مستبد

Arabic

Root
ب د د (b d d)
5 terms

Etymology

Derived from the active participle of اِسْتَبَدَّ (istabadda, to overpower).

Pronunciation

  • IPA(key): /mus.ta.bidd/

Adjective

مُسْتَبِدّ • (mustabidd) (feminine مُسْتَبِدَّة (mustabidda), masculine plural مُسْتَبِدُّونَ (mustabiddūna), feminine plural مُسْتَبِدَّات (mustabiddāt))

  1. tyrannical
  2. authoritarian
  3. despotic; autocratic

Declension

Declension of adjective مُسْتَبِدّ (mustabidd)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُسْتَبِدّ
mustabidd
الْمُسْتَبِدّ
al-mustabidd
مُسْتَبِدَّة
mustabidda
الْمُسْتَبِدَّة
al-mustabidda
nominative مُسْتَبِدٌّ
mustabiddun
الْمُسْتَبِدُّ
al-mustabiddu
مُسْتَبِدَّةٌ
mustabiddatun
الْمُسْتَبِدَّةُ
al-mustabiddatu
accusative مُسْتَبِدًّا
mustabiddan
الْمُسْتَبِدَّ
al-mustabidda
مُسْتَبِدَّةً
mustabiddatan
الْمُسْتَبِدَّةَ
al-mustabiddata
genitive مُسْتَبِدٍّ
mustabiddin
الْمُسْتَبِدِّ
al-mustabiddi
مُسْتَبِدَّةٍ
mustabiddatin
الْمُسْتَبِدَّةِ
al-mustabiddati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُسْتَبِدَّيْن
mustabiddayn
الْمُسْتَبِدَّيْن
al-mustabiddayn
مُسْتَبِدَّتَيْن
mustabiddatayn
الْمُسْتَبِدَّتَيْن
al-mustabiddatayn
nominative مُسْتَبِدَّانِ
mustabiddāni
الْمُسْتَبِدَّانِ
al-mustabiddāni
مُسْتَبِدَّتَانِ
mustabiddatāni
الْمُسْتَبِدَّتَانِ
al-mustabiddatāni
accusative مُسْتَبِدَّيْنِ
mustabiddayni
الْمُسْتَبِدَّيْنِ
al-mustabiddayni
مُسْتَبِدَّتَيْنِ
mustabiddatayni
الْمُسْتَبِدَّتَيْنِ
al-mustabiddatayni
genitive مُسْتَبِدَّيْنِ
mustabiddayni
الْمُسْتَبِدَّيْنِ
al-mustabiddayni
مُسْتَبِدَّتَيْنِ
mustabiddatayni
الْمُسْتَبِدَّتَيْنِ
al-mustabiddatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُسْتَبِدِّين
mustabiddīn
الْمُسْتَبِدِّين
al-mustabiddīn
مُسْتَبِدَّات
mustabiddāt
الْمُسْتَبِدَّات
al-mustabiddāt
nominative مُسْتَبِدُّونَ
mustabiddūna
الْمُسْتَبِدُّونَ
al-mustabiddūna
مُسْتَبِدَّاتٌ
mustabiddātun
الْمُسْتَبِدَّاتُ
al-mustabiddātu
accusative مُسْتَبِدِّينَ
mustabiddīna
الْمُسْتَبِدِّينَ
al-mustabiddīna
مُسْتَبِدَّاتٍ
mustabiddātin
الْمُسْتَبِدَّاتِ
al-mustabiddāti
genitive مُسْتَبِدِّينَ
mustabiddīna
الْمُسْتَبِدِّينَ
al-mustabiddīna
مُسْتَبِدَّاتٍ
mustabiddātin
الْمُسْتَبِدَّاتِ
al-mustabiddāti

Descendants

  • Azerbaijani: müstəbid
  • Persian: مستبد (mostabed)
  • Ottoman Turkish: مستبد (müstebid)
  • Uyghur: مۇستەبىت (mustebit)
  • Uzbek: mustabid

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic مُسْتَبِدّ (mustabidd).

Noun

مستبد • (müstebid)

  1. despot, tyrant

Descendants

References

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic مُسْتَبِدّ (mustabidd).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [mʊs.t̪ʰä.bɪ́d̪]
    • (Kabuli) IPA(key): [mʊs.t̪ʰä.bɪ́d̪]
    • (Hazaragi) IPA(key): [mus.t̪ʰä.bíd̪̥]

Readings
Classical reading? mustabid
Dari reading? mustabid
Iranian reading? mostabed
Tajik reading? mustabid

Adjective

مستبد • (mostabed)

  1. despotic; autocratic