مروءة

Arabic

Root
م ر ء (m r ʔ)
4 terms

Etymology

Verbal noun of مَرُؤَ (maruʔa).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.ruː.ʔa/

Noun

مُرُوءَة • (murūʔaf

  1. verbal noun of مَرُؤَ (maruʔa) (form I)
  2. courage, chivalry, munificence

Declension

Declension of noun مُرُوءَة (murūʔa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مُرُوءَة
murūʔa
الْمُرُوءَة
al-murūʔa
مُرُوءَة
murūʔat
nominative مُرُوءَةٌ
murūʔatun
الْمُرُوءَةُ
al-murūʔatu
مُرُوءَةُ
murūʔatu
accusative مُرُوءَةً
murūʔatan
الْمُرُوءَةَ
al-murūʔata
مُرُوءَةَ
murūʔata
genitive مُرُوءَةٍ
murūʔatin
الْمُرُوءَةِ
al-murūʔati
مُرُوءَةِ
murūʔati

Descendants

  • Azerbaijani: mürüvvət
  • Persian: مروت (morovvat)
  • Ottoman Turkish: مروت (mürüvvet)
  • Uzbek: muruvvat