمَرْمَرُوا
tumarmarū
يُمَرْمَرُوا
yumarmarū
f تُمَرْمَرِي
tumarmarī
تُمَرْمَرَ
tumarmara
تُمَرْمَرَا
tumarmarā
تُمَرْمَرْنَ
tumarmarna
يُمَرْمَرْنَ
yumarmarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمَرْمَرْ
ʔumarmar
تُمَرْمَرْ
tumarmar
يُمَرْمَرْ
yumarmar
تُمَرْمَرَا
tumarmarā
يُمَرْمَرَا
yumarmarā
نُمَرْمَرْ
numarmar
تُمَرْمَرُوا
tumarmarū
يُمَرْمَرُوا
yumarmarū
f تُمَرْمَرِي
tumarmarī
تُمَرْمَرْ
tumarmar
تُمَرْمَرَا
tumarmarā
تُمَرْمَرْنَ
tumarmarna
يُمَرْمَرْنَ
yumarmarna

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from either Persian مرمر (marmar) or Arabic مرمر (marmar), both from Ancient Greek μάρμαρος (mármaros, marble).

Noun

مرمر • (mermer) (definite accusative مرمری (mermeri), plural مرمرلر (mermerler))

  1. marble, a metamorphic rock of crystalline limestone
    Synonym: رخام (ruham)
  2. (by extension) slab, block, or object made of marble
  3. cement or plaster used as a last coating for inner walls

Derived terms

  • آلاجه مرمر (alaca mermer, streaked, variegated marble)
  • صو مرمری (su mermeri, alabaster)
  • قایماق مرمری (kaymak mermeri, white marble)
  • مرمر اوجاغی (mermer ocağı, marble quarry)
  • مرمر ایلیكی (mermer iliği, kind of soft carbonate of lime)
  • مرمر دلبندی (mermer dülbendi, book muslin)
  • مرمر شاهی (mermer şahı, book muslin)
  • مرمر صیواسی (mermer sıvası, finest hard-finished stucco)
  • مرمر قازمق (mermer kazmak, to engrave on marble)
  • مرمر كیرجی (mermer kireci, lime from burnt marble, albarium)
  • مرمرجی (mermerci, marble worker)
  • مرمرلك (mermerlik, place paved with marble)
  • یشیل مرمر (yeşil mermer, jade)

Descendants

  • Turkish: mermer
  • Armenian: մէռմէռ (mēṙmēṙ)
  • Crimean Tatar: mermer
  • Macedonian: мермер (mermer)
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic script: ме̏рмер
    Latin script: mȅrmer

Further reading

Persian

Dari مرمر
Iranian Persian
Tajik мармар

Etymology

From Ancient Greek μάρμαρος (mármaros).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? marmar
Dari reading? marmar
Iranian reading? marmar
Tajik reading? marmar

Noun

مرمر • (marmar)

  1. marble (stone)

Descendants