مروت
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic مُرُوءَة (murūʔa).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /mu.ɾuw.ˈwat/
- (Dari, formal) IPA(key): [mʊ.ɾʊw.wät̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [mo.ɹov.væt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mu.ɾuw.vät̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | muruwwat |
| Dari reading? | muruwwat |
| Iranian reading? | morovvat |
| Tajik reading? | muruvvat |
Noun
مُرُوَّت • (morovvat)
- manliness; gallantry; generosity; magnanimity; humanity; mercy
- c. 1390, Hafez, “Ghazal 5”, in دیوان حافظ [The Divān of Hafez][1]:
- آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا- âsâyiš-i du gêtî tafsîr-i în du harf ast
bâ dôstân muruwwat bâ dušmanân mudârâ - Ease in the two worlds is [in] interpreting these two words:
Manliness with friends, courtesy with foes.
- âsâyiš-i du gêtî tafsîr-i în du harf ast